Voordat ze doorhad wat er precies gebeurde, werd Annette tegen de grond gesmeten. Ze vertelt: ‘Ik deed alles wat ik kon om hem van me af te krijgen. Ik probeerde te schreeuwen, maar kon geen geluid maken. Ik duwde, schopte, sloeg en gebruikte mijn nagels. Maar toen voelde ik dat ik gestoken werd met een mes. Ik kon me niet meer bewegen.’ *

Als zoiets jou zou overkomen, hoe zou je daarmee omgaan?

Hoe goed je ook oppast, bijvoorbeeld door ’s avonds laat niet meer alleen op straat te lopen, het kan helaas gebeuren dat je zoiets vreselijks overkomt. ‘De snellen winnen niet altijd de wedstrijd’, zegt de Bijbel, ‘en personen met kennis hebben niet altijd succes. Want tijd en toeval treffen hen allemaal’ (Prediker 9:11).

Sommige jongeren, zoals Annette, worden aangerand door een vreemde. Maar soms is de aanrander een bekende, misschien zelfs een familielid. Natalie was nog maar tien toen ze misbruikt werd door een jongen die bij haar in de buurt woonde. Ze vertelt: ‘Ik was zo bang en ik schaamde me zo dat ik er eerst niemand over vertelde.’

Annette voelt zich nog steeds schuldig over wat er gebeurd is. Ze vertelt: ‘Ik zie steeds opnieuw voor me wat er die avond gebeurde. Ik heb het gevoel dat ik me nog meer had moeten verzetten. Maar toen hij me met een mes gestoken had, raakte ik verlamd van angst. Ik kon toen niets meer doen, maar ik heb het gevoel dat ik dat wel had gemoeten.’

Ook Natalie voelt zich vaak schuldig. Ze vertelt: ‘Ik had niet zo goed van vertrouwen moeten zijn. Van mijn ouders moesten mijn zusje en ik altijd bij elkaar blijven als we buiten gingen spelen, maar ik luisterde niet. Daarom heb ik het gevoel dat ik die jongen de kans heb gegeven om me wat aan te doen. Wat mij overkwam, veroorzaakte veel verdriet in ons gezin. Dat is mijn schuld, vind ik. Daar heb ik het het moeilijkst mee.’

Herken je je in de gevoelens van Annette of Natalie? Vergeet dan nooit dat iemand die verkracht wordt, daar nooit vrijwillig aan meedoet. Het kan gebeuren dat iemand probeert de situatie minder ernstig te laten lijken. Bijvoorbeeld door te zeggen dat degene die verkracht werd er eigenlijk om vroeg. Maar niemand verdient het om verkracht te worden. Als jou zoiets afschuwelijks is overkomen, is dat niet jouw schuld!

Lezen dat het niet jouw schuld is, is makkelijk; het echt geloven is veel moeilijker. Sommigen willen niet praten over wat er gebeurd is. Daardoor leven ze met negatieve emoties, zoals schuldgevoelens. Maar wie help je er meer mee door er niet over te praten: jezelf of degene die je heeft misbruikt? Het is het beste voor je als je erover praat.

In de Bijbel lees je over de ellende die Job meemaakte. Toen Job het extreem moeilijk had, zei hij: ‘Ik zal spreken in mijn bittere ellende!’ (Job 10:1) Dat is een goed voorbeeld om te volgen. Vertel iemand die je vertrouwt wat er is gebeurd. Dat kan je helpen het te verwerken, en ook zullen je emoties misschien wat minder overweldigend worden.

Annette heeft dat ervaren. Ze vertelt: ‘Ik sprak met een goede vriendin en die gaf me de raad om met twee ouderlingen uit de gemeente te praten. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. We hebben een aantal goede gesprekken gehad en ze zeiden precies wat ik nodig had: dat wat er gebeurd was niet mijn schuld was. Niets ervan was mijn schuld.’

Natalie sprak met haar ouders over het misbruik. Ze vertelt: ‘Ze steunden me. Ze hielpen me om erover te praten. Daardoor voelde ik me langzaamaan wat minder verdrietig en boos.’

Ook bidden gaf Natalie troost. Ze zegt: ‘Met God erover praten hielp me. Vooral op momenten dat het me niet lukte om er met anderen over te praten. Als ik bid, voel ik me vrij om alles te vertellen, en dan word ik kalm en rustig.’

Je zult zien dat er ook voor jou een ‘tijd om te genezen’ is (Prediker 3:3). Zorg goed voor jezelf op lichamelijk en emotioneel gebied. Zorg voor voldoende rust. En steun vooral op Jehovah. Hij zal je troosten (2 Korinthiërs 1:3, 4).

Als je door je vriend onder druk gezet wordt om ongepaste dingen te doen, zeg dan meteen duidelijk: ‘Stop daarmee!’ of ‘Hou je handen thuis!’ Wees niet bang dat hij het dan uitmaakt. Als hij het om zo’n reden uitmaakt, is hij het niet waard! Je verdient een echte man, een man met respect voor jouw lichaam en principes.

‘Op de middelbare school trokken sommige jongens aan de achterkant van mijn beha en ze maakten vernederende opmerkingen, zoals hoeveel beter ik me zou voelen als ik seks met ze zou hebben.’ — Coretta.

Hoe zou je het gedrag van die jongens beschrijven?

1. plagen

2. flirten

3. seksuele intimidatie

‘In de bus begon een jongen vieze dingen tegen me te zeggen en me te betasten. Ik sloeg zijn hand weg en zei dat hij ergens anders moest gaan zitten. Hij keek me aan alsof ik gek was.’ — Candice.

Hoe zou je het gedrag van die jongen beschrijven?

1. plagen

2. flirten

3. seksuele intimidatie

‘Vorig jaar zei een jongen steeds weer dat hij me leuk vond en met me uit wilde gaan, ook al zei ik steeds nee. Soms streelde hij met zijn hand over mijn arm. Ik zei dat hij ermee moest stoppen, maar dat hielp niet. En toen ik een keer mijn veters aan het strikken was, sloeg hij me op mijn kont.’ — Bethany.

Hoe zou je het gedrag van die jongen beschrijven?

1. plagen

2. flirten

3. seksuele intimidatie

Het goede antwoord op alle drie de vragen is C.

Wat is het verschil tussen seksuele intimidatie en flirten of plagen?

Seksuele intimidatie is vervelend en vernederend voor degene op wie het gericht is. Het houdt niet op als het slachtoffer zegt dat de dader ermee moet stoppen.

Seksuele intimidatie is ernstig. Het kan overgaan in seksueel geweld.