IN HET hart van de dorre woestijn kruipt in het holst van de nacht een woestijnkat uit zijn schuilplaats. Hij staat even stil, kijkt om zich heen en spitst zijn oren. Vervolgens begint hij sluipend aan zijn verkenningstocht over het zanderige terrein.

Plotseling bespringt de kat zijn nietsvermoedende prooi: een woestijnrat. Dan vervolgt hij zijn strooptocht, waarbij hij af en toe een sprongetje maakt om een prooi te vangen. Als hij meer vangt dan hij op kan, verbergt hij de restanten in het zand. Tegen de vroege ochtend gaat hij terug naar zijn hol. Overdag laat hij zich meestal niet zien. Kijk eens naar een paar bijzondere kenmerken van dit raadselachtige dier.

• Met hun scherpe gehoor kunnen ze vaststellen waar hun prooi is, zelfs als die onder de grond zit

• Als de mannetjes een partner zoeken, maken ze een keffend geluid dat de vrouwtjes over grote afstand kunnen horen

• Hun pootjes zijn met haar bedekt, waardoor ze niet in het zand wegzinken en bestand zijn tegen de extreme temperaturen van het zand

•  Hun oorschelpen zijn van binnen bedekt met een dikke laag wit haar die bescherming biedt tegen opstuivend zand

• Ze zijn niet makkelijk te traceren. De zolen van hun pootjes zijn bedekt met een dikke laag haar, waardoor ze bijna geen sporen achterlaten

• Ze kunnen overleven op het vocht dat ze via hun prooien binnenkrijgen

• In de Karakoemwoestijn kan het zand een temperatuur van wel 80 °C bereiken. De temperatuur van de lucht kan soms dalen tot -25 °C