Konden de artsen je helpen na je diagnose?

Ik stond drie jaar lang onder controle van twee artsen, maar de kromming bleef toenemen. Het werd zelfs zo erg dat mijn wervelkolom tegen mijn hart en longen begon te drukken, waardoor ik moeite kreeg met ademhalen. Opereren was de enige optie.

Ging je akkoord met een operatie?

Ja. Maar ze vertelden me dat het een ingewikkelde operatie zou zijn. Inmiddels was de verkromming 116 graden, wat zeer ernstig is. En in mijn geval leverde een operatie een extra probleem op. Vanwege mijn religieuze overtuigingen, die op de Bijbel zijn gebaseerd, wilde ik geen bloedtransfusie. *

Was er een chirurg die de operatie wilde uitvoeren?

Mijn moeder en ik gingen naar een specialist in Florida (VS), waar we woonden. Maar toen ik hem vertelde dat ik geen bloedtransfusie wilde, zei hij dat geen enkele chirurg bereid zou zijn onder die omstandigheden zo’n ingewikkelde operatie uit te voeren. Hij zei zelfs dat ik zonder operatie waarschijnlijk de twintig niet eens zou halen. Ik was pas veertien.

Heb je uitgelegd waarom je geen bloedtransfusie wilde?

Ja, ik vertelde hem dat mijn geloof op de Bijbel is gebaseerd, en dat God zowel menselijk als dierlijk bloed heilig noemt. * Bij de Israëlieten stond alleen al op het eten van bloed de doodstraf! * Ik liet hem ook Handelingen 15:19, 20 lezen. Daar wordt tegen christenen onder andere gezegd dat ze zich moeten onthouden van bloed. Dat betekent dat iemand het absoluut niet mag innemen — niet door het te eten of te drinken en ook niet via een bloedtransfusie.

Wat was de reactie van de chirurg?

Hij hield nog steeds vol dat een bloedtransfusie nodig was. En tot mijn verbazing zei het ziekenhuis dat ik de kosten van de operatie niet zou hoeven betalen als ik bloed zou accepteren.

Dat was een verleidelijk aanbod! Hoe reageerden jullie?

Het leek erop dat niemand de operatie zonder bloed wilde  uitvoeren, maar we waren vastbesloten aan ons geloof vast te houden. Toen werd de situatie nog ingewikkelder. Wettelijk gezien was ik nog een minderjarige. En omdat mijn toestand levensgevaarlijk werd, kwam mijn zaak voor de rechter. Gelukkig gaf de openbare aanklager van Florida ons dertig dagen de tijd om een chirurg te vinden die mijn wensen zou respecteren.

Kon je iemand vinden?

Gelukkig wel! Het plaatselijke ziekenhuiscontactcomité * van Jehovah’s Getuigen nam voor ons contact op met een scoliosespecialist in New York. Hij durfde de operatie wel aan, en we mochten langskomen. Dat was nog binnen de deadline van de rechtbank.

Hoe verliep de operatie?

Het was een groot succes. Om mijn wervelkolom recht te zetten, bracht de chirurg, dr. Robert Bernstein, verstelbare pennen aan in mijn rug. Hij voerde de operatie in twee fasen uit, met een tussenpoos van twee weken.

Waarom in twee fasen?

Als ik bij de eerste operatie veel bloed had verloren, had mijn lichaam in de rustperiode tijd gehad om meer rode bloedcellen aan te maken voor de tweede operatie. Uiteindelijk verloor ik bij beide operaties heel weinig bloed dankzij de goede planning, vakkundigheid en nauwkeurige werkwijze van het operatieteam. Ook herstelde ik snel en had ik geen last van de complicaties die je na een bloedtransfusie kunt krijgen. *

Wat vond je chirurg van het resultaat?

Hij was heel tevreden! Hij zei: ‘Bij medische zorg draait het niet alleen maar om opereren.’ Hij vond dat een arts met de hele persoon rekening moest houden, ook met het geloof en de normen en waarden van de patiënt. Niet alleen Jehovah’s Getuigen maar ook vele anderen zouden daar van harte mee instemmen.