Veel mensen die zich op de rand van de dood hebben bevonden, zeggen zich te herinneren dat ze buiten hun lichaam traden of een helder licht of prachtige plek zagen. „Sommigen zijn van mening dat hun door deze ervaring een blik werd gegund op een andere vorm van existentie”, zegt het boek Herinneringen aan de dood. Hoewel de Bijbel geen melding maakt van zulke bijna-doodervaringen, staat er wel een fundamentele waarheid in waaruit blijkt dat het hierbij niet gaat om een blik in een volgend leven.

 De doden hebben geen bewustzijn.

De Bijbel zegt over de doden: „Zij zijn zich van helemaal niets bewust” (Prediker 9:5). Bij de dood gaan we niet over naar een ander bestaans- of denkniveau maar houden we op te bestaan. De leerstelling dat we een onsterfelijke ziel hebben die verder leeft als ons lichaam sterft, komt niet uit de Bijbel (Ezechiël 18:4). Bij bijna-doodervaringen kan het dus niet gaan om een blik in een leven na de dood, bijvoorbeeld in de hemel of de hel.

 Wat zei Lazarus over een leven na de dood?

Het verslag van Lazarus in de Bijbel gaat over een echte doodervaring: Lazarus werd toen hij vier dagen dood was door Jezus weer tot leven gebracht (Johannes 11:38-44). Als Lazarus zich in een soort hiernamaals had bevonden, zou het wreed van Jezus zijn geweest om hem terug te brengen tot leven op aarde. Maar de Bijbel vermeldt niet dat Lazarus iets over een hiernamaals zei. Als hij daar was geweest, had hij er ongetwijfeld iets over verteld. Het is opvallend dat Jezus de dood van Lazarus beschreef als een slaap. Daarmee gaf hij aan dat Lazarus geen bewustzijn had toen hij dood was (Johannes 11:11-14).