Jo, dän beesen Fient jeft daut opp iernst. Hee es “dee, dee äwa dise Welt rejieet”. Hee es een Jeist, waut aunfunk schlajcht to sennen un sikj jäajen Gott stald (Johanes 14:30, PB; Efeesa 6:11-12). De Schreft sajcht ons, woo de beesa Fient es doaderch, woo dee dän nant:

•   Soton. Daut bediet “Fient”, ooda “Vekjläaja” (Hiob 1:6).

•   Diewel (beesa Fient). Daut bediet “Lastra” (Openboarunk 12:9).

•   Schlang. De Bibel vejlikjt dän met eene Schlang, wiels dee een “Veleida” es (2. Korinta 11:3).

•   Vesieekja (Matäus 4:3).

•   Läajna (Johanes 8:44).

De beesa Fient es nich bloos waut schlajchtet en ons

 Eenje jleewen, daut de beesa Fient bloos eefach de schlajchte Natua es, waut wie en ons haben. Oba enne Schreft kjenn wie läsen, woo Gott sikj eemol met dän beesen Fient unjahoolen deed. Gott räd werkjlich met wäm, un nich bloos to irjentwaut schlajchtet en sikj selfst, wäajens hee es volkomen un en am es nuscht schlajchtet (5. Mose 32:4; Hiob 2:1-6). Daut sajcht uk, daut de Soton Jesus vesieekjen deed, oba en Jesus es uk nuscht schlajchtet, wiels hee es frie von Sind (Matäus 4:8-10; 1. Johanes 3:5). Soo no de Schreft no, jeft daut dän beesen Fient opp iernst un daut es nich bloos, daut hee daut schlajchte väastalen deit.

 Sull ons daut wundren, daut väl Menschen nich jleewen, daut et dän beesen Fient werkjlich jeft? Nä, verheipts nich, wäajens de Schreft sajcht, daut de Soton aundre veleiden deit toom sienen Wellen derchsaten (2. Tessalonicha 2:9-10). Un eent von daut baste, woo hee väl Menschen veleiden kaun, es, an entobillen, daut et am nich jeft (2. Korinta 4:4).

  Waut jesajcht woat: Luzifer es noch een Nomen fa dän beesen Fient.

 Woo daut es: Daut hebräische Wuat, waut en eenje Biblen met “Luzifer” äwasat woat, bediet “soon dacha” (Jesaja 14:12, PB). Wan eena de Varzhen doaver läst, dan kaun eena seenen, daut et doa om de Kjennichs von Babel jeit, waut Gott wudd vestieren, wäajen dee soo stolt wieren (Jesaja 14:4, 13-20). De Wieed “soon dacha” wort doatoo jebrukt toom sikj äwa de Kjennichs von Babel domm haben, aus dee raufjesat worden.

  Waut jesajcht woat: De Soton schauft fa Gott toom de Menschen rechten.

 Woo daut es: De Soton es Gott sien Fient un nich sien Deena. Soton de beesa Fient stalt sikj jäajen dee, waut Gott deenen wellen un deit dee mau rajcht noch faulsch beschuljen (1. Petrus 5:8; Openboarunk 12:10).