Wan de Schreft von de Wadajeburt rät, dan meent daut, daut Gott met dänjanjen aundasch omjeit, waut doa wadajebuaren es (Johanes 3:3, 7). Gott nemt dee aun aus siene Kjinja (Reema 8:15-16; Galata 4:5; 1. Johanes 3:1). Daut es met dee soo aus met Kjinja, waut jesazlich hanjenomen woaren un dan to eene aundre Famielje jehieren. Dee, waut wadajebuaren sent, woaren dan Poat von Gott siene Famielje (2. Korinta 6:18).

Woosoo woat een Mensch wadajebuaren?

 Jesus säd: “Wäa nich noch eemol jebuaren es, kaun Gott sien Rikj nich seenen” (Johanes 3:3, PB). Wan doa wäa wadajebuaren es, dan moakt dän daut reed toom met Christus toop en Gott sien Rikj, ooda Kjennichrikj, rejieren. Dit Kjennichrikj rejieet em Himmel un doawäajen sajcht de Schreft, daut doa fa dee, waut wadajebuaren sent, een Oafgoot “em Himmel bewoat” es (1. Petrus 1:3-4, PB). Dee, waut wadajebuaren sent, woat daut vesechat, daut see “met am [Christus] toop rejieren” woaren (2. Timotäus 2:12, PB; 2. Korinta 1:21-22).

Woo woat een Mensch wadajebuaren?

 Jesus säd, daut dee, waut wadajebuaren sent, met “Wota un Jeist jebuaren” woaren (Johanes 3:5, PB). Daut bediet, ieescht met Wota jedeept to woaren un no daut met dän heiljen Jeist (Aposteljeschicht 1:5; 2:1-4).

 Jesus wia de ieeschta Mensch, waut wadajebuaren wort. Hee leet sikj en dän Jordan-Riefa deepen un no daut deed Gott am met dän heiljen Jeist saulwen (ooda deepen). Un soo wort Jesus wadajebuaren derch dän heiljen Jeist aus een Sän von Gott met de Hopninj, wada em Himmel to läwen (Markus 1:9-11). Gott muak dise Hopninj doaderch mäajlich, daut hee Jesus aus Jeistpersoon vom Doot oppwuak (Aposteljeschicht 13:33).

 Bie aundre, waut wadajebuaren sent, es daut krakjt soo: ieescht loten dee sikj uk met Wota deepen un dan kjrieen dee dän heiljen Jeist (Aposteljeschicht 2:38, 41). a Dan haben dee de sechre Hopninj, em Himmel to läwen. Dise Hopninj woat Gott erfellen, wan dee ieescht vom Doot oppstonen (1. Korinta 15:42-49).

Faulsche Iedeeen, waut eenje äwa de Wadajeburt haben

 Waut eenje jleewen: Een Mensch kaun sikj daut selfst wälen, wadajebuaren to woaren.

 Woo daut es: De Jeläajenheit, met Gott Frind to woaren un jerat to woaren, kjennen aule haben (1. Timotäus 2:3-4; Jakobus 4:8). Oba aus eena kaun wadajebuaren, aulsoo met dän heiljen Jeist jesaulft woaren, daut wält Gott ut. Daut “henjt nich von een Mensch sienen Wellen auf, ooda woo sea hee sikj aunstrenjt, oba von Gott”, sajcht de Schreft (Reema 9:16, PB). Daut Wuat “wadajebuaren” bediet uk “von bowen jebuaren”, un daut wiest, daut deejanja von Gott utjewält woat (Johanes 3:3, PB, Footnoot).