Jeschräwen von Matäus 10:1-42

  • De 12 Apostel (1-4)

  • Jesus sajcht, woo se prädjen sellen (5-15)

  • De Jinja woaren Vefoljunk haben (16-25)

  • Gott ferchten un nich Menschen (26-31)

  • Jesus kjeem nich, Fräd to brinjen oba een Schwieet (32-39)

  • Jesus siene Jinja oppnämen (40-42)

10  Dan roopt Jesus siene 12 Jinja toop un jeef dee de Macht äwa de orreine Jeista, om dee uttodriewen un om aulet Lieden un aule Sorten Krankheiten to heelen.  Dit sent de Nomes von de 12 Apostel. De ieeschta es Si̱mon, waut Petrus jenant woat, un sien Brooda Andre̱as; Jakobus, Zebedä̱us sien Sän, un sien Brooda Johanes;  Fili̱ppus un Bartolomä̱us; To̱mas un Matä̱us, de Takskollakjta; Jakobus, Alfä̱us sien Sän, un Tadä̱us;  Si̱mon, waut “de Iewaja” jenant woat, un Ju̱das Iska̱riot, waut Jesus lota verod.  Dit sent de 12, waut Jesus utschekjt un aun dee bestald: “Nämt nich dän Wajch no de Velkja, om dee to prädjen, un got uk nich en eene samari̱tische Staut nenn.  Got leewa emma wada no de veloarne Schop von de Israeliten.  Wan jie doa hangonen, prädicht un sajcht: ‘Daut Kjennichrikj vom Himmel es dicht bie.’  Heelt de Kranke, wakjt de Doodes opp, heelt de Leprakranke un drieft de beese Jeista ut. Jie haben emsonst jekjräajen un dan jäft uk emsonst.  Nämt en june Jelttauschen uk nich Golt, Selwa ooda Koppa met. 10  Nämt junt uk nich eene Ätichs-Tausch met fa hinjawäajes ooda twee Poa Kjleeda* ooda Wratschen ooda eenen Stock, wiels de Oabeida haft sikj daut Äten vedeent. 11  Un wan jie en eene Staut ooda een Darp nenngonen, dan sieekjt doa rom, bat jie wäm finjen, waut daut wieet es, de goode Norecht to hieren, un dan blieft doa, bat jie dee Jäajent veloten. 12  Un wan jie en daut Hus nenngonen, dan bejreest* dee doa. 13  Un wan dee junt doa fein oppnämen, dan lot junen Fräd, waut jie dee wenschen, opp dee komen. Wan dee junt nich fein oppnämen, dan lot dän Fräd wada trigj no junt komen. 14  Un wan junt irjentwäa nich oppnemt ooda nich no junt horchen well, dan scheddat dän Stoff von june Feet, wan jie daut Hus ooda dee Staut veloten. 15  Ekj saj junt daut soo, aus et es: Daut woat aum Jerechtsdach fa daut Launt So̱dom un Gomo̱rra leichta uttohoolen sennen aus fa dee Staut. 16  Ekj schekj junt ut aus Schop manke Wilw. Doawäajen siet väasechtich soo aus de Schlangen un doch schultfrie soo aus de Duwen. 17  Paust opp fa de Menschen, wiels dee woaren junt verem Jerecht brinjen un junt en de Juden äare Vesaumlungshiesa* vepitschen. 18  Un jie woaren wäajen mie ver Harscha un Kjennichs jebrocht woaren aus een Zeichnis fa dee un fa de Velkja. 19  Oba wan se junt ver dee brinjen, dan moakt junt nich Sorjen doaräwa, woo ooda waut jie räden woaren, wiels äwa waut jie räden sellen, woat junt en dee Stund jejäft woaren. 20  Jie sent nich auleen met räden; jun Voda sien Jeist woat fa junt räden. 21  Een Brooda woat sienen Brooda loten dootmoaken un een Voda sien Kjint, un de Kjinja woaren sikj jäajen de Elren stalen un dee loten dootmoaken. 22  Un wäajen jie miene Nofolja sent, woaren aule Menschen junt schlajcht lieden kjennen. Oba wäa bat aum Enj staunthauft jebläwen es*, woat jerat woaren. 23  Wan se junt en eene Staut vefoljen, dan brinjt junt no eene aundre, wiels ekj saj junt daut soo, aus et es: Jie woaren noch nich aule Stauten* un Darpa en I̱srael jeprädicht haben, bat de Menschensän kjemt. 24  Een Schiela es nich hecha aus sien Liera, un een Sklow es nich hecha aus sien Wieet. 25  Dauts jenuach fa eenen Schiela, soo to woaren aus sien Liera un fa eenen Sklow soo aus sien Wieet. Wan de Menschen dän Wieet von daut Hus aul Bee̱lzebub* nanden, woo väl mea dan noch de aundre von sien Hus. 26  Doawäajen habt nich Angst fa dee, wiels aules, waut bedakjt es, woat opjedakjt woaren, un aules, waut em plietschen es, woat bekaunt woaren. 27  Waut ekj junt em diestren vetal, daut sajcht em dachen, un waut jie jefuschelt hieren, daut prädicht von de Husdäakja. 28  Habt nich Angst fa dee, waut dän Kjarpa dootmoaken kjennen un de Seel* oba nich dootmoaken kjennen. Enne Städ daut fercht dän, waut dän Kjarpa un de Seel en de Gehe̱nna* venichten kaun. 29  Woaren doa nich twee Spoalinja fa een Jeltstekj* vekoft, waut weinich wieet es? Un doch felt nich een Spoalinkj no de Ieed, onen daut jun Voda daut enwoat. 30  Mau rajcht june Hoa oppem Kopp sent aula jetalt. 31  Soo, fercht junt nich; jie sent mea wieet aus een deel Spoalinja. 32  Wäaemma daut ver aulem sajcht, daut dee mien Nofolja* es, von dän woa ekj ver mienen Voda em Himmel uk sajen, daut ekj dän kjan. 33  Oba wäa mie ver de Menschen aufwiest, dän woa ekj ver mienen Voda em Himmel uk aufwiesen. 34  Denkjt nich, daut ekj jekomen sie, om Fräd oppe Ieed to brinjen; ekj sie jekomen, een Schwieet to brinjen un nich Fräd. 35  Ekj sie jekomen, Oneenichkjeit to veuasoaken. De Sän woat jäajen sienen Voda sennen, de Dochta jäajen äare Mutta un de Schwieedochta jäajen äare Schwieemutta. 36  Soo, eenen Mensch siene Fiend woaren von sien ieejnet Hus sennen. 37  Oba wäa sienen Voda ooda siene Mutta mea räakjent aus mie, es daut nich wieet, mien Nofolja* to sennen. Ooda wäa sienen Sän ooda siene Dochta mea räakjent aus mie, es daut nich wieet, mien Jinja to sennen. 38  Un wäa sienen Liedenspol* nich aunnemt un mie nofolcht, es daut nich wieet, mien Jinja to sennen. 39  Un wäa sien Läwen* finjt, woat daut velieren un wäa sien Läwen* wäajen mient haulwen velist, woat daut finjen. 40  Wäa junt oppnemt, nemt uk mie opp, un wäa mie oppnemt, nemt uk dän opp, waut mie jeschekjt haft. 41  Wäa eenen Profeet oppnemt, wäajen daut een Profeet es, woat uk dautselwje Loon kjrieen, waut een Profeet kjricht. Un wäa eenen jerajchten Mensch oppnemt, wäajen daut een jerajchta Mensch es, woat uk dautselwje Loon kjrieen, waut een jerajchta Mensch kjricht. 42  Un wäa wäm von dise Kjliene een Kuffel koldet Wota to drinkjen jeft, wäajen daut mien Nofolja* es, dee woat gaunz secha sien Loon kjrieen. Daut vesecha ekj junt!”

Footnooten

Ooda: “bowenenn een Kjleet”.
De Juden säden biem bejreessen emma: “Muchst du Fräd haben.”
Wuatlich: “en de Sinagogen”.
Ooda: “staunthauft blift”.
Ooda: “Städa”.
Hia es de Soton met jemeent; de Prins, ooda Harscha, von de beese Jeista.
Ooda: “daut Läwen”. Daut bediet, de Hopninj to haben, noch mol wada to läwen.
See Wuaterkjläarunk bie “Gehe̱nna”.
Wuatlich: “fa een Assarion”. Soo väl aus een Oabeida en 45 Minuten vedeend.
Ooda: “Jinja”.
Ooda: “Jinja”.
See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
Ooda: “siene Seel”.
Ooda: “siene Seel”.
Ooda: “Jinja”.