Aposteljeschicht 15:1-41

AUFSPÄLEN

En Antio̱chia es een Striet äwa de Beschniedunk (1-2)
De Sach woat no Jeru̱salem jebrocht (3-5)
De Eltestasch un Apostel komen toop (6-21)
De Breef von dän Väastaunt (22-29)
- Von Bloot wajchbliewen (28-29)
De Vesaumlungen kjrieen derch dän Breef Moot (30-35)
Paulus un Ba̱rnabas gonen beid äaren ieejnen Wajch (36-41)

15 Nu kjeemen doa waut Mana rauf von Judä̱a un fungen de Breeda aun to lieren: “Wan jie junt nich no Moses sien Jesaz no beschnieden loten, dan kjenn jie nich jerat woaren.” ² Oba Paulus un Ba̱rnabas wieren doa nich met envestonen. Un aus see sikj ernoa äwa dise Sach met dee jesträden hauden, worden se sikj eenich, Paulus un Ba̱rnabas un eenje von de aundre wäajen dise Sach* nopptoschekjen no Jeru̱salem, no de Apostel un Eltestasch. ³ Aus de Vesaumlunk dan ieescht een Enj met dee metjegonen wia, jinjen dise Mana wieda un jinjen derch Feeni̱zien un Sama̱ria un vetalden krakjt, woo de aundre Sorten Menschen* omjekjieet wieren. Un de Breeda freiden sikj aula sea doaräwa. ⁴ Aus see dan ieescht bat Jeru̱salem wieren, neemen de Apostel un Eltestasch un de Vesaumlunk äant sea leeftolich opp. Un dee vetalden dee daut, woo väl Gott derch äant jedonen haud. ⁵ Oba eenje, waut ea to de Farisä̱a-Grupp* jehieeden un toom Gloowen jekomen wieren, stunden opp un säden: “Dauts needich, daut dee sikj beschnieden loten un von dee to velangen, daut dee sikj aun Moses sien Jesaz hoolen.” ⁶ Dan kjeemen de Apostel un de Eltestasch toop, om äwa dise Sach to räden. ⁷ Aus see sikj ieescht ernoa derchjeholt hauden*, stunt Petrus opp un säd to dee: “Mana, Breeda, jie weeten daut sea goot, daut Gott mie aul lang trigj von mank junt jewält haft, daut de aundre Sorten Menschen* de goode Norecht derch mien Mul hieren un jleewen sullen. ⁸ Un Gott, dee de Hoaten kjant, wees*, daut hee dee aunneem, doaderch daut hee dee dän heiljen Jeist jeef, krakjt soo aus hee ons dän jeef. ⁹ Un hee muak verheipts kjeenen Unjascheet tweschen ons un dee. Oba enne Städ daut muak hee dee äare Hoaten derch Gloowen rein. ¹⁰ Wuarom proow jie Gott dan nu doamet auf, daut jie de Jinja een Joch oppem Jenekj lajen, waut nich onse Väavodasch uk nich wie droagen kunnen? ¹¹ Em Jäajendeel, wie haben Gloowen doaraun, daut wie jerat sent derch dän Harn Jesus sien grootet Metleet*, krakjt soo aus dee uk sent.” ¹² Doamet wort de gaunze Grupp stell, un dee fungen aun, Ba̱rnabas un Paulus tootohorchen, aus dee daut vetalden, woo väl Tieekjens un Wunda* Gott derch äant jedonen haud mank de aundre Sorten Menschen*. ¹³ Aus dee ieescht utjerät hauden, säd Jakobus: “Mana, Breeda, horcht mie too: ¹⁴ Si̱meon haft ons aules krakjt vetalt, woo Gott sikj daut ieeschte Mol no de aundre Sorten Menschen* jedreit haft, om sikj fa sienen Nomen een Volkj to saumlen von mank dee Menschen. ¹⁵ Un dit stemt met daut, waut de Profeeten säden, krakjt soo aus daut jeschräwen steit: ¹⁶ ‘“No däm aul dit passieet es, woa ekj trigjkomen un David sien Zelt* wada oppbuen, waut doljefollen es. Daut Vekjeiwelde woa ekj oppbuen un fiksen, ¹⁷ soo daut deejanje, waut noch jebläwen sent, Jehowa* iernstlich sieekjen muchten toop met aul de aundre Sorten Menschen*. Daut sent Menschen, waut no mienen Nomen jenant woaren.” Dit sajcht Jehowa*, dee dise Sachen deit, ¹⁸ waut von de ieeschtemmasche Tiet bekaunt sent.’ ¹⁹ Doawäajen wudd ekj sajen*: Well wie dee, waut sikj von de aundre Sorten Menschen* no Gott dreien, nich baudren. ²⁰ Oba well wie dee leewa schriewen, daut dee sikj von aules wajchhoolen sellen, waut derch Aufjetta veorreinicht es un von sintelje Sorten Sex* un von Tieren, waut aufjewarcht sent*, un von Bloot. ²¹ Wiels von de ieeschtemmasche Tiet aun sent doa emma soone jewast, waut en aule Stauten* von Moses siene Bieekja jeprädicht haben. Wiels jieda Sabat woat opp ludes ut dee Bieekja väajeläst en de Juden äare Vesaumlungshiesa*.” ²² Dan worden de Apostel un de Eltestasch toop met de gaunze Vesaumlunk sikj eenich, jewälde Mana von mank äant met Paulus un Ba̱rnabas toop no Antio̱chia to schekjen. Dee schekjten Ju̱das, waut “Barsa̱bas” jenant wort, un Si̱las. Dit wieren Mana, waut väl Veauntwuatunk mank de Breeda hauden. ²³ Dit wia, waut see schreewen un met dee metschekjten: “Von june Breeda, de Apostel un Eltestasch, aun de Breeda en Antio̱chia un Sierien un Zili̱zien, waut von de aundre Sorten Menschen* sent: Wie bejreessen junt! ²⁴ Wie haben jehieet, daut eenje von mank ons sent jegonen un haben junt Trubbel jemoakt derch daut, waut dee säden, om junt* seenen derchenaunda to kjrieen, wan wie dee uk nich haben Aunwiesungen doatoo jejäft. ²⁵ Doawäajen wia wie aula doamet envestonen, Mana uttowälen un dee no junt to schekjen met onsen leewen Ba̱rnabas un Paulus toop. ²⁶ Dit sent Mana, waut äa Läwen* opp Spell jesat haben wäajen onsen Harn Jesus Christus sienen Nomen. ²⁷ Doawäajen schekj wie junt Ju̱das un Si̱las, soo daut jie daut von dee äa Mul uk hieren kjennen, to waut wie ons sent eenich jeworden. ²⁸ Wiels de heilja Jeist un wie selfst haben daut fa goot jetalt, junt nich noch bowenenn Lausten opptolajen, buta dise needje Sachen: ²⁹ Daut jie junt von Sachen wajchhoolen, waut de Aufjetta jeopfat es; von Bloot; von Tieren, waut aufjewarcht sent*; un von sintelje Sorten Sex*. Wan jie gaunz von dise Sachen wajchbliewen, dan woat junt daut goot gonen. Wie wenschen junt eene goode Jesuntheit!*” ³⁰ Aus dise Mana dan hauden Aufscheet jenomen, jinjen see rauf no Antio̱chia. Un doa saumelden see de gaunze Grupp toop un jeewen dee dän Breef. ³¹ Aus see dän ieescht jeläst hauden, freiden see sikj, daut see dän Moot jekjräajen hauden. ³² Un wiels Ju̱das un Si̱las uk Profeeten wieren, spruaken see de Breeda Moot too un stoakjten dee met aul de Räden, waut see hauden. ³³ Aus see doa ieescht een Stoot jewast wieren, wenschten de Breeda äant Fräd un schekjten dee trigj no dee Breeda, waut äant ea doa hanjeschekjt hauden. ³⁴ ––* ³⁵ Oba Paulus un Ba̱rnabas bleewen en Antio̱chia un lieeden aundre un muaken de goode Norecht von Jehowa* sien Wuat met väl aundre toop bekaunt. ³⁶ Eenje Doag lota säd Paulus to Ba̱rnabas: “Well wie nu* trigjgonen un de Breeda en jieda Staut besieekjen, wua wie Jehowa* sien Wuat bekauntjemoakt haben, toom seenen, woo dee daut jeit.” ³⁷ Ba̱rnabas wia sikj eenich, Johanes mettonämen, waut “Ma̱rkus” jenant wort. ³⁸ Oba Paulus wia nich doafäa, am mettonämen, wiels dee äant en Pamfielien veloten haud un nich met äant metjekomen wia, om daut Woakj to unjastetten. ³⁹ Wäajen dit worden dee sikj doa soo doll, daut jieda eena sienen Sträakj jinkj. Ba̱rnabas neem sikj Ma̱rkus met un fua metem Schepp no Ziepern. ⁴⁰ Paulus wäld sikj Si̱las. Dan fruagen de Breeda Jehowa* doano, aus hee sikj kunn om Paulus kjemren un am sien grootet Metleet* wiesen; no daut veleet Paulus. ⁴¹ Hee reisd derch Sierien un Zili̱zien un stoakjt de Vesaumlungen.