Jeschräwen von Markus 14:1-72
-
De Priestasch plonen Jesus doottomoaken (1-2)
-
Doa woat Parfum-Eelj äwa Jesus jegoten (3-9)
-
Ju̱das verot Jesus (10-11)
-
Daut latste Passafast (12-21)
-
Dän Harn sien Owentmol woat enjefieet (22-26)
-
Jesus sajcht verut, daut Petrus am velieejen woat (27-31)
-
Jesus bät en Getse̱mane (32-42)
-
Jesus woat faustjenomen (43-52)
-
Jesus es ver daut judische, hechste Jerecht (53-65)
-
Petrus velicht Jesus (66-72)
14 Nu fälden doa noch twee Doag bat daut Passafast un daut Fast von daut ojjesuade Broot. Un de väaschte Priestasch un Schreftjelieede* sochten no eene Jeläajenheit, Jesus hinjalestich* fausttonämen un doottomoaken.
2 Wiels dee säden: “Well wie daut nich oppem Fast doonen, wiels daut kaun sennen, daut de Menschen sikj dan woaren oppräajen.”
3 Aus Jesus en Beta̱nien en Si̱mon, dän Leprakranken, sien Hus eet, kjeem doa eene Fru han, waut een Buddelkje* Parfum-Eelj methaud. Daut wia ajchte Narden-Eelj, waut sea dia wia. See bruak daut Buddelkje op un goot daut äwa sienen Kopp.
4 Dan wieren eenje sea vestalt un säden unjarenaunda: “Wuarom wort dise Parfum-Eelj soo vekwost?
5 Wiels dise Parfum-Eelj haud eena kunt fa mea aus 300 Dena̱rius* vekjeepen un dan de Oame daut Jelt jäwen!” Un dee wieren sea entwei äwa ar*.
6 Oba Jesus säd: “Lot ar tofräd. Wuarom well jie ar trublen? See haft fa mie waut sea feinet jedonen.
7 Wiels de Oame hab jie emma bie junt un jie kjennen fa dee waut goodet doonen; dan wan jie wellen. Oba mie woa jie nich emma bie junt haben.
8 See deed, waut see kunn. See haft aul em verut Parfum-Eelj äwa mienen Kjarpa jegoten, om dän reedtomoaken toom begrowen.
9 Ekj saj junt daut soo, aus et es: Wuaemma de goode Norecht oppe gaunze Welt jeprädicht woat, doa woat uk doavon jerät woaren, waut dise Fru deed; ar toom Aunjedenkj.”
10 Un Ju̱das Iska̱riot, eena von de 12, jinkj no de väaschte Priestasch, om äant Jesus to veroden.
11 Aus dee daut hieeden, freiden see sikj un dee vespruaken am, Selwa-Jelt to jäwen. Dan socht hee no eene Jeläajenheit, Jesus to veroden.
12 Dän ieeschten Fastdach von daut ojjesuade Broot säden siene Jinja to Jesus: “Wua west du, daut wie fa die sellen gonen daut Passamol reedmoaken?” Daut wia aun dän Dach, aus se emma daut Tia dootmuaken fa daut Passafast.
13 Dan schekjt hee twee von siene Jinja un säd to dee: “Got enne Staut nenn un doa woa jie eenen Maun trafen, waut eene ieedne Kruck met Wota drajcht. Got dän hinjaraun,
14 un wua dee nennjeit, sajcht to dän Wieet von daut Hus: ‘De Liera frajcht: “Wua es de Jaststow, wua ekj kaun met miene Jinja toop daut Passamol äten?”’
15 Un dee woat junt eene groote Stow opp daut tweede Stock wiesen, wua aules bennen es, waut ons fält; doa moakt daut fa ons reed.”
16 Dan veleeten de Jinja un jinjen enne Staut nenn un troffen daut krakjt soo aun, aus Jesus äant jesajcht haud. Un dee muaken fa daut Passafast reed.
17 Aus daut Owent jeworden wia, kjeem hee met de 12 toop doahan.
18 Un aus dee aum Desch wieren un eeten, säd Jesus: “Ekj saj junt daut soo, aus et es: Eena von junt, dee met mie toop at, woat mie veroden.”
19 Un de Jinja worden truarich un säden eena nom aundren to Jesus: “Daut sie doch nich ekj ooda jo?”
20 Hee säd to dee: “Dauts eena von de 12, dee, waut sien Broot en dautselwje Komkje endukt waut ekj.
21 Wiels de Menschensän woat hia wajchmotten, krakjt soo aus von am jeschräwen steit. Oba weehee dän Mensch, derch dän de Menschensän woat verot woaren. Daut wudd fa dän bäta jewast sennen, wan dee niemols wia jebuaren worden.”
22 Un aus see dan wiedaeeten, neem Jesus een Broot un säd een Jebäd* un bruak daut un jeef siene Jinja daut. Hee säd: “Nämt daut; dit bediet mienen Kjarpa.”
23 Un dan neem hee een Kuffel un dankt doafäa un jeef äant daut, un dee drunken aula doavon.
24 Un hee säd to dee: “Dit bediet mien ‘Bloot von dän Bunt’, waut fa väle vegoten woat.
25 Ekj saj junt daut soo, aus et es: Ekj woa gaunz secha nich mea Wien drinkjen bat dän Dach, wan ekj en Gott sien Kjennichrikj woa freschen Wien drinkjen.”
26 Tolatst, aus see ieescht jesungen hauden toom Gott lowen, jinjen see rut no dän Oliewen-Boajch.
27 Un Jesus säd to dee: “Jie woaren aula tofaulkomen, wiels daut steit jeschräwen: ‘Ekj woa dän Schopshoad schlonen un de Schop woaren sikj vestreien.’
28 Oba nodäm daut ekj vom Doot oppjestonen sie, woa ekj ver junt no Galilä̱a gonen.”
29 Oba Petrus säd to am: “Wan uk aule aundre woaren tofaulkomen, ekj woa nich.”
30 Dan säd Jesus to am: “Ekj saj die daut soo, aus et es: Vondoag, noch dise Nacht, ea een Hon twee mol jekjreit haft, woascht du daut dree mol vestrieden, daut du mie kjanst.”
31 Oba Petrus bleef doaropp stonen un säd: “Wan ekj uk noch wudd motten met die toop stoawen, wudd ekj daut gaunz fa secha nich vestrieden, daut ekj die kjand.” Un de aundre fungen aula aun, krakjt dautselwje to sajen.
32 Dan kjeemen see bat eene Städ, waut Getse̱mane heet, un hee säd to siene Jinja: “Sat junt hia dol, äwadäm daut ekj bäd.”
33 Un hee neem Petrus, Jakobus un Johanes met sikj, un hee wort sea bedrekjt* un hee haud daut sea schwoa.
34 Hee säd to dee: “Ekj* kom meist om, soo schwoa aus mie daut es. Blieft hia un blieft waka.”
35 Dan jinkj hee noch een Enjskje wieda un hee foll dol un funk aun to bäden. Hee fruach, aus hee dee Stund nich durf beläwen, wan daut mäajlich wia.
36 Hee säd: “A̱bba*, Voda, fa die es aules mäajlich; nemm dit Kuffel von mie wajch. Un doch doaf daut nich no mienen Wellen gonen, oba soo aus du daut west.”
37 Dan kjeem hee trigj un sach, daut dee schleepen. Hee säd to Petrus: “Si̱mon, schlapst du? Hast du nich mol soo väl Krauft, eene Stund waka to bliewen?
38 Blieft waka un bät eendrajchtich, soo daut jie nich nojäwen, wan jie aufjeprooft* woaren. Secha, de Wellen es doa*, oba daut Fleesch es schwak.”
39 Dan jinkj hee noch een mol wajch un bäd un säd krakjt dautselwje.
40 Dan kjeem hee wada trigj un hee sach, daut dee schleepen, wiels dee kunnen äare Uagen nich ophoolen. Un dee wisten nich, waut see to Jesus sajen sullen.
41 Un hee kjeem noch toom dredde mol trigj un säd to dee: “En soone Tiet aus dit schlop jie un vereiwen junt! Nu es daut jenuach! De Stund es jekomen! Kjikjt, de Menschensän woat verot un en de Sinda äare Henj jejäft.
42 Stot opp, well wie gonen. Kjikjt! Dee, waut mie verot, es meist bat hia.”
43 Un fuaz, aus Jesus noch räd, wia Ju̱das, eena von de 12, aul bat doa met eene Häad Menschen toop met Schwieets un Stakja. Dee wieren von de väaschte Priestasch un Schreftjelieede un Eltestasch jeschekjt.
44 De Veroda haud daut met dee berät, daut hee äant dit Tieekjen jäwen wudd: “Dän, waut ekj kussen woa, daut es dee, dän nämt faust. Nämt dän met un bewoakt dän.”
45 Dan jinkj Ju̱das jlikj no Jesus un säd: “Ra̱bi*!” Un dan jeef hee am leeftolich eenen Kuss.
46 Dan pakten see am aun un neemen am faust.
47 Oba eena von dee, waut doa stunt, neem sien Schwieet un heiwd dän Huagen Priesta sienen Sklow eent un schneet dän soo daut Ua auf.
48 Dan fruach Jesus dee: “Sent jie jekomen, mie met Schwieets un Stakja fausttonämen, soo aus wan ekj wudd een Reiba sennen?
49 Ekj wia Dach fa Dach bie junt em Tempel un lieed aundre, un doch neem jie mie nich faust. Oba dit es, daut et soo romkjemt, aus de Schreften sajen.”
50 Un aule randen wajch un leeten am auleen.
51 Oba een jewessa junga Maun, waut sestnuscht aunhaud aus eenen feinen Rock von Lienzeich, kjeem am dicht bie hinjaraun, un dee proowden am fausttonämen.
52 Oba dan leet hee sienen Rock von Lienzeich doa un kleiwd noaktich* ut.
53 Nu brochten se Jesus no dän Huagen Priesta, un aule väaschte Priestasch un Eltestasch un Schreftjelieede kjeemen toop.
54 Oba Petrus kjeem am een natet Enj auf hinjaraun bat opp dän Huagen Priesta sienen Hoff. Doa saut hee met de Deena von daut Hus toop un woamd sikj doa biem Fia opp.
55 Nu sochten de väaschte Priestasch un daut gaunze judische, hechste Jerecht* no soone Menschen, waut Jesus met waut beschuljen sullen, daut see am kunnen dootmoaken. Oba dee fungen kjeene Kloag jäajen am.
56 Väle deeden am met faulsche Sachen beschuljen, oba doa stemd nich mol eent met daut aundre.
57 Nu wieren doa uk noch jewesse, waut oppstunden un met äare faulsche Kloag aunkjeemen un säden:
58 “Wie haben dän hieet sajen: ‘Ekj woa disen Tempel, waut met Henj jebut es, dolbräakjen un en dree Doag eenen freschen oppbuen, waut nich met Henj jebut es.’”
59 Oba nich mol en disen Stekj stemd daut eene met daut aundre, waut dee väabrochten.
60 Dan stunt de Huaga Priesta mank dee opp un fruach Jesus: “Sajchst du doa nuscht too? Waut es daut, met waut dise Mana die beschuljen?”
61 Oba hee bleef stell un säd doa rein nuscht too. Dan fruach de Huaga Priesta am wada: “Best du de Christus, dän heiljen Gott sien Sän?”
62 Dan säd Jesus: “Ekj sie dee, un jie woaren dän Menschensän bie dän majchtjen Gott siene rajchte Haunt setten seenen un jie woaren am met de Wolkjen vom Himmel komen seenen.”
63 Dan reet de Huaga Priesta siene Kjleeda twei un säd: “To waut bruck wie noch mea Zeijen?
64 Jie haben jehieet, woo hee jelastat haft. Waut saj jie, waut sell wie met am doonen*?” Un aule säden, daut hee dän Doot vedeent haud.
65 Un eenje fungen aun, am to bejeiwren, un dan bedakjten se sien Jesecht* un heiwden am met de Fusten un säden: “Profezei!” Un aus de Jerechtsdeena am ieescht daut Jesecht vekjielt hauden, neemen see am met.
66 Aus Petrus doa unjen opp dän Hoff wia, kjeem doa eene von dän Huagen Priesta siene Deenstmejalen han.
67 Un aus see Petrus sach sikj doa oppwoamen, kjikjt see dän jlikj aun un säd: “Du wieescht uk met disen Jesus toop, dän Nazare̱na.”
68 Oba hee vestreet daut un säd: “Ekj kjan dän nich mol un ekj weet uk nich, von waut du rätst.” Dan jinkj hee doa wajch no dän Engank.
69 Dan sach de Deenstmejal am doa un säd wada to dee, waut doa stunden: “Dits eena von dee.”
70 Dan vestreet hee daut wada. Dan een Stootje lota säden dee, waut doa romstunden, wada to Petrus: “Du best secha uk eena von dee, wiels du best je von Galilä̱a.”
71 Oba hee säd, daut doa sull een Fluch opp am komen, wan hee nich wudd de Woarheit sajen, un hee schwieed un säd: “Ekj kjan disen Mensch nich, von dän jie räden!”
72 Krakjt dan kjreid een Hon toom tweede mol, un dan foll Petrus daut bie, waut Jesus to am jesajcht haud: “Noch ea een Hon twee mol kjreien woat, woascht du daut dree mol vestrieden, daut du mie kjanst.” Dan bruak hee ennalich toop un funk aun to roaren.
Footnooten
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
^ Ooda: “derch eene Faul”.
^ Een Steenbuddelkje, waut Alaba̱sta jenant wort. See Wuaterkjläarunk bie “Alaba̱sta”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Dena̱rius”.
^ Ooda: “räden doll to ar”; “grunzten ar ut”.
^ Ooda: “spruak eenen Säajen”.
^ Ooda: “feeld sikj gaunz aune Enj”.
^ Ooda: Miene Seel.
^ Dauts een hebräischet ooda aramäischet Wuat, waut de Kjinja sajen, wan dee sikj äaren Voda sea noaun feelen, soo aus wan dee “Pape” sajen.
^ Ooda: “vesocht”.
^ Wuatlich: “de Jeist well jieren”.
^ Ooda: “Liera”.
^ Ooda: “met weinich Kjleeda”; “bloos met Unjakjleeda”.
^ Ooda: “de Sanhedri̱n”. See Wuaterkjläarunk bie “Sanhedri̱n”.
^ Ooda: “Waut es june Meenunk?”
^ Ooda: “bungen se siene Uagen too”.
