Jeschräwen von Markus 2:1-28

  • Jesus heelt eenen Jelämden (1-12)

  • Jesus lot Le̱vi en, sien Nofolja to sennen (13-17)

  • Dee froagen Jesus äwa daut fausten (18-22)

  • Jesus haft “de Macht äwa dän Sabat” (23-28)

2  Oba eenje Doag lota jinkj hee wada no Kape̱rnaum, un daut räd sikj rom, daut hee tus wia.  Un doa wieren soo väl Menschen toopjekomen, daut doa kjeen Rum mea wia; nich mol doa verdäa. Un hee funk aun, to dee von de goode Norecht to räden.  Un dee brochten eenen Jelämden no am, waut von vea Mana jedroacht wort.  Oba dee kunnen dän nich gaunz bat Jesus brinjen wäajen de Häad Menschen. Doawäajen muaken dee een Loch derch daut Dak un leeten daut Bad* met dän Jelämden toop rauf.  Aus Jesus dee äaren Gloowen sach, säd hee to dän Jelämden: “Kjint, die sent diene Sinden vejäft.”  Doa wieren eenje Schreftjelieede*, waut doa sauten un bie sikj em Hoat dochten:  “Woosoo rät dis Mensch soo aus dit? Hee deit lastren. Wäa sest kaun Sinden vejäwen aus bloos eena, un dauts Gott!”  Oba Jesus moakjt daut fuaz*, daut dee soont aus dit dochten, un hee säd to dee: “Wuarom denkj jie soont aus dit en junt*?  Wauts leichta to dän Jelämden to sajen: ‘Diene Sinden sent die vejäft’, ooda: ‘Sto opp, nemm dien Bad* un go’? 10  Oba jie sellen weeten, daut de Menschensän de Macht haft, oppe Ieed de Sinden to vejäwen ...” Dan säd hee to dän Jelämden: 11  “Ekj saj die, sto opp, nemm dien Bad* un go no Hus.” 12  Doamet stunt dee opp un neem fuaz sien Bad* un jinkj ver dee aula rut. Wäajen dit wieren de Menschen aula sea vewundat, un dee lowden Gott un säden: “Soont aus dit hab wie noch nienich ea jeseenen.” 13  Aus Jesus wada aune Kaunt Likj wia, kjeem de gaunze Häad Menschen no am, un hee funk dee aun to lieren. 14  Un aus hee oppem Wajch wia, sach hee Le̱vi, Alfä̱us sien Sän, en siene Taksoffiz setten, un hee säd to dän: “Sie mien Nofolja.” Dan stunt dee opp un jinkj met Jesus met. 15  Lota eet Jesus en Le̱vi sien Hus aum Desch. Un een deel Takskollakjta un Sinda eeten met Jesus un siene Jinja toop, wiels doa wieren väle, waut am nofoljden. 16  Oba aus de Schreftjelieede, waut Farisä̱a wieren, daut sagen, daut Jesus met de Sinda un Takskollakjta toop eet, fungen dee siene Jinja aun to froagen: “At dee met Takskollakjta un Sinda toop?” 17  Aus Jesus dit hieed, säd hee to dee: “Dee, waut koasch sent, fält daut nich aun eenen Dokta, oba de Kranke jo. Ekj kjeem toom de Sinda oppfodren, een Leetsennen to haben, un nich de jerajchte Menschen.” 18  Johanes siene Jinja un de Farisä̱a äare Jinja hauden de Jewanheit to fausten*. Doawäajen kjeemen dee nu no Jesus un fruagen am: “Wuarom doonen Johanes siene Jinja un de Farisä̱a äare Jinja fausten, oba diene Jinja doonen nich?” 19  Dan säd Jesus to dee: “Wan de Briegaum bie siene Frind es, dan haben dee kjeene Uasoak to fausten, nich soo? Soo lang aus de Briegaum bie dee es, kjennen dee nich mol fausten. 20  Oba de Dach woat komen, daut de Briegaum von äant wajchjenomen woat, un dan woaren see fausten. 21  Kjeena deit een oolet Kjleet met een nieet Biet Zeich flekjen. Wan daut wäa deit, un daut niee Biet Zeich dan ensprinjt, dan woat daut oole Kjleet doaderch noch dolla tweirieten. 22  Doa jitt uk kjeena freschen Wien en oole Wienladasch* nenn. Wan daut wäa deit, dan woat de frescha Wien* de Wienladasch tweirieten. Un dan woat de Wien vebrukt sennen krakjt soo aus de Wienladasch. Oba frescha Wien woat en niee Wienladasch nennjegoten.” 23  Aus hee nu aum Sabat äwa de Jeträajd-Flekja jinkj, fungen siene Jinja aun, sikj biem gonen Woppen to plekjen. 24  Dan säden de Farisä̱a to Jesus: “Kjikj du mol! Woosoo doonen dee soont, wua aum Sabat nich de Frieheit too es?” 25  Oba hee säd to dee: “Hab jie daut noch kjeenmol jeläst, waut David deed, aus sien Äten aula jeworden wia un am un siene Mana hungad? 26  Un woo wia daut met A̱bjatar, dän väaschten Priesta, aus David en Gott sien Hus nennjinkj? David eet von daut Opfabroot*, waut nom Jesaz no sestkjeena äten kunn aus bloos de Priestasch. Un hee jeef uk de Mana von daut, waut met am toop wieren.” 27  Dan säd Jesus to dee: “De Sabat wort fa de Menschen jemoakt un nich de Menschen fa dän Sabat. 28  Doawäajen haft de Menschensän mau rajcht de Macht äwa dän Sabat.”

Footnooten

Dit wia een Bad, waut leicht tooptonämen un to droagen jinkj.
See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
Wuatlich: “en sienen Jeist”.
Ooda: “en jun Hoat”.
Dit wia een Bad, waut leicht tooptonämen un to droagen jinkj.
Dit wia een Bad, waut leicht tooptonämen un to droagen jinkj.
Dit wia een Bad, waut leicht tooptonämen un to droagen jinkj.
See Wuaterkjläarunk bie “Fausten”.
Een ladana Sak toom Wien oppbewoaren.
Dauts haulf jejäada Wien.
See Wuaterkjläarunk bie “Opfabroot”.