Jeschräwen von Markus 4:1-41

  • DE JLIKJNISEN VON DAUT KJENNICHRIKJ (1-34)

    • De Akaschmaun (1-9)

    • Wuarom Jesus Jlikjnisen brukt (10-12)

    • Waut daut Jlikjnis von dän Akaschmaun bediet (13-20)

    • De Laump nich unja een Dinkj saten (21-23)

    • Oppmoakjsom sennen un vestonen kjennen (24-25)

    • De Akaschmaun, waut schlapt (26-29)

    • Daut Sampkuarn (30-32)

    • Jesus brukt Jlikjnisen (33-34)

  • Jesus beschwicht eenen Storm (35-41)

4  Dan funk hee wada aun, aundre aun de Kaunt Likj to lieren, un dicht bie am saumeld sikj eene groote Häad Menschen. Dan stieech hee opp een Boot nopp un fua een Enjskje von de Kaunt wajch, oba de Häad Menschen bleewen doa aune Kaunt Likj.  Un hee funk aun, dee välet derch Jlikjnisen to lieren, un aus hee dee lieed, säd hee to dee:  “Horcht mol. Een Akaschmaun jinkj seien.  Aus hee dan seid, foll eenje Sot oppem Wajch un de Väajel kjeemen un freeten dee opp.  De aundre Sot foll opp steenajen Grunt, wua nich väl Ieed wia, un daut jinkj fuaz opp, wäajen daut flak jeseit wia.  Un dan aus de Sonn oppjinkj, vebrenden de Plaunten. Un wäajen dee nich Wartlen hauden, vedrieejden dee.  De aundre Sot foll manke Spekjasch, un de Spekjasch wossen un stekjten daut, waut oppjinkj, un daut brocht nich Frucht.  Oba noch de aundre Sot foll oppe goode Ieed un dee jinkj opp un woss un funk aun, Frucht to droagen: Dee druach 30, 60 un 100 mol soo väl, aus jeseit wia.”  Dan säd Jesus noch: “Dee, waut Uaren haft toom hieren, saul horchen.” 10  Aus hee auleen wia, fungen eenje Nofolja un de 12 Apostel am aun to froagen äwa de Jlikjnisen. 11  Hee säd to dee: “Junt es daut jejäft worden, daut heilje Jeheemnis* von Gott sien Kjennichrikj to vestonen. Oba dee, waut buten sent, dee woat aules en Jlikjnisen jesajcht, 12  soo daut wan dee uk kjikjen, doch nich seenen kjennen un wan dee uk horchen, daut doch nich vestonen kjennen, waut doamet jemeent es. Dee woaren uk kjeenmol omkjieren, soo daut dee woaren kjennen Vejäwunk kjrieen.” 13  Dan säd hee noch to dee: “Jie kjennen nich mol dit Jlikjnis vestonen, woo sull jie dan de aundre Jlikjnisen aula vestonen kjennen? 14  De Akaschmaun seit daut Wuat. 15  De Sot, waut oppem Wajch felt, es Gott sien Wuat, waut en de Menschen jeseit woat. Un fuaz kjemt de Soton un nemt daut Wuat wajch, waut en de Menschen jeseit es. 16  Krakjt soo es daut bie dee Menschen, wua de Sot opp dän steenajen Grunt jeseit woat. Soo schwind aus dee daut Wuat hieren, nämen dee daut met Freiden aun. 17  Oba dee haben nich deepe Wartlen en sikj. Wan dee uk fa een Stootje bestonen bliewen, komen dee oba tofaul, wan dee wäajen daut Wuat schwoaret derchmoaken ooda vefolcht woaren. 18  Dan es doa uk noch soone Sot, waut manke Spekjasch jeseit woat. Dit sent dee, waut daut Wuat hieren, 19  oba de Sorjen von dise TIET* un de aunschmäarende Macht, waut daut Jelt* haft, un de Janka no aulahaunt aundre Sachen komen doamank un stekjen daut Wuat un daut brinjt kjeene Frucht. 20  Tolatst es doa noch de Sot, waut opp de goode Ieed felt. Dit sent dee, waut daut Wuat hieren, un daut wellich aunnämen un Frucht brinjen. Eenje brinjen 30 mol soo väl, de aundre 60 un noch de aundre 100 mol soo väl, aus jeseit es.” 21  Hee säd uk to dee: “Eene Laump woat nich äwadäl jeholt, om doa een Dinkj* äwatostelpen ooda dee unjarem Bad to saten, ooda jo? Woat dee nich äwadäl jeholt, om dee opp eenen Laumpenfoot to saten? 22  Wiels aules, waut bedakjt es, woat opjedakjt woaren un aules, waut em plietschen jehoolen es, woat openboa woaren. 23  Wäa Uaren haft toom hieren, dee saul horchen.” 24  Dan säd hee noch to dee: “Siet oppmoakjsom no waut jie horchen. Wiels doano, woo oppmoakjsom jie sent, doano woa jie uk vestonen kjennen. Wan jie daut doonen, dan woa jie noch mea vestonen kjennen*. 25  Wiels wäaemma doa waut haft, dän woat noch mea jejäft woaren un dän, waut nuscht haft, woat uk noch daut wajchjenomen woaren, waut hee haft.” 26  Jesus säd dan wieda: “Met Gott sien Kjennichrikj es daut soo aus met eenen Maun, waut Sot oppe Ieed streit. 27  De Nacht schlapt hee un zemorjes steit hee opp un de Sot jeit opp un daut waust huach. Oba woo krakjt daut schauft, weet hee nich. 28  De Ieed brinjt ut sikj selfst soo bie sacht Frucht. Daut ieeschte de Stud, dan de Wopp un tolatst daut voljewosne Jeträajd aun de Wopp. 29  Oba wan daut Jeträajd ieescht riep es, kjemt hee met sien Säakjel, wiels de Arnt-Tiet bat naun es.” 30  Un Jesus säd noch wieda: “Met waut kjenn wie Gott sien Kjennichrikj vejlikjen? Ooda met waut fa een Jlikjnis kjenn wie daut utlajen? 31  Dauts soo aus een Sampkuarn. Wan daut jeseit woat, es daut de kjlanste Sot von aulet Sotich oppe Ieed. 32  Un wan daut ieescht jeseit es, waust daut un woat jrata aus aule aundre Jreensplaunten un kjricht groote Asta, soo daut de Väajel enne Loft sikj kjennen doamank em Schauten Schutz sieekjen.” 33  Wan Jesus met de Menschen äwa Gott sien Wuat räd, brukt hee väl soone Jlikjnisen, doano woo väl dee vestonen kunnen. 34  Hee vetald äant nuscht onen een Jlikjnis. Oba wan hee met siene Jinja oppoat wia, läd hee dee aules ut. 35  Aun dän Dach, aus daut dan ieescht Owent wia, säd hee to siene Jinja: “Well wie äwafoaren no de aundre Kaunt.” 36  Aus see dan ieescht von de Häad Menschen hauden Aufscheet jenomen, neemen see Jesus en een Boot met, krakjt soo aus hee dan jroz wia. Doa fuaren uk noch aundre Boots met am toop. 37  Opp eenst kjeem doa een jewaultja Storm opp un de Walen pralden emma wada en daut Boot nenn, soo daut daut Boot aunfunk, voll to woaren. 38  Oba hee schleep hinjen opp een Kjessen*. Dan wuaken see am opp un fruagen: “Liera, jefst du doa nuscht om rom, daut wie hia aul meist batem omkomen sent?” 39  Doamet stunt Jesus opp un beschwicht dän Wint un säd to daut Wota: “Hia opp! Sie ruich!” 40  Un de Wint leet no un daut wort riastell. Dan säd Jesus to dee: “Wuarom es junt soo angst? Hab jie noch emma kjeenen Gloowen?” 41  Oba dee wieren gaunz veenjst un säden eena toom aundren: “Wäa es dit werkjlich? Mau rajcht de Wint un daut Wota jehorchen dän.”

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Heiljet Jeheemnis”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
Ooda: “Rikjtum”.
Ooda: “eenen Motkorf”.
Wuatlich: “doano, woo jie mäten, woat junt jemäten woaren. Un jie woaren noch mea kjrieen.”
Ooda: “eene nate Madrauz”.