Denkj mol han, een Voda rät to sienen säwenjoaschen Sän. Dee sajcht: “Sea lang trigj muak Gott de Ieed un aules, waut doabowen es. Hee muak de Sonn, de Mon un de Stierns.” De kjliena Jung denkjt fa een Stootje no un dan frajcht dee: “Pape, un wäa muak Gott?”

De Voda sajcht dan: “Kjeena haft Gott jemoakt. Dee es noch von emma jewast.” Dise eefache Auntwuat es daut Kjint en sien Ella goot. Oba wan daut Kjint ieescht jrata woat, dan denkjt daut noch dolla äwa dise Sach no. Un dan felt dän Sän daut schwoa, daut to bejriepen, daut et wäm jäwen kaun onen eenen Aunfank. Wiels hee denkjt, daut je mau rajcht de Stiernhimmel un de Ieed eenen Aunfank hauden. Un dan wundat dee: “Wua kjemt Gott dan häa?”

Un waut sajcht de Schreft doatoo? Na, dee sajcht daut soo mea soo, aus de Voda deed, von dän wie aul jerät haben. Biejlikj schreef Moses von Gott: “Har, . . . ea de Boaj verendach jebrocht worden, ooda ea du de Ieed un de Welt häastalsd, best du Gott en aule Eewichkjeit” (Psalm 90:1-2, PB; von ons dunkla un schroz jemoakt). Un sea soo säd de Profeet Jesaja daut uk. Hee schreef: “Weetst du daut nich? Ooda hast du daut nich jehieet? Een Eewja Gott es Jahwe” (Jesaja 40:28, JHF; von ons dunkla un schroz jemoakt). Un biejlikj soo säd daut uk de Profeet Habakuk. Hee schreef von Gott: “Dee du von Eewichkjeit häa best” (Habakuk 1:12, PB).

De Apostel Paulus nand Gott “dän eewjen Kjennich”, krakjt soo aus de väaje Varzhen daut uk aul weesen (1. Timotäus 1:17, PB). Daut meent, daut Gott noch von emma jewast es, endoont woo wiet wie trigjkjikjen. Un hee woat uk fa emma sennen (Openboarunk 1:8). Un dit es eene Uasoak, wuarom hee uk de Aulmajchtja es.

Wuarom felt ons daut soo schwoa to bejriepen, daut Gott een eewja Gott es? Wiels em Vejlikj met am es ons Läwen mau sea kort. Un doawäajen see wie de Tiet aundasch, aus hee deit. Wiels Gott eewich es, sent fa am dusent Joa mau soo aus een Dach (2. Petrus 3:8). Vejlikj wie daut mol: Wan een Grausshoppa ieescht utjewossen es, dan läft dee noch ojjefäa 50 Doag. Soo, wudd dee vestonen kjennen, woo daut wia, 70 ooda 80 Joa to läwen? Woomäajlich nich! Oba de Schreft sajcht, daut wie Menschen soo sent aus Grausshoppasch em Vejlikj met onsen grooten Schepfa. Un daut sajcht uk, daut ons denkjen väl läaja es aus Gott sient (Jesaja 40:22; 55:8-9). Doawäajen wundat ons daut nich, daut wie Menschen nich aules bejriepen kjennen, woo Jehova es.

Wan daut uk schwoa es to bejriepen, daut Gott noch von emma jewast es, kjenn wie daut oba doch jleewen. Denkjt mol äwa dit no: Wan Gott nich eewich wia, dan wudd sestwäa am haben must moaken. Un dan wudd deejanja de Schepfa sennen. Oba de Schreft sajcht je, daut Jehova deejanja es, waut “aules jemoakt” haft (Openboarunk 4:11, PB). Biejlikj weet je wie, daut doa eene Tiet wia, wua daut dän Stiernhimmel un de Ieed noch nich mol jeef (1. Mose 1:1-2). Dan mott deejanja, waut Himmel un Ieed jemoakt haft, aul ea jewast sennen. Gott wia uk aul doa, ea daut irjent aundre Läwes jeef, soo aus sien ieeschta Sän un de Enjel (Hiob 38:4, 7; Kolossa 1:15, JHF). Soo, daut es gaunz dietlich, daut hee ieeschtlich gaunz auleen wia. Kjeena haft am jemoakt. Daut jeef noch sest kjeenem, un doawäajen haft uk kjeena am kunt moaken.

De Ieed un de Stiernhimmel un daut Läwen selfst es een kloara Bewies, daut Gott noch von emma jewast es. Deejanja, waut de Ieed un dän Stiernhimmel jemoakt haft un enne go helt, daut aules fein schaufen kaun, dee mott sennen von emma jewast. Bloos hee kunn aulet Läwen, Läwen jäwen (Hiob 33:4).