Ekj wort en Székesfehérvár, Ungarn, jebuaren. Daut es eene sea oole Staut. Ekj weet noch, woo väl Schoden de Tweeda Weltkjrich äwa de Staut jebrocht haud.

Bie kjlien wond ekj bie miene Groofrasch. Mie denkj daut noch goot von dee, besonda von miene Groosmame, Elisabeth. See holp mie, eenen stoakjen Gloowen aun Gott to kjrieen. Aul von dree Joa säd ekj jieda zeowes met ar toop daut Unser-Vater-Jebäd äwa. Wan ekj daut uk soo foaken äwasäd, kunn ekj daut oba mau meist 30 Joa lota vestonen, waut daut Jebäd to bedieden haud.

Ekj wond bie miene Groofrasch, wäajen miene Elren beid väl schauften. Dee wullen Jelt toopspoaren toom een feinet Hus kjeepen. Oba aule aundre Sinowent kjeem de gaunze Famielje toop fa eene Moltiet. Daut jinkj emma sea scheen.

Un dan aune 1958 kunnen miene Elren sikj entlich een Hus kjeepen, un daut wia groot jenuach, daut wie aule dree doa bennen wonen kunnen. Nu kunn ekj wada met miene Elren toop wonen. Woo scheen daut nich wia! Oba sas Moonat lota passieed doa waut sea truajet, un dan wia daut wada derch. Miene Pape storf aun Kjräft.

Mie jinkj daut grulich sea schlajcht. Ekj weet noch, ekj bäd un säd: “Gott, ekj prachad je die, daut du miene Pape raden sust, mie fält daut aun dän. Wuarom hast du doa nich no jehorcht?” Ekj wull onbedinjt weeten, wua miene Pape nu wia. Ekj wundad: “Es dee nom Himmel jefoaren? Ooda woat et dän nu nienich mea jäwen?” Ekj wia soone Kjinja aufjenstich, waut noch eene Pape hauden.

Fa väl Joaren jinkj ekj meist jieda Dach nom Kjoakjhoff. Ekj kjneed mie doa ver mienen Voda sien Grauf un bäd: “Gott, lot mie toom Jefaulen weeten, wua miene Pape es.” Ekj bäd uk, daut hee mie halpen sull to vestonen, wuarom wie verheipts läwen.

Aus ekj 13 Joa wia, funk ekj mie aun Huachdietsch to lieren. Ekj docht soo, wäajen daut soo väl huachdietsche Bieekja jeef, kunn ekj en dee veleicht de Auntwuaten finjen, wua ekj no socht. Un dan aune 1967 studieed ekj en de Staut Jena, waut Poat von Oost-Dietschlaunt es. Ekj läsd väl Bieekja, waut von dietschlendsche Jelieede wieren, besonda dee, waut doavon schreewen, wuarom wie läwen. Doa wia väl bennen, waut mie intressieed, oba ekj funk noch nich krakjt de Auntwuaten opp miene Froagen. Soo, ekj bäd wieda to Gott.

Aune 1970 trock ekj trigj no Ungarn, wua ekj Rose troff, waut lota miene Fru wort. To dee Tiet wia en Ungarn eene kommunistische Rejierunk. Un nodäm daut wie ons befriet hauden, veleet wie doa un kjeemen no Oostareich. Wie hauden em Senn, no Sydney, Australien, to trakjen, wua mien Onkel wond.

Ekj funk meist fuaz en Oostareich eene Oabeit. Eenen Dach säd een Oabeitspoatna to mie, daut ekj enne Schreft kunn aule Auntwuaten opp miene Froagen finjen. Hee jeef mie miere Bieekja, waut von de Schreft räden. Daut dieed uk nuscht, bat ekj dee Bieekja derchjeläst haud un ekj wull mea lieren. Soo, ekj schreef aun Jehova siene Zeijen, waut dee Bieekja rutjeewen, un ekj wull mie mea bestalen.

Aun dän Dach, aus wie ons een Joa befriet hauden, kjeem een junga Maun von Jehova siene Zeijen no ons en Oostareich. Hee brocht ons de Bieekja, waut wie ons bestalt hauden, un hee fruach, aus wie wudden jleichen, de Bibel to studieren. Wie wullen daut. Un wäajens ekj soo jieren mea lieren wull, studieed wie tweemol de Wäakj. Un jieda Studium dieed lenja aus vea Stunden!

Ekj wia vewundat, waut de Zeijen mie von de Schreft lieeden. Aus dee mie Gott sienen Nomen Jehova en miene ungarische Bibel weesen, kunn ekj daut meist nich jleewen. Ekj wia je aul 27 Joa no de Kjoakj jewankt un haud noch nich een eensjet Mol Gott sienen Nomen jehieet. Ekj must mie wundren, woo kloa un dietlich de Schreft daut utlajcht. Ekj hab biejlikj jelieet, daut dee, waut jestorwen sent, soo to sajen faust schlopen (Liera 9:5, 10; Johanes 11:11-15). Ekj hab uk jelieet, daut de Schreft ons eene niee Welt vesproaken haft, un “doa woat kjeen Doot … mea sennen” (Openboarunk 21:3-4, PB). Ekj hop, ekj kaun miene Pape en de niee Welt wadaseenen, wua de Vestorwne “vom Doot oppstonen woaren” (Aposteljeschicht 24:15, PB).

Miene Fru wia uk gaunz doafäa, daut wie de Schreft studieeden. Wie beid kjeemen bosich wieda; en twee Moonat haud wie daut Buak aul derchstudieet! Wie jinjen no jieda Toopkomen von Jehova siene Zeijen, waut dee biem Vesaumlungshus hauden. Wie kunnen daut schia nich jleewen, woo leeftolich un behelplich dee wieren un woo veeent dee wieren (Johanes 13:34-35).

Aune 1976 trock wie no Australien. Wie fungen doa fuaz Jehova siene Zeijen. Dee neemen ons fein opp, soo daut wie ons doa tusich feelden. Aune 1978 word wie dan uk Jehova siene Zeijen.

Nu weet ekj daut entlich, waut mie aul soo lang emma jankad to weeten. Ekj hab dän basten Voda jefungen, nu daut ekj Jehova Gott sie noda jekomen (Jakobus 4:8). Un daut to weeten, daut ekj miene Pape en de niee Welt wada seenen woa, es sea besonda fa mie (Johanes 5:28-29).

Aune 1989 trock wie trigj no Ungarn, daut wie met onse Frind un Famielje un uk noch met aundre kunnen von onsen Gloowen räden. Wie haben kunt hundade Menschen halpen, mea von de Bibel to lieren. Mea aus 70 deenen nu met ons toop Jehova, un miene leewe Mame uk.

Ekj hab 17 Joa jebät, daut ekj wull Auntwuaten haben opp miene Froagen. Nu sent doa aul noch eemol 39 Joa vegonen un ekj bäd noch emma. Oba nu saj ekj en mien Jebäd: “Dankscheen, mien leewa himlischa Voda, daut du miene Jebäda jehieet hast, waut ekj bie kjlien bäd.”