Woo denkjen Jehova siene Zeijen äwa Ehescheedunk?

AUFSPÄLEN

Wie rechten ons no daut, waut de Schreft äwa de Ehe un de Ehescheedunk sajcht. Gott haft daut met de Ehe soo enjerecht, daut een Maun un eene Fru äa gaunzet Läwen sellen toopbliewen. No de Schreft no es Huararie de eensja Grunt toom sikj scheeden loten (Matäus 19:5-6, 9).

Halpen Jehova siene Zeijen, wan doa wäa Trubbel en de Ehe haft?

Jo, opp veschiedne Wäaj. Dee doonen daut derch:

Bieekja. En onse Bieekja es foaken Help fa Befriede bennen, mau rajcht fa soone, waut jleewen, daut fa an kjeene Rot mea es. Doa sent biejlikj de Artikjel “Sie dienen Poatna tru”, “Met Trubbels omgonen” un “Woo eenem daut aus Famielje scheen gonen kaun”.
Toopkomes. En onse Toopkomes un opp onse Kongressen woat biblischa Rot jejäft, waut Ehelied halpen kaun.
Eltestasch. De Eltestasch von de Vesaumlunk sent reed, met Ehelied to räden un dee met biblischen Rot to halpen, soo aus met Efeesa 5:22-25.

Wan eent von Jehova siene Zeijen sikj well scheeden loten, mott dee dan von de Eltestasch ieescht de Frieheit haben?

Nä. De Eltestasch kjennen de Befriede Rot jäwen, wan dee Trubbels haben, oba dee kjennen dee nich väasajen, waut dee doonen sellen (Galata 6:5). Oba wan sikj wäa scheeden lat, onen daut dee no de Schreft no eenen Grunt doafäa haft, dan kaun dee kjeene besondre Oppgowen en de Vesaumlunk haben un sikj no de Schreft no uk nich fresch befrieen (1. Timotäus 3:1, 5, 12).

Woo denkjen Jehova siene Zeijen äwa uteneengonen?

De Schreft rot de Befriede too, tooptobliewen, wan daut uk nich jlei rant (1. Korinta 7:10-11, Friesenbibel; 7:12-16). Väl Trubbels kaun eena fiksen derch iernstlich bäden, sikj no de Schreft rechten un sikj unjarenaunda Leew wiesen (1. Korinta 13:4-8; Galata 5:22).

Oba daut jeft butajeweenelje Loagen, wua eenje Christen sikj eenich jeworden sent, äaren Poatna to veloten, biejlikj:

De Poatna well nich fa de Famielje sorjen (1. Timotäus 5:8).
De Poatna deit dän aundren schwoaren kjarpalichen Schoden aun (Psalm 11:5, Friesenbibel).
De Poatna moakt dän aundren daut ommäajlich, Jehova to deenen. Een Ehepoatna kunn biejlikj vesieekjen, dän aundren to bemotten, jäajen Gott siene Jebooten to haundlen. Wan daut soo es, mott een Christ äwalajen, aus uteneengonen veleicht wudd de eensja Wajch sennen, “Gott mea [to] jehorchen aus Menschen” (Aposteljeschicht 5:29, De Plautdietsche Bibel).