Pierwsza Księga Samuela 23:1-29
23 Po jakimś czasie powiadomiono Dawida: „Filistyni toczą wojnę z Keilą+ i rabują zboże z klepisk”.
2 Dawid spytał więc Jehowę+: „Czy mam zaatakować tych Filistynów?”. Jehowa odrzekł: „Zaatakuj Filistynów i uratuj Keilę”.
3 Ale ludzie Dawida powiedzieli do niego: „Nawet tu w Judzie+ żyjemy w strachu, a co dopiero, gdybyśmy wyruszyli do Keili walczyć z wojskiem filistyńskim!”+.
4 Dlatego Dawid jeszcze raz zapytał Jehowę+, a Jehowa mu odrzekł: „Wyrusz do Keili, bo wydam Filistynów w twoje ręce”+.
5 Dawid udał się więc ze swoimi ludźmi do Keili i walczył z Filistynami. Zadał im dotkliwą klęskę i zabrał ich zwierzęta. Tak ocalił mieszkańców Keili+.
6 A kiedy Abiatar+, syn Achimelecha, uciekł do Dawida do Keili, miał ze sobą efod.
7 I doniesiono Saulowi: „Dawid przybył do Keili”. Wtedy Saul powiedział: „Bóg wydał* go w moje ręce+, bo gdy Dawid wszedł do miasta z bramami i zasuwami, sam zastawił na siebie pułapkę”.
8 Saul zwołał więc cały lud na wojnę, żeby wyruszyć do Keili i tam okrążyć Dawida i jego ludzi.
9 Kiedy Dawid dowiedział się, że Saul knuje coś przeciwko niemu, powiedział do kapłana Abiatara: „Przynieś tu efod”+.
10 Potem zwrócił się do Boga: „Jehowo, Boże Izraela, Twój sługa usłyszał, że Saul zamierza przybyć do Keili i zniszczyć to miasto z mojego powodu+.
11 Czy władcy* Keili wydadzą mnie w jego ręce? Czy Saul przybędzie, jak to słyszał Twój sługa? Proszę Cię, Jehowo, Boże Izraela, odpowiedz swojemu słudze”. Jehowa odrzekł: „Przybędzie”.
12 Dawid spytał jeszcze: „Czy władcy Keili wydadzą mnie i moich ludzi Saulowi?”. „Wydadzą” — odparł Jehowa.
13 Dawid i jego ludzie, których było około 600+, natychmiast opuścili Keilę i przemieszczali się z jednego miejsca w drugie, gdzie tylko było to możliwe. Gdy Saul dowiedział się, że Dawid uciekł z Keili, zaniechał wyprawy.
14 Dawid pozostawał w trudno dostępnych miejscach w górzystym terenie na pustkowiu Zif+. Saul nieustannie go szukał+, lecz Jehowa nie wydał go w jego ręce.
15 Dawid zdawał sobie sprawę*, że Saul wyruszył, aby go* zabić. W tym czasie Dawid przebywał w Choreszu na pustkowiu Zif.
16 Wtedy Jonatan, syn Saula, wybrał się do Dawida do Choreszu i pomógł mu umocnić zaufanie* do Jehowy*+.
17 Rzekł do niego: „Nie bój się, bo mój ojciec, Saul, cię nie znajdzie. Ty zostaniesz królem Izraela+, a ja będę drugi po tobie. Mój ojciec też o tym wie”+.
18 Wówczas obaj zawarli przymierze+ przed Jehową. I Dawid pozostał w Choreszu, a Jonatan wrócił do domu.
19 Później mieszkańcy Zif udali się do Saula do Gibei+ i poinformowali go: „Dawid ukrywa się niedaleko nas+, w trudno dostępnych miejscach w Choreszu+, na wzgórzu Chachila+, które leży na południe* od Jeszimonu*+.
20 Królu, przybądź, kiedy tylko zechcesz*, a my wydamy go w twoje ręce”+.
21 Na to Saul powiedział: „Niech Jehowa wam błogosławi, bo okazaliście mi współczucie.
22 Idźcie, proszę, i postarajcie się ustalić, gdzie dokładnie on przebywa i kto go tam widział, bo mówiono mi, że jest bardzo przebiegły.
23 Starannie sprawdźcie, gdzie są wszystkie jego kryjówki, i wróćcie do mnie, gdy będziecie mieli potwierdzone informacje. Wtedy pójdę z wami. Jeśli będzie w tej ziemi, to odnajdę go wśród wszystkich rodów* Judy”.
24 Odeszli więc i udali się do Zif+ przed Saulem. Tymczasem Dawid i jego ludzie przebywali na pustkowiu Maonu+ w Arabie+, na południe od Jeszimonu.
25 Kiedy Dawid dowiedział się, że Saul ze swoimi ludźmi usiłuje go odnaleźć+, natychmiast poszedł ku skale+ na pustkowiu Maonu i tam się schronił. Saul usłyszał o tym i zaczął ścigać Dawida po tym pustkowiu.
26 Gdy dotarł do pewnej góry, Dawid i jego ludzie byli po jej drugiej stronie. Dawid pośpiesznie uciekał+ przed Saulem, ale ten razem ze swoimi żołnierzami był coraz bliższy schwytania Dawida i jego ludzi+.
27 Do Saula przybył jednak posłaniec i powiedział: „Wracaj szybko, bo Filistyni najechali kraj!”.
28 Saul przestał więc ścigać Dawida+ i ruszył przeciwko Filistynom. Dlatego nazwano to miejsce Skałą Rozdzielenia.
29 A Dawid odszedł stamtąd i przebywał w trudno dostępnych miejscach w En-Gedi+.
Przypisy
^ Dosł. „sprzedał”.
^ Możliwe też „obywatele”.
^ Możliwe też „bał się”.
^ Lub „jego duszę”.
^ Dosł. „rękę”.
^ Lub „znaleźć siłę w Jehowie”.
^ Dosł. „na prawo”.
^ Możliwe też „pustyni; pustkowia”.
^ Lub „zechce twoja dusza”.
^ Dosł. „tysięcy”.