Księga Nehemiasza 8:1-18
8 Cały lud zebrał się jak jeden mąż na placu przed Bramą Wodną+ i poprosił przepisywacza* Ezdrasza+, żeby ten przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego+, które Jehowa przekazał Izraelowi+.
2 Dlatego pierwszego dnia miesiąca siódmego+ kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zbór+ mężczyzn, kobiet i wszystkich, którzy potrafili słuchać ze zrozumieniem.
3 I od świtu aż do południa na placu przed Bramą Wodną czytał je na głos+ mężczyznom, kobietom i wszystkim, którzy potrafili słuchać ze zrozumieniem. A lud uważnie słuchał+ księgi Prawa.
4 Przepisywacz Ezdrasz stał na drewnianym podium zrobionym na tę okazję. Po jego prawej stronie stali przy nim Mattitiasz, Szema, Anajasz, Uriasz, Chilkiasz i Maasejasz, a po jego lewej stronie Pedajasz, Miszael, Malkijasz+, Chaszum, Chasz-Baddana, Zachariasz i Meszullam.
5 Ezdrasz rozwinął zwój z księgą Prawa. Wszyscy to widzieli, bo stał wyżej od całego ludu. Gdy go rozwinął, cały lud powstał.
6 Potem Ezdrasz wysławiał Jehowę, wielkiego i prawdziwego Boga, a cały lud podniósł ręce i odpowiedział: „Amen!* Amen!”+. Wszyscy padli na kolana przed Jehową i pokłonili się do ziemi.
7 A Jeszua, Bani, Szerebiasz+, Jamin, Akkub, Szabbetaj, Hodiasz, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabad+, Chanan i Pelajasz, którzy byli Lewitami, objaśniali Prawo ludowi+, podczas gdy lud stał.
8 I czytali na głos z tej księgi, z Prawa prawdziwego Boga. Objaśniali je i wykładali jego sens. Tak więc pomagali ludziom rozumieć to, co czytano+.
9 A Nehemiasz, który był wtedy namiestnikiem*, kapłan i przepisywacz Ezdrasz+ oraz Lewici, którzy pouczali lud, powiedzieli do całego ludu: „Ten dzień jest święty dla Jehowy, waszego Boga+. Nie smućcie się ani nie płaczcie”. Bo cały lud płakał, gdy usłyszał słowa Prawa.
10 Nehemiasz rzekł do nich: „Idźcie, jedzcie wyborne* rzeczy i pijcie to, co słodkie, i podzielcie się jedzeniem+ z tymi, którzy go nie mają, bo ten dzień jest święty dla naszego Pana. Nie smućcie się, bo radość, którą daje wam Jehowa, jest waszą siłą*”.
11 I Lewici uspokajali cały lud, mówiąc: „Nie płaczcie! Bo ten dzień jest święty. I nie smućcie się”.
12 Wszyscy więc poszli jeść, pić i dzielić się jedzeniem z innymi oraz bardzo się cieszyć+, bo zrozumieli słowa, które im oznajmiono+.
13 Następnego dnia głowy rodów całego ludu, kapłani i Lewici zebrali się wokół przepisywacza Ezdrasza, bo chcieli jeszcze lepiej wniknąć w słowa Prawa.
14 Wtedy w Prawie, które Jehowa przekazał przez Mojżesza, znaleźli zapis, że podczas święta w miesiącu siódmym Izraelici mają mieszkać w szałasach+
15 i że we wszystkich miastach i po całej Jerozolimie należy to obwieścić+ i ogłosić: „Wyjdźcie w górzysty region i naznoście liściastych gałęzi drzew oliwnych i sosnowych, mirtów i palm oraz innych drzew, żeby zrobić szałasy zgodnie z tym, co napisano”.
16 Lud więc wyszedł i przyniósł gałęzie, żeby zrobić sobie szałasy, czy to na swoich dachach, czy to na swoich dziedzińcach, czy też na dziedzińcach domu prawdziwego Boga+, na placu przy Bramie Wodnej+ albo na placu przy Bramie Efraima+.
17 Tak oto ci, którzy wrócili z niewoli, zrobili szałasy i w nich przebywali. Izraelici nie świętowali w ten sposób od czasów Jozuego+, syna Nuna, aż do tego dnia, dlatego nastała wielka radość+.
18 I każdego dnia — od pierwszego aż do ostatniego — czytano księgę Prawa prawdziwego Boga+. Obchodzono to święto siedem dni, a ósmego dnia zgodnie z wymaganiem było uroczyste zgromadzenie+.
Przypisy
^ Lub „uczonego w piśmie”. Zob. Słowniczek pojęć. Tak samo w kolejnych wystąpieniach w rozdziale.
^ Lub „niech się tak stanie!”.
^ Lub „tirszatą” — perski tytuł namiestnika prowincji.
^ Dosł. „tłuste”.
^ Dosł. „radość Jehowy jest waszą twierdzą”.