Księga Rodzaju 1:1-31

1  Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię+. 2  Ziemia była bezkształtna i pusta, a nad otchłanią wód* panowała ciemność+. Nad wodami przemieszczała się czynna siła Boża*+. 3  I Bóg powiedział: „Niech pojawi się światło”. Wtedy pojawiło się światło+. 4  I Bóg widział, że światło było dobre, i zaczął oddzielać światło od ciemności. 5  Bóg nazwał światło dniem, a ciemność nocą+. I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień pierwszy. 6  Potem Bóg rzekł: „Niech między wodami powstanie przestworze+ i niech się oddzielą wody od wód”+. 7  Bóg uczynił więc przestworze, rozdzielając wody, które są poniżej przestworza, od tych, które są ponad przestworzem+. Tak właśnie się stało. 8  Bóg nazwał przestworze niebem. I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień drugi. 9  Następnie Bóg powiedział: „Niech wody pod niebem zbiorą się w jedno miejsce i niech się ukaże suchy ląd”+. I tak się stało. 10  Bóg nazwał suchy ląd ziemią+, a zebrane wody morzem+. I Bóg widział, że było to dobre+. 11  Potem Bóg powiedział: „Niech na ziemi wyrośnie trawa, rośliny wydające nasiona i drzewa rodzące owoce z nasionami — według swoich rodzajów”. I tak się stało. 12  Na ziemi zaczęła rosnąć trawa, rośliny+ wydające nasiona oraz drzewa rodzące owoce z nasionami — według swoich rodzajów. I Bóg widział, że było to dobre. 13  I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień trzeci. 14  Następnie Bóg rzekł: „Niech na niebie* pojawią się źródła światła*+, które będą oddzielać dzień od nocy+ i służyć za znaki wskazujące pory roku oraz dni i lata+. 15  Będą świecić na niebie* i oświetlać ziemię”. I tak się stało. 16  Bóg uczynił* dwa wielkie źródła światła: większe, by panowało nad dniem+, i mniejsze, by panowało nad nocą, a także gwiazdy+. 17  Bóg umieścił je na niebie*, żeby oświetlały ziemię 18  i żeby panowały w dzień i w nocy oraz żeby oddzielały światło od ciemności+. I Bóg widział, że było to dobre. 19  I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień czwarty. 20  Potem Bóg powiedział: „Niech wody zaroją się żywymi stworzeniami* i niech pod niebem* latają stworzenia latające”+. 21  I Bóg stworzył według rodzajów wielkie zwierzęta* morskie i wszelkie żywe stworzenia*, od których zaroiły się wody, a także wszelkie latające stworzenia skrzydlate według ich rodzajów. I Bóg widział, że było to dobre. 22  Wtedy Bóg je pobłogosławił, mówiąc: „Bądźcie płodne, stańcie się liczne i napełnijcie morza+. I niech na ziemi rozmnożą się stworzenia latające”. 23  I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień piąty. 24  Następnie Bóg rzekł: „Niech na ziemi pojawią się żywe stworzenia* według swoich rodzajów: zwierzęta domowe, zwierzęta pełzające* oraz dzikie zwierzęta według swoich rodzajów”+. I tak się stało. 25  Bóg uczynił dzikie zwierzęta według ich rodzajów i zwierzęta domowe według ich rodzajów oraz wszelkie zwierzęta pełzające według ich rodzajów. I Bóg widział, że było to dobre. 26  Potem Bóg powiedział: „Uczyńmy+ człowieka na nasz obraz+, na nasze podobieństwo+. Niech panuje nad rybami morskimi, stworzeniami latającymi pod niebem, zwierzętami domowymi i nad całą ziemią, jak również nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”+. 27  I Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, stworzył go na obraz Boży — stworzył mężczyznę i kobietę+. 28  Potem Bóg ich pobłogosławił i powiedział do nich: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni, napełnijcie ziemię+ i opanujcie ją+. Panujcie+ nad rybami morskimi i stworzeniami latającymi pod niebem, i wszelkimi żywymi stworzeniami, które poruszają się po ziemi”. 29  Następnie Bóg rzekł: „Daję wam wszelkie rośliny na ziemi, które wydają nasiona, i wszelkie drzewa, które rodzą owoce zawierające nasiona. Niech służą wam za pokarm+. 30  Również wszystkim dzikim zwierzętom, wszystkim stworzeniom latającym pod niebem oraz wszystkiemu, co się porusza po ziemi i w czym jest życie*, daję na pokarm wszelką zieloną roślinność”+. I tak się stało. 31  Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre+. I nastał wieczór, i nastał ranek — dzień szósty.

Przypisy

Lub „powierzchnią wzburzonych wód”.
Lub „przemieszczał się duch Boży”.
Dosł. „w przestworzu nieba”.
Lub „świecące ciała niebieskie; światła”.
Dosł. „w przestworzu nieba”.
Użyty tu hebr. czasownik może też znaczyć „przygotować; uformować; ustanowić”. Nie jest to ten sam czasownik, który w Rdz 1:1, 21, 27 i 2:3 został przetłumaczony na „stwarzać”.
Dosł. „w przestworzu nieba”.
Lub „duszami”.
Dosł. „nad ziemią na obliczu przestworza nieba”.
Dosł. „potwory”.
Lub „dusze”.
Lub „poruszające się”. Najwyraźniej chodzi o gady i inne zwierzęta, które nie należą do pozostałych wymienionych grup.
Lub „dusze”.
Lub „życie jako dusza; dusza żyjąca”.

Komentarze

Multimedia