WĘŻOWIDŁA (Ophiocoma wendtii) zamieszkujące rafy koralowe mają niezwykły pancerz. Górna część ich szkieletu pokryta jest mikroskopijnymi soczewkami, które czynią z pancerza coś w rodzaju złożonego oka.

Pomyśl: Kiedy naukowcy zbadali płytki pancerza wężowidła, zauważyli „niezwykły układ gęsto upakowanych, przezroczystych guzków cieńszych od ludzkiego włosa” — czytamy w czasopiśmie Natural History. Te krystaliczne guzki z węglanu wapnia (kalcytu) okazały się wysokiej jakości mikrosoczewkami. Skupiają one światło na czymś, co można uznać za fotoczułe wiązki nerwów biegnących pod płytkami pancerza. Co ciekawe, soczewki te mają idealny kształt do tworzenia optymalnego obrazu.

Zdaniem profesor chemii Joanny Aizenberg ten dwufunkcyjny szkielet „ilustruje ważną zasadę: w przyrodzie materiały są często optymalizowane pod kątem wielu funkcji” (Świat Nauki, marzec 2012).

Wzorując się na strukturze anatomicznej wężowidła, naukowcy starają się opracować tanią i prostą metodę produkcji układów mikrosoczewek z węglanu wapnia. Układy te znajdują szerokie zastosowanie, między innymi w światłowodach telekomunikacyjnych.

Co o tym sądzisz? Czy „widzący” szkielet wężowidła powstał w wyniku ewolucji? Czy może raczej został zaprojektowany?