OD DNI apostołów Bóg kompletuje grono wiernych chrześcijan, których uznaje za synów. Sytuacja tych osób zmienia się tak bardzo, że w Słowie Bożym nazwano to ponownym narodzeniem. Celem takiego ponownego narodzenia jest przygotowanie wybranych sług Bożych do roli niebiańskich władców (2 Tymoteusza 2:12). Aby mogli nimi zostać, są wskrzeszani do życia w niebie (Rzymian 6:3-5). Stamtąd mają razem z Chrystusem „królować nad ziemią” (Objawienie 5:10; 11:15).

Jednak Pismo Święte wskazuje, że wieczne zbawienie przypadnie w udziale nie tylko ponownie narodzonym. Jak się dowiadujemy zarówno z Pism Hebrajskich, jak i z Pism Greckich (tak zwanego Starego i Nowego Testamentu), Bóg postanowił wybawić dwie grupy ludzi — stosunkowo małe grono mające żyć w niebie oraz ogromną rzeszę, która będzie żyć na ziemi. Zwróćmy uwagę, co apostoł Jan napisał do współwyznawców, którzy dostąpili ponownego narodzenia. O Jezusie nadmienił: „On jest ofiarą  przebłagalną za nasze grzechy [grzechy małego grona], ale nie tylko za nasze, lecz także całego świata [czyli większej grupy]” (1 Jana 2:2).

Wcześniej apostoł Paweł oznajmił: „Stworzenie [większa grupa] ze skwapliwym oczekiwaniem wypatruje objawienia synów Bożych [małego grona]” (Rzymian 8:19-21). Jak należy rozumieć słowa obu apostołów? Otóż osoby ponownie narodzone wejdą w skład niebiańskiego rządu. W jakim celu? Aby udostępnić wiecznotrwałe błogosławieństwa milionom poddanych, mieszkających na ziemi. To dlatego Jezus uczył swych naśladowców, by się modlili: „Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10).

A co o zbawieniu dla dwóch grup ludzi mówią Pisma Hebrajskie? Zobaczmy, co Jehowa rzekł do Abrahama, jednego z przodków Jezusa: „Poprzez twoje potomstwo [małe grono] na pewno będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi [większa grupa]” (Rodzaju 22:18). „Wszystkie narody” miały więc zawdzięczać błogosławieństwa „potomstwu” Abrahama.

Kto wchodzi w skład tego „potomstwa”? Jezus Chrystus, a wraz z nim osoby, które dostępują „nowego zrodzenia” — przybrani synowie Boży. Apostoł Paweł wyjaśnił: „Jeśli należycie do Chrystusa, to rzeczywiście jesteście potomstwem Abrahama” (Galatów 3:16, 29). A jakich błogosławieństw mieli zaznać ludzie ze wszystkich narodów za pośrednictwem owego „potomstwa”? Do dobrodziejstw tych można zaliczyć przywrócenie pokojowych stosunków z Bogiem i bezkresne życie w ziemskim raju. Psalmista Dawid oświadczył proroczo: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Psalm 37:29; Izajasza 45:18; Objawienie 21:1-5).

Tak więc władza w niebie jest zarezerwowana dla wąskiego grona, lecz wynikające z niej dobrodziejstwa — życie wieczne na ziemi i wszystko, co się z tym wiąże — są przewidziane dla bardzo licznej grupy. Obyś wraz z bliskimi znalazł się wśród rzesz, które po wieczne czasy będą się rozkoszować błogosławieństwami Królestwa Bożego.

[Ilustracja na stronie 12]

Miliony ludzi będą się rozkoszować życiem wiecznym na ziemi. Czy znajdziesz się wśród nich?