„Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania” (2 Tymoteusza 3:16).

PRZESZKODY. Wielu twierdzi, że Biblia zawiera co najwyżej ludzkie mądrości. Inni sądzą, że jest nieścisła pod względem historycznym. Jeszcze inni kwestionują jej rady jako niepraktyczne bądź przestarzałe.

CO ZROBIĆ? Podważający wiarygodność lub przydatność Biblii często nie zbadali osobiście, jak jest naprawdę. Po prostu powtarzają to, co od kogoś usłyszeli. Ale Biblia ostrzega: „Niedoświadczony daje wiarę każdemu słowu, lecz roztropny rozważa swe kroki” (Przysłów 14:15).

Zamiast bezkrytycznie akceptować czyjeś poglądy, warto pójść za przykładem chrześcijan, którzy w I wieku n.e. mieszkali w Berei, mieście leżącym na północy dzisiejszej Grecji. Nie zgadzali się łatwowiernie ze wszystkim, co obiło im się o uszy. Przeciwnie, stali się znani z tego, że ‛każdego dnia starannie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają’ (Dzieje 17:11). Rozważmy teraz krótko dwie kwestie pozwalające nabrać przekonania, że Biblia jest Księgą natchnioną przez Boga — że jest Słowem Bożym.

Biblia jest dokładna w kwestiach historycznych. Od lat sceptycy wyrażają wątpliwości co do imion i miejsc wymienionych w tekście biblijnym. Tymczasem dowody już wielokrotnie wykazały, że ich sceptycyzm był nieuzasadniony i że Biblia jest godna zaufania.

Na przykład swego czasu uczeni twierdzili, że asyryjski król Sargon, wymieniony w Księdze Izajasza 20:1, w ogóle nie istniał. Jednak w latach czterdziestych XIX wieku archeolodzy odkryli pałac tego króla. Dzisiaj o Sargonie wiadomo więcej niż o większości władców Asyrii.

Krytycy wątpili też w autentyczność takiej postaci jak Poncjusz Piłat — rzymski namiestnik, który skazał Jezusa na śmierć (Mateusza 27:1, 22-24). Jednakże w roku 1961 koło dawnego izraelskiego miasta Cezarea znaleziono  kamienną płytę z inskrypcją zawierającą imię Piłata i jego tytuł.

W tygodniku U.S.News & World Report z 25 października 1999 roku tak wypowiedziano się o ścisłości Pisma Świętego: „Podstawowe fakty historyczne ze Starego i Nowego Testamentu — najistotniejsze kwestie związane z dziejami izraelskich patriarchów, exodusem, panowaniem dynastii Dawidowej oraz życiem Jezusa i realiami jego czasów — zostały w zdumiewający sposób potwierdzone przez nowożytną archeologię”. Chociaż zaufanie do Biblii nie zależy od odkryć archeologicznych, to jednak jej dokładność historyczna poświadcza, że mamy do czynienia z Księgą natchnioną przez Boga.

Rady podane w Biblii są praktyczne dla wszystkich. Na długo przed tym, jak odkryto mikroorganizmy oraz ich rolę w rozprzestrzenianiu się chorób, Biblia zawierała ponadczasowe wskazówki dotyczące dbania o higienę (Kapłańska 11:32-40; Powtórzonego Prawa 23:12, 13). Wiele osób przekonało się również, że rady podane w tej Księdze przyczyniają się do szczęścia w rodzinie, bo uczą właściwie odnosić się do bliskich (Efezjan 5:28 do 6:4). Zasady biblijne pomagają być pilniejszym pracownikiem albo rozsądniejszym pracodawcą (Efezjan 4:28; 6:5-9). Stosowanie ich korzystnie wpływa też na zdrowie emocjonalne (Przysłów 14:30; Efezjan 4:31, 32; Kolosan 3:8-10). Właśnie takiej praktycznej mądrości oczekiwalibyśmy od Stwórcy.

KORZYŚCI. Wskazówki z Pisma Świętego mogą nawet ‛niedoświadczonego uczynić mądrym’ (Psalm 19:7). Poza tym nabranie zaufania do Biblii jako Księgi górującej nad wszystkimi innymi książkami jest niezbędne, jeśli chcemy zrobić następny krok na drodze do umocnienia swej wiary.

Więcej informacji można znaleźć w książce Czego naprawdę uczy Biblia? *, w rozdziale 2: „Biblia — Księga od Boga”.

[Przypis]