ROZDZIAŁ 32

Jak spędzać wolny czas?

Oceń następujące twierdzenia:

Według Biblii...

uprawianie sportu jest złe

□ prawdziwe □ fałszywe

wszystkie filmy i programy rozrywkowe oddziałują negatywnie

□ prawdziwe □ fałszywe

sługom Bożym nie wypada tańczyć

□ prawdziwe □ fałszywe

 CAŁY tydzień ciężko pracowałeś. Jesteś już po lekcjach. Uporałeś się też ze wszystkimi obowiązkami w domu. I wciąż rozpiera cię energia — przecież jesteś młody (Przysłów 20:29). Myślisz więc, jak się tu rozerwać.

Twoi koledzy być może uważają, że Biblia zabrania ci się bawić. Ale czy to prawda? Rozważmy twierdzenia z poprzedniej strony i zobaczmy, co rzeczywiście Biblia mówi na ten temat.

● Uprawianie sportu jest złe.

Fałszywe. Biblia przyznaje, że „ćwiczenie cielesne jest (...) pożyteczne” (1 Tymoteusza 4:8). Istnieją najróżniejsze formy aktywności fizycznej, takie jak jazda na rowerze, rolkach lub łyżwach, jogging, tenis, piłka nożna, koszykówka czy siatkówka. Zapewniają one sporą dawkę ruchu i pozwalają się odprężyć.

Czy to znaczy, że nie trzeba zachowywać ostrożności? Przeczytajmy cały werset, którego fragment zacytowano powyżej. Zwracając się do młodego Tymoteusza, Paweł napisał: „Ćwiczenie cielesne jest tylko trochę pożyteczne, lecz zbożne oddanie jest pożyteczne we wszystkim, ponieważ zawiera obietnicę życia teraźniejszego oraz tego, które ma nadejść”. Słowa Pawła przypominają nam, że sprawą najważniejszą powinno być dla nas zaskarbianie sobie uznania Bożego. Chcąc się upewnić, czy zbożne oddanie odgrywa taką rolę w twoim życiu — również przy wyborze sportu — odpowiedz sobie na trzy następujące pytania:

1. Jak duże ryzyko wiąże się z tym sportem? Nie polegaj na niesprawdzonych wiadomościach czy entuzjastycznych relacjach rówieśników. Przeanalizuj fakty. Jak często w tej dyscyplinie zdarzają się wypadki? Jakie stosuje się środki ostrożności? Jaki trening i sprzęt są potrzebne,  by uprawiać ten sport bezpiecznie? To prawda, że praktycznie każda forma aktywności fizycznej niesie ze sobą pewne zagrożenia, ale czy w tej dyscyplinie nie chodzi głównie o to, by ryzykować zdrowie lub życie?

Życie jest darem od Boga. Prawo, które nadał On Izraelitom, przewidywało surowe kary za przypadkowe spowodowanie śmierci (Wyjścia 21:29; Liczb 35:22-25). Dlatego lud Boży miał przestrzegać zasad bezpieczeństwa (Powtórzonego Prawa 22:8). Również dzisiaj chrześcijanie są zobowiązani okazywać szacunek dla życia.

2. Czy będę spędzał czas w dobrym towarzystwie? Jeśli masz predyspozycje do uprawiania jakiejś dyscypliny, koledzy i nauczyciele mogą cię namawiać, byś wstąpił do drużyny. I możesz mieć na to wielką ochotę. Młody chrześcijanin imieniem Marek mówi: „To niesprawiedliwe, że rodzice nie pozwalają mi grać w szkolnej drużynie”. Ale zamiast naciskać rodziców, by zmienili zdanie, weź pod uwagę następujące sprawy: Treningi i mecze odbywają się zazwyczaj po lekcjach. Jeżeli będziesz osiągał dobre wyniki, inni mogą cię zachęcać, byś grał coraz częściej. Jeżeli natomiast będzie ci szło kiepsko, poczujesz presję, by  ćwiczyć więcej. Poza tym między kolegami z drużyny, którzy dzielą ze sobą radość zwycięstwa i gorycz porażki, zazwyczaj tworzą się bliskie więzi przyjaźni.

A teraz zastanów się, czy poświęcanie wolnego czasu na zajęcia przybliżające cię do młodzieży, która nie przykłada wagi do wartości duchowych, wywrze na ciebie dobry wpływ (1 Koryntian 15:33). Czy za grę w drużynie nie będziesz musiał zapłacić zbyt wysokiej ceny?

3. Ile czasu i pieniędzy będzie mnie to kosztować? Biblia przypomina, żebyśmy „się upewniali co do rzeczy ważniejszych” (Filipian 1:10). Dlatego zadaj sobie pytania: „Czy sport nie pochłonie mi czasu przeznaczonego na naukę lub zajęcia duchowe? Jakie wydatki za sobą pociągnie? Czy mnie na to stać?”. Rozważenie tych pytań pomoże ci dawać pierwszeństwo temu, co najważniejsze.

● Wszystkie filmy i programy rozrywkowe oddziałują negatywnie.

Fałszywe. Słowo Boże nakazuje chrześcijanom: „Mocno trzymajcie się tego, co szlachetne. Powstrzymujcie się  od wszelkiej formy niegodziwości” (1 Tesaloniczan 5:21, 22). Nie wszystkie programy rozrywkowe czy filmy kłócą się z tą zasadą *.

Wypad do kina może być miłą formą spędzenia czasu z przyjaciółmi. Leigh, która mieszka w RPA, mówi: „Kiedy mam ochotę pójść na jakiś film, dzwonię do koleżanki, a potem zapraszamy jeszcze innych”. Zwykle wybierają się na wcześniejszy seans. Później przyjeżdżają po nich rodzice i razem idą coś zjeść.

Co prawda kino i telewizja to stosunkowo nowe wynalazki, ale w gruncie rzeczy stanowią współczesną formę starożytnej tradycji opowiadania historii. Po mistrzowsku i w sposób trafiający do serca robił to Jezus. Na przykład jego przypowieść o miłosiernym Samarytaninie pobudza do okazywania współczucia i udziela głębokich lekcji moralnych (Łukasza 10:29-37).

Dzisiaj filmowcy też przekazują treści, które kształtują u odbiorców określone postawy moralne. Dążą do tego, by widz utożsamiał się z bohaterem — nawet gdy jest on przestępcą lub żądnym władzy okrutnikiem. Jeżeli nie masz się na baczności, możesz się przyłapać na braniu strony kryminalisty i usprawiedliwianiu jego niemoralnych lub bezwzględnych czynów! Jak się wystrzegać takiej pułapki?

 Gdy wybierasz film lub program, pomyśl, czy zachęci cię do okazywania tkliwego współczucia (Efezjan 4:32). A może wprost przeciwnie — do cieszenia się z cudzego nieszczęścia? (Przysłów 17:5). Czy po jego obejrzeniu nie będzie ci trudniej ‛mieć w nienawiści zła’? (Psalm 97:10). Czy przypadkiem nie zaczniesz sympatyzować ze „złoczyńcami”? (Psalm 26:4, 5).

Pewne wyobrażenie o filmie dają recenzje i materiały promocyjne. Ale nie wierz naiwnie każdemu słowu (Przysłów 14:15). Dlaczego? Recenzja przedstawia jedynie opinię jej autora. A reklama może celowo ukrywać, że w filmie zamieszczono drastyczne sceny. Nastoletnia Connie mówi: „Przekonałam się, że o treści filmu można sporo wywnioskować z obsady aktorskiej”.

O to, czy dany film nie kłóci się z wartościami opartymi na Biblii, możesz zapytać innych młodych chrześcijan. Pamiętaj jednak, że ludzie są  skłonni opowiadać o tym, co im się podobało. Dlatego warto się dowiedzieć, co jest w nim niestosownego. Pytaj o konkrety, na przykład o to, czy film ukazuje przemoc, seks lub okultyzm. O radę możesz też poprosić mamę albo tatę. Vanessa wyjaśnia: „Pytam o zdanie rodziców. Jeżeli uważają, że jakiś film jest stosowny, idę do kina”.

Nie wychodź z założenia, że nie ma sensu zbytnio się zastanawiać się, czy warto obejrzeć dany film lub program. To, jaką rozrywkę wybierasz, zdradza, co kryje się w twoim sercu i jakie wartości cenisz (Łukasza 6:45). Twoje wybory mówią dużo o tym, jakie towarzystwo, słownictwo oraz zasady moralne akceptujesz. Bądź zatem wybredny!

● Sługom Bożym nie wypada tańczyć.

Fałszywe. Kiedy Izraelici przeszli przez Morze Czerwone i uciekli armii egipskiej, Miriam dla uczczenia tego wydarzenia poprowadziła kobiety w triumfalnym tańcu (Wyjścia 15:20). Również w jednej z przypowieści Jezusa radość z okazji powrotu marnotrawnego syna wyrażono muzyką i tańcami (Łukasza 15:25).

Dzisiaj panują podobne zwyczaje. W wielu kręgach kulturowych podczas spotkań rodzinnych lub towarzyskich zarówno młodsi, jak i starsi wspólnie tańczą. Trzeba jednak zachować ostrożność. Co prawda Biblia nie potępia organizowanych z umiarem przyjęć, ale ostrzega przed „hulankami” (Galatów 5:19-21). Prorok  Izajasz napisał: „Biada tym, którzy wstają wczesnym rankiem, aby szukać odurzającego napoju, którzy przesiadują do późna w wieczornym mroku, tak iż wino ich rozpala! A na ich ucztach musi być harfa i instrument strunowy, tamburyn i flet oraz wino; ale na poczynania Jehowy nie patrzą” (Izajasza 5:11, 12).

Podczas opisanych przez Izajasza spotkań pito „odurzający napój” oraz słuchano dzikiej muzyki. Rozpoczynały się one wcześnie i trwały do późna. Zwróć też uwagę na postawę uczestników — zachowywali się tak, jak gdyby Bóg w ogóle nie istniał! Nic więc dziwnego, że potępił On takie uczty.

Jeżeli zostaniesz zaproszony na przyjęcie, na którym przewidziano tańce, zadaj sobie następujące pytania: „Kto tam będzie? Jaką opinię mają te osoby? Kto jest odpowiedzialny za to przyjęcie? Jaki nadzór będzie zapewniony?  Czy rodzice zgadzają się, żebym poszedł? Jakich tańców mogę się spodziewać?”. W wielu stylach chodzi jedynie o to, żeby rozbudzić pragnienia seksualne. Czy tańczenie ich albo choćby tylko oglądanie pomoże ci ‛uciekać od rozpusty’? (1 Koryntian 6:18).

A co jeśli ktoś zaprosi cię na dyskotekę do klubu? Zwróć uwagę na wypowiedź Shawna, który zanim został chrześcijaninem, często chodził do takich lokali: „Muzyka jest zwykle deprawująca, a tańce rażąco niemoralne. Zdecydowana większość ludzi, którzy tam przychodzą, ma tylko jeden cel — wyjść z klubu z kimś, z kim pójdzie się do łóżka”. Shawn przestał chodzić na dyskoteki, kiedy zaczął studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Teraz mówi: „Takie kluby nie są miejscem dla chrześcijan”.

Dlaczego mieć się na baczności?

Kiedy twoim zdaniem żołnierz jest bardziej bezbronny wobec ataku — na polu bitwy czy podczas odpoczynku z kompanami? W gruncie rzeczy podczas odpoczynku, gdy  nie spodziewa się napaści. Podobnie może być z tobą. W szkole lub w pracy twój duchowy mechanizm obronny pozostaje w stanie najwyższej gotowości. Jesteś wyczulony na ewentualne niebezpieczeństwo. Ale gdy później spędzasz wolny czas z przyjaciółmi, możesz być bardziej skłonny pójść na kompromis.

Niektórzy koledzy i koleżanki będą się wyśmiewać, że w kwestii doboru rozrywki trzymasz się wysokich zasad biblijnych. Presję mogą wywierać nawet młodzi wychowywani w domach chrześcijańskich. Ale takie osoby przytępiły swoje sumienie (1 Tymoteusza 4:2). Mogą więc powiedzieć, że przesadzasz albo że „jesteś zbyt święty”. Zamiast jednak ulegać presji, ‛zachowuj dobre sumienie’ (1 Piotra 3:16).

Najważniejsze nie jest to, co o tobie myślą rówieśnicy, lecz co myśli Jehowa! A jeśli twoim kolegom nie podoba się, że słuchasz głosu sumienia, po prostu zmień towarzystwo (Przysłów 13:20). Pamiętaj, że ostatecznie ty sam jesteś stróżem swej moralności — nawet wtedy, gdy spędzasz wolny czas (Przysłów 4:23).

WIĘCEJ NA TEN TEMAT PRZECZYTASZ W TOMIE 1, ROZDZIALE 37

W NASTĘPNYM ROZDZIALE

Pornografia jeszcze nigdy nie była tak łatwo dostępna. Jak nie wpaść w jej sidła?

[Przypis]

WERSET

„Znajduj radość, młodzieńcze, w swojej młodości (...) i chodź drogami twego serca oraz zgodnie z tym, co widzą twoje oczy. Ale wiedz, że za to wszystko prawdziwy Bóg stawi cię przed sądem” (Kaznodziei 11:9).

WSKAZÓWKA

Zaproponuj rodzicom, żebyście w każdym miesiącu zaplanowali wspólną rozrywkę — bez telewizora.

CZY WIESZ, ŻE...?

Taniec i muzyka były dla Izraelitów ważnym elementem wielbienia Jehowy (Psalm 150:4).

PLAN DZIAŁANIA!

Jeżeli otrzymam propozycję, by po lekcjach grać w drużynie sportowej, powiem: ․․․․․

Jeżeli w trakcie oglądania filmu z przyjaciółmi okaże się, że jest on niestosowny, to: ․․․․․

Sprawy, o które zapytam rodziców: ․․․․․

ZASTANÓW SIĘ

● Dlaczego chrześcijanie nie powinni uprawiać sportów ekstremalnych?

● Jak możesz ustalić, czy dany film jest odpowiedni?

● Jak byś opisał taniec, który nie budzi zastrzeżeń?

[Napis na stronie 269]

„Kocham tańczyć, ale przekonałam się, że warto słuchać rad rodziców. Nie pozwalam, by taniec zdominował moje życie” (Tina).

[Ilustracja na stronie 268]

Żołnierz jest najbardziej bezbronny, gdy odpoczywa, podobnie ty jesteś najbardziej podatny na złe wpływy, gdy spędzasz wolny czas