W I wieku n.e. niewielka grupa „apostołów i starszych w Jerozolimie” tworzyła ciało kierownicze. Podejmowali oni ważne decyzje w imieniu całego zboru namaszczonych chrześcijan (Dzieje 15:2). Przed każdą decyzją omawiali Pisma i poddawali się pod wpływ ducha Bożego (Dzieje 15:25). Dzisiejsze Ciało Kierownicze naśladuje ich przykład.

Spełnia wolę Boga. Namaszczeni duchem świętym mężczyźni z Ciała Kierowniczego dokładnie analizują Słowo Boże. Mają duże doświadczenie w sprawach organizacyjnych i duchowych. Spotykają się co tydzień, żeby omówić potrzeby braci na całym świecie. Tak jak w I wieku, Ciało Kierownicze przekazuje oparte na Biblii wskazówki w listach albo przez nadzorców podróżujących i innych przedstawicieli. Dzięki temu słudzy Boży są zjednoczeni w poglądach i w działaniu (Dzieje 16:4, 5). Ciało Kierownicze nadzoruje przygotowywanie pokarmu duchowego i powierzanie mężczyznom odpowiedzialnych funkcji. Zachęca też, żeby głoszenie o Królestwie było dla nas wszystkich priorytetem.

Poddaje się pod wpływ ducha świętego. Członkowie Ciała Kierowniczego podporządkowują się Władcy Wszechświata, Jehowie Bogu, i Głowie zboru, Jezusowi (1 Koryntian 11:3; Efezjan 5:23). Nie uważają się za przywódców ludu Bożego. Razem ze wszystkimi namaszczonymi chrześcijanami „stale podążają za Barankiem [Jezusem], dokądkolwiek idzie” (Objawienie 14:4). Bardzo sobie cenią, kiedy się za nich modlimy.

• Kto wchodził w skład ciała kierowniczego w I wieku?

• Jak dzisiejsze Ciało Kierownicze szuka Bożego kierownictwa?