Co to znaczy ‛kochać swoich nieprzyjaciół’?
Biblijna odpowiedź
W swoim słynnym Kazaniu na Górze Jezus powiedział: „Kochajcie swoich nieprzyjaciół” (Mateusza 5:44; Łukasza 6:27, 35). Jego słowa oznaczają, że powinniśmy okazywać życzliwość tym, którzy nas nienawidzą albo traktują nas niesprawiedliwie.
Jezus okazywał miłość swoim wrogom, kiedy przebaczał tym, którzy źle go traktowali (Łukasza 23:33, 34). To, czego uczył o kochaniu nieprzyjaciół, harmonizuje z różnymi wypowiedziami z Pism Hebrajskich, znanych również jako Stary Testament (Wyjścia 23:4, 5; Przysłów 24:17; 25:21).
„Kochajcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mateusza 5:43, 44).
W tym artykule:
Dlaczego powinniśmy kochać swoich nieprzyjaciół?
Bóg daje nam przykład. „Jest życzliwy dla niewdzięcznych i złych” (Łukasza 6:35). On „sprawia, że słońce wschodzi (...) nad złymi” (Mateusza 5:45).
Miłość może pobudzić nieprzyjaciela do zmiany. Biblia zachęca nas, żebyśmy traktowali naszych wrogów życzliwie, bo jak w niej powiedziano, wtedy ‛nagarniemy na ich głowy żarzących się węgli’ (Przysłów 25:22). Metafora ta nawiązuje do procesu podgrzewania rudy, żeby uzyskać cenny metal. Podobnie gdy jesteśmy życzliwi wobec naszego nieprzyjaciela, możemy niejako roztopić jego gniew i wydobyć z niego to, co dobre.
Na jakie sposoby możemy okazywać miłość swoim nieprzyjaciołom?
„Wyświadczajcie dobro tym, którzy was nienawidzą” (Łukasza 6:27). W Biblii powiedziano: „Jeśli twój wróg jest głodny, nakarm go, jeśli jest spragniony, daj mu coś do picia” (Rzymian 12:20). Na inne sposoby okazywania miłości nieprzyjaciołom wskazuje zasada postępowania znana jako Złota Reguła: „Traktujcie innych tak, jak sami chcecie być przez nich traktowani” (Łukasza 6:31).
„Błogosławcie tym, którzy was przeklinają” (Łukasza 6:28). Błogosławimy swoim wrogom, gdy zwracamy się do nich życzliwie i z wyrozumiałością, nawet jeśli oni odnoszą się do nas nieuprzejmie. Biblia mówi: „Nie odpłacajcie (...) zniewagą za zniewagę. Przeciwnie, odpłacajcie błogosławieństwem” (1 Piotra 3:9). Ta rada może pomóc nam przerwać błędne koło nienawiści.
„Módlcie się za tych, którzy was znieważają” (Łukasza 6:28). Jeśli ktoś nas obrazi, nie odpłacajmy „złem za zło” (Rzymian 12:17). Prośmy raczej Boga, żeby przebaczył tej osobie (Łukasza 23:34; Dzieje 7:59, 60). Zamiast szukać zemsty, pozwólmy Bogu potraktować tę osobę według Jego doskonałych norm sprawiedliwości (Kapłańska 19:18; Rzymian 12:19).
„Kochajcie swoich nieprzyjaciół, wyświadczajcie dobro tym, którzy was nienawidzą, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, módlcie się za tych, którzy was znieważają” (Łukasza 6:27, 28).
Bądźmy cierpliwi i życzliwi (1 Koryntian 13:4). Apostoł Paweł w swoim dobrze znanym opisie miłości użył formy tego samego greckiego słowa (agápe), które znajdujemy w Mateusza 5:44 i Łukasza 6:27, 35. Okazujemy taką chrześcijańską miłość nawet naszym wrogom, kiedy jesteśmy wobec nich cierpliwi i życzliwi, a nie zazdrośni, aroganccy czy niegrzeczni.
„Miłość jest cierpliwa i życzliwa. Nie jest zazdrosna, nie przechwala się, nie nadyma się, nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka własnych korzyści, nie daje się rozdrażnić. Nie prowadzi rachunku krzywd. Nie cieszy się z nieprawości, ale raduje się prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, na wszystko ma nadzieję, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie zawodzi” (1 Koryntian 13:4-8).
Czy powinniśmy toczyć wojny z naszymi wrogami?
Nie. Jezus uczył, że jego naśladowcy nie powinni walczyć ze swoimi wrogami. Na przykład, gdy ostrzegał swoich uczniów przed zbliżającym się atakiem na Jerozolimę, nie powiedział im, żeby zostali i walczyli, ale żeby uciekli (Łukasza 21:20, 21). Poza tym Jezus polecił apostołowi Piotrowi: „Schowaj miecz tam, gdzie jego miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza zginą” (Mateusza 26:52). Zarówno Biblia, jak i historia pokazują, że naśladowcy Jezusa w I wieku nie toczyli wojen ze swoimi wrogami (2 Tymoteusza 2:24) a.
Błędne poglądy na temat okazywania miłości swoim wrogom
Błędny pogląd: Prawo Boże nakazywało Izraelitom nienawidzić swoich wrogów.
Fakt: W Prawie nie było takiego nakazu. Nakazywało natomiast Izraelitom kochać swoich bliźnich (Kapłańska 19:18). Chociaż słowo „bliźni” oznaczało po prostu innych ludzi, niektórzy Żydzi zawęzili jego znaczenie tylko do rodowitych Żydów i uważali nie-Żydów za nieprzyjaciół, których należało nienawidzić (Mateusza 5:43, 44). Jezus skorygował ten błędny pogląd, kiedy opowiedział przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łukasza 10:29-37).
Błędny pogląd: Miłość do nieprzyjaciół oznacza, że akceptujemy ich złe postępowanie.
Fakt: Z Biblii wynika, że można kochać jakąś osobę, ale nie akceptować jej złego postępowania. Na przykład Jezus potępiał przemoc, ale modlił się za tych, którzy doprowadzili do jego śmierci (Łukasza 23:34). Ponadto nienawidził bezprawia, czyli grzechu, ale swoje życie oddał właśnie za grzeszników (Jana 3:16; Rzymian 6:23).
a W książce The Rise of Christianity (Powstanie chrystianizmu) historyk E. W. Barnes napisał: „Ze starannego przeglądu wszystkich dostępnych informacji wynika, że do czasów Marka Aureliusza [który panował w latach 161-180 n.e.] żaden chrześcijanin nie został żołnierzem; żaden też żołnierz, gdy stał się chrześcijaninem, nie pozostawał w służbie wojskowej”.