Nou lir dan la Bib : « Sak lé vivan zot i koné ke zot sa mor, mé bann mor i koné pu rien » (Éklézias 9:5 ; Psom 146:4). Kan nou mor nou égzis pu. Kan nou la finn mor, nou pans pu rien, nou fé pu rien é nou gingn pu resanti rien non plu.

« Ou va artourn an pousièr »

 Bondieu la ésplik kosa i éspas apré la mor kan li la di le premié bonom Adan, ke lavé dézobéi ali : « Ou lé fé èk la pousièr é ou va artourn an pousièr » (Jenèz 3:19). Avan ke Bondieu té fé ali « èk la poussièr la tèr », Adan té égzis pas (Jenèz 2:7). Donk kan li lé mor, li la artourn an poussièr é li té égzis pu.

 Sé le mèm zafèr ki ariv zordi kan in moun i mor. Pou bann zumin kom pou bann zanimo, la Bib i di : « Zot tout i sort dann la pousièr, é i artourn an pousièr » (Éklézias 3:19, 20).

Lé pa oblijé ke tout i fini èk la mor

 Souvandéfoi, la Bib i di ke la mor lé kom le somèy (Psom 13:3 ; Jan 11:11-14 ; Akt 7:60). In moun ke lé dan in gro somèy i koné pa dutou kosa i éspas otour d’li. Parèy, bann mor, zot i koné pa dutou kosa i éspas otour d’zot. Mé la Bib i ansègn ke Bondieu i pe tir bann mor de zot « somèy » é ardonn azot la vi (Job 14:13-15). Pou sak Bondieu va résusité, tout zafèr i fini pa èk la mor.