Keda e Isako sine le 40 berš, ženingja pe e Revekaja. Ov but mangela la sine. Palo nesavo vreme, bijandile lenge duj murša, bliznakija.

Prvo bijandilo o Isav, a posle o Jakov. O Isav but mangela sine te ovel avri, hem ov sine šukar lovdžija. Ama, o Jakov poviše mangela sine te ovel khere.

Ko adava vreme keda ka merel sine o dad, o najbaro čhavo dobinela sine o najbaro delo tari phuv hem taro pare. Adava vikinela pe sine nasledstvo. Ki familija e Isakoskiri, delo taro nasledstvo isto agjaar sine o vetuvanja so dengja le o Jehova e Avraameske. E Isaveske akala vetuvanja na sine but važna, ama e Jakoveske sine važna.

Jekh dive alo peske o Isav but umorno soske sine celo dive ko lov. Keda dikhlja kaj o Jakov kerela sine nešto šukar hajbaske phengja leske: „But sium bokhalo, de man te hav hari tari adaja loli čorba“. O Jakov phengja leske: „Ka dav tut, ama prvo vetin mange kaj ka de man tlo nasledstvo“. O Isav vakergja: „Soj mange gajle bašo nasledstvo? Šaj te le le. Samo de man te hav“. So mislinea, dali adava so kergja o Isav sine mudro? Na, na sine. O Isav mukhlja nešto but vredno, baši jekh obično čorba.

Keda o Isak sine but phuro, valjani sine te blagoslovinel e prvo čhave. Ama, i Reveka pomožingja e Jakoveske te dobinel  ov o blagoslov. Keda o Isav šungja bašo akava, holjangja but hem manglja te mudarel pe phrale e bliznako. Te šaj te zaštitinen e Jakove, o Isak hem i Reveka vakergje leske: „Dža ko to vujko, ko Lavan, hem ačhov adari sa džikote na smirinela pe o Isav“. O Jakov šungja o sovet ple roditelengoro hem našlja te šaj te spasinel pe.