Eksodi 33:1-23
33 Jehovai i tha akoma Moisiut: «Ngrihu që këtu bashkë me popullin që nxore nga vendi i Egjiptit dhe nisu drejt vendit që iu betova Abrahamit, Isakut dhe Jakobit: ‘Do t’ia jap pasardhësit* tënd.’+
2 Unë do të dërgoj para teje një engjëll+ dhe do të dëboj kananitët, amoritët, hititët, perezitët, hivitët dhe jebusitët.+
3 Ti do të shkosh në një vend ku rrjedh qumësht e mjaltë,+ por unë nuk do të vij me ju, sepse jeni një popull kryeneç,*+ e ka rrezik që t’ju shfaros udhës.»+
4 Kur dëgjoi këto fjalë të ashpra, populli filloi të vajtonte dhe asnjë prej tyre nuk i vuri stolitë e veta.
5 Jehovai i tha Moisiut: «Thuaju izraelitëve: ‘Ju jeni popull kryeneç.*+ Në çast mund të kaloj mes jush e t’ju shfaros krejt,+ prandaj mos i vini stolitë tuaja derisa të shoh ç’do të bëj me ju.’»
6 Kështu, që nga koha kur ishin në malin Horeb e në vijim, izraelitët nuk i vunë* stolitë e tyre.
7 Tani Moisiu e mori tendën e tij, e ngriti jashtë kampit në një farë largësie dhe e quajti tendë takimi. Kushdo që kërkonte drejtimin e Jehovait+ shkonte në tendën e takimit që ndodhej jashtë kampit.
8 Kur Moisiu shkonte për te tenda, gjithë populli ngrihej dhe secili qëndronte në hyrje të tendës së vet e s’ia ndante sytë Moisiut derisa të hynte në tendë.
9 Sapo Moisiu hynte në tendë, shtylla e resë+ zbriste dhe qëndronte në hyrje të tendës, ndërkohë që Perëndia fliste me Moisiun.+
10 Kur populli shihte shtyllën e resë që qëndronte në hyrje të tendës, secili përkulej në hyrje të tendës së vet.
11 Jehovai i fliste Moisiut sy për sy,+ siç flet një njeri me një tjetër dhe, kur ai kthehej në kamp, Josiu,+ djali i Nunit, shërbëtori dhe ndihmësi i vet,+ nuk largohej nga tenda.
12 Tani Moisiu i tha Jehovait: «Ja, ti po më thua: ‘Nxirre këtë popull’, por nuk më ke thënë se kë do të dërgosh me mua. Për më tepër, ti më ke thënë: ‘Unë të njoh me emër* dhe ti gëzon pëlqimin tim.’
13 Prandaj, të lutem, nëse kam pëlqimin tënd, më ndihmo të njoh udhët e tua,+ që të të njoh më mirë e të gëzoj gjithnjë pëlqimin tënd, dhe mos harro që ky komb është populli yt.»+
14 Atëherë Ai tha: «Unë vetë* do të vij me ty+ dhe do të të jap paqe.»+
15 Pastaj Moisiu i tha: «Nëse ti vetë* nuk vjen me ne, atëherë na lër këtu.
16 Si do të merret vesh se unë dhe populli yt gëzojmë pëlqimin tënd nëse ti nuk vjen me ne?+ E si do të dallohemi unë dhe populli yt nga të gjithë popujt e tjerë mbi faqen e dheut?»+
17 Më tej Jehovai i tha Moisiut: «Do ta bëj edhe këtë që më kërkove, sepse ti gëzon pëlqimin tim dhe të njoh me emër.»
18 Pastaj ai i tha: «Të lutem, më trego lavdinë tënde.»
19 Por Perëndia iu përgjigj: «Unë do të kaloj para teje e ti do të shohësh gjithë mirësinë time, dhe unë, Jehovai, do të shpall para teje emrin tim;+ do t’i jap pëlqimin tim atij që dua t’i jap pëlqimin tim dhe do t’i tregoj mëshirë atij që dua t’i tregoj mëshirë.»+
20 Pastaj shtoi: «Por ti s’mund ta shohësh fytyrën time, sepse asnjë njeri nuk mund të më shohë e të jetojë.»
21 Jehovai i tha akoma: «Ja tek është një vend pranë meje. Zër vend mbi shkëmb
22 dhe, kur lavdia ime të kalojë, unë do të të vë në një të çarë të shkëmbit dhe do të të mbroj me dorën time derisa të kem kaluar.
23 Pastaj do ta heq dorën dhe ti do të shohësh shpinën time, por fytyrën time s’mund ta shohësh.»+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «farës». Në hebraisht kjo fjalë mund të nënkuptojë edhe shumësin. Shih Fjalorthin.
^ Fjalë për fjalë «me qafë të fortë».
^ Fjalë për fjalë «me qafë të fortë».
^ Fjalë për fjalë «i hoqën».
^ Ose «Unë të kam zgjedhur».
^ Fjalë për fjalë «Fytyra ime».
^ Fjalë për fjalë «Nëse fytyra jote».
