Tafadhali tueleze kuhusu malezi yako.

Nilizaliwa nchini Italia mwaka wa 1943. Mimi pamoja na ndugu (kaka) na dada zangu tulilelewa katika kijiji kidogo ambapo baba yangu alikuwa mkulima na pia seremala. Wazazi wetu walitulea katika imani ya Kikatoliki.

Kwa nini ulitaka kuwa kasisi?

Nilipokuwa mvulana nilipenda kuwasikiliza makasisi nilipoenda kanisani. Nilipenda sauti zao na jinsi walivyoongoza ibada. Kwa hiyo nikatamani kuwa kasisi. Nilipotimiza umri wa miaka 13, mama yangu alinipeleka kwenye shule ya bweni ambayo iliwaandaa wavulana kuwa makasisi.

Je, mlifundishwa Biblia?

Hapana. Nilipokuwa na umri wa miaka 15, mwalimu wangu alinipa kitabu kilichokuwa na masimulizi ya Injili, yanayohusu maisha na huduma ya Yesu, na nilikisoma mara nyingi sana. Nilipofikisha umri wa miaka 18, nilienda jijini Rome na nikasoma kwenye vyuo vikuu vitatu vilivyo chini ya usimamizi wa papa. Nilisomea Kilatini, Kigiriki, historia, falsafa, saikolojia, na theolojia. Ingawa tulikariri maandiko ya Biblia na kusikiliza Biblia iliposomwa kila Jumapili, kwa kweli hatukujifunza Biblia.

Ulikuwa msimamizi wa shule ya watawa. Je, kazi yako ilihusisha kufundisha?

Kazi yangu kuu ilikuwa usimamizi. Lakini wakati mwingine nilifundisha sheria na maazimio ya Baraza la Pili la Vatican.

Kwa nini ulianza kuwa na shaka kuhusu kanisa Katoliki?

Nilihangaishwa na mambo matatu. Kwanza, kanisa lilijihusisha na siasa. Pili, kanisa halikuchukua hatua dhidi ya baadhi ya makasisi na waumini waliokuwa na matendo maovu. Tatu, nilitilia shaka mafundisho fulani ya Kikatoliki. Kwa mfano, nilijiuliza inawezekanaje Mungu mwenye upendo awaadhibu milele watu baada ya kufa? Je, kweli Mungu anataka tusali sala za kukariri kwa kutumia rosari? *

Sasa ulifanyaje?

Nilisali kwa Mungu huku machozi yakinitiririka. Nilinunua Biblia tafsiri ya Kikatoliki iitwayo Jerusalem Bible, ambayo ilikuwa imechapishwa katika Kiitaliano, na nikaanza kuisoma. Kisha Jumapili moja asubuhi nilipokuwa nikiweka majoho yangu baada ya kutoka kwenye Misa, wanaume wawili walifika kwenye shule yetu ya watawa. Walijitambulisha kuwa Mashahidi wa Yehova. Tulizungumza  kwa zaidi ya saa moja kuhusu Biblia na mambo inayofundisha kuhusu jinsi ya kuitambua dini ya kweli.

Ulivutiwa na nini kutoka kwa Mashahidi hao?

Nilipenda jinsi walivyozungumza kwa usadikisho na jinsi walivyoweza kupata kwa urahisi maandiko hata katika Biblia yangu. Baadaye, Shahidi mwingine aitwaye Mario, alianza kunitembelea. Alikuwa mwenye subira na mwaminifu—kila Jumamosi saa tatu asubuhi alifika.

Makasisi wenzako walisemaje?

Niliwaalika wajiunge nasi katika mazungumzo ya Biblia, lakini hawakuona umuhimu wa kujifunza Biblia. Hata hivyo mimi nilifurahia. Nilikuwa nikijifunza mambo mengi mazuri, kama vile kwa nini Mungu ameruhusu uovu na kuteseka—mambo ambayo sikujua kabla ya hapo.

Je, viongozi wako walikukataza kujifunza Biblia?

Mwaka wa 1975, nilitembelea Rome mara kwa mara ili kueleza maoni yangu. Viongozi wangu walijitahidi kubadili msimamo wangu, lakini hakuna aliyetumia Biblia. Hatimaye, tarehe 9 Januari, mwaka wa 1976, niliandika barua rasmi ya kuacha Ukatoliki na kuituma Rome. Siku mbili baadaye, nikaondoka kwenye shule ya watawa na kusafiri kwa garimoshi ili nihudhurie mkutano wa Mashahidi wa Yehova kwa mara ya kwanza. Mkutano huo ulikuwa kusanyiko la watu wengi. Mambo yaliyofanyika hapo yalikuwa tofauti sana na jinsi nilivyozoea. Kila Shahidi wa Yehova alikuwa na Biblia yake na wote walifungua na kusoma maandiko yaliyotajwa na wasemaji.

Watu wa familia yako walisemaje?

Wengi wao walinipinga sana. Hata hivyo, niligundua kwamba ndugu (kaka) yangu mmoja alikuwa akijifunza na Mashahidi katika eneo la Lombardy, kaskazini mwa Italia. Nilienda kumtembelea, na Mashahidi wa Yehova wa eneo hilo wakanisaidia kupata kazi na mahali pa kuishi. Baadaye, mwaka huohuo nilibatizwa na kuwa Shahidi wa Yehova.

Je, unajuta?

La hasha! Hatimaye, sasa nimeweza kumkaribia Mungu, kwa sababu ujuzi wangu kumhusu Yeye hautegemei falsafa au mapokeo ya kanisa, badala yake unategemea Biblia. Kwa hiyo, ninaweza kuwafundisha wengine kwa uhakika kabisa.