คัมภีร์ไบเบิลสอนไหมว่า ‘รอดแล้วครั้งหนึ่งก็จะรอดตลอดไป’?
คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิล
ไม่ คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้สอนว่า ‘รอดแล้วครั้งหนึ่งก็จะรอดตลอดไป’ คนที่เคยได้รับความรอดเพราะเขาเชื่อในพระเยซูคริสต์อาจจะเลิกเชื่อและสูญเสียความรอดไปได้ คัมภีร์ไบเบิลบอกว่าการรักษาความเชื่อเอาไว้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้อง“ต่อสู้อย่างหนัก” (ยูดา 3, 5) คริสเตียนในยุคแรกที่เข้ามาเชื่อในพระคริสต์ได้รับคำเตือนว่า “จงบากบั่นต่อไปด้วยความเกรงกลัวจนตัวสั่น จนกระทั่งความรอดของท่านบรรลุผล”—ฟีลิปปี 2:12, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
มีหลายข้อในคัมภีร์ไบเบิลที่บอกให้รู้ว่า คำสอนเรื่อง ‘รอดแล้วครั้งหนึ่งก็จะรอดตลอดไป’ ไม่ถูกต้อง
คัมภีร์ไบเบิลเตือนว่าคนที่ทำบาปร้ายแรงจะไม่ได้รับรัฐบาลหรือแผ่นดินของพระเจ้า (1 โครินธ์ 6:9-11; กาลาเทีย 5:19-21) คำเตือนนี้จะไม่มีความหมายอะไรเลยถ้าคำสอนเรื่อง ‘รอดครั้งหนึ่งแล้วก็จะรอดตลอดไป’เป็นความจริง แต่พระคัมภีร์แสดงว่าคนที่เคยรอดแล้วก็อาจสูญเสียความรอดได้ ถ้าเขากลับไปทำบาปร้ายแรงอีก เช่น ฮีบรู 10:26 บอกว่า “เมื่อเรามีความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับความจริงแล้วแต่ยังจงใจทำบาปอยู่ ก็จะไม่มีเครื่องบูชาไหนไถ่บาปให้เราได้”—ฮีบรู 6:4-6; 2 เปโตร 2:20-22
พระเยซูเน้นว่าการรักษาความเชื่อเอาไว้เป็นเรื่องสำคัญมาก โดยยกตัวอย่างเปรียบเทียบตัวท่านเองเป็นต้นองุ่นและพวกสาวกเป็นกิ่งที่ติดกับต้น มีสาวกบางคนเคยเชื่อในพระเยซูและแสดงออกด้วยการกระทำ แต่ภายหลังเลิกเชื่อ พวกเขาจึงถูก“ทิ้งเหมือนกิ่ง[ที่ไม่เกิดผล]” สาวกเหล่านี้ไม่ได้รับความรอดอีกต่อไป (ยอห์น 15:1-6) อัครสาวกเปาโลใช้ตัวอย่างคล้ายๆกัน เมื่อบอกว่าคริสเตียนที่ไม่รักษาความเชื่อไว้ “จะถูกตัดออกจากต้น”—โรม 11:17-22
คริสเตียนได้รับคำสั่งให้“เฝ้าระวังอยู่เสมอ” (มัทธิว 24:42; 25:13) แต่คนที่ไม่เฝ้าระวังโดย“ทำสิ่งที่เกี่ยวกับความมืด” หรือไม่ได้ทำงานที่พระเยซูสั่งไว้อย่างสุดความสามารถ พวกเขาจะไม่ได้รับความรอด—โรม 13:11-13; วิวรณ์ 3:1-3
ข้อคัมภีร์หลายข้อแสดงว่าคนที่เคยได้รับความรอดมาครั้งหนึ่งแล้วก็ยังต้องซื่อสัตย์และอดทนจนถึงที่สุด (มัทธิว 24:13; ฮีบรู 10:36; 12:2, 3; วิวรณ์ 2:10) คริสเตียนในศตวรรษแรกดีใจมากเมื่อได้ยินข่าวว่าเพื่อนของพวกเขายึดมั่นในความเชื่อ (1 เธสะโลนิกา 1:2, 3; 3 ยอห์น 3, 4) คิดดูสิ ถ้าคำสอนเรื่อง‘รอดครั้งหนึ่งแล้วก็จะรอดตลอดไป’เป็นความจริง คัมภีร์ไบเบิลจะเน้นเรื่องความซื่อสัตย์และอดทนไปทำไม?
กว่าอัครสาวกเปาโลจะมั่นใจว่าเขาได้รับความรอดแน่ๆ ก็ตอนที่เขาใกล้เสียชีวิตแล้ว (2 ทิโมธี 4:6-8) ก่อนหน้านั้น เปาโลยอมรับว่าถ้าเขาปล่อยตัวทำตามความต้องการของร่างกายที่มีบาป เขาก็อาจไม่ได้ความรอด เปาโลเขียนว่า “ผมฝึกฝนร่างกายอย่างหนักจนควบคุมได้เหมือนควบคุมทาส เพื่อว่าเมื่อผมประกาศข่าวดีกับคนอื่นๆแล้ว พระเจ้าจะไม่ปฏิเสธผม”—1 โครินธ์ 9:27; ฟีลิปปี 3:12-14