เชิญเที่ยวชมตลาดแอฟริกา
เชิญเที่ยวชมตลาดแอฟริกา
วิธีที่ดีที่สุดวิธีหนึ่งเพื่อจะศึกษาวัฒนธรรม, ประเพณี, และอาหารการกินของประเทศใดประเทศหนึ่งคือการไปเที่ยวชมตลาด. ที่ตลาด คุณจะได้เห็นคนท้องถิ่น, ได้ชิมอาหาร, และได้ซื้อข้าวของเครื่องใช้. นอกจากนั้น คุณจะพบพ่อค้าแม่ขายที่น่าสนใจซึ่งพยายามสื่อความกับคุณทุกวิถีทาง ไม่ว่าคุณจะพูดภาษาอะไร.
คุณจะหาชมตลาดที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างนี้ ณ ที่อื่นได้ยาก นอกจากแอฟริกาเท่านั้น. ตลาดเนืองแน่นไปด้วยผู้คนและสินค้าทุกชนิดเท่าที่จะนึกภาพได้. ที่นี่คุณจะได้สัมผัสชีวิตความเป็นอยู่อย่างชาวแอฟริกา. ให้เราไปเที่ยวชมตลาดที่นี่ในเมืองดูอาลา ประเทศแคเมอรูน.
ไปที่ตลาดอย่างชาวแอฟริกา
ในหลายเมืองใหญ่ ๆ ในแอฟริกา วิธีไปตลาดอย่างรวดเร็วและถูกที่สุดก็โดยนั่งรถมอเตอร์ไซค์. เกือบทุกมุมถนนมีรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างคอยบริการ. ถ้าคุณกล้าพอ คุณก็จะบอกให้เขาขับไปส่งคุณได้. ในแคเมอรูน ผู้คนนิยมเดินทางกันโดยวิธีนี้ซึ่งถูกที่สุดและเร็วที่สุด.
สำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบผจญภัย รถแท็กซี่มากมายเป็นทางเลือก. บ่อยครั้ง ผู้โดยสารจะขึ้นรถอัดกันไปหลายคนเพื่อประหยัดค่าโดยสาร.
แผงขายของนับร้อย
ผู้ที่ไปเที่ยวตลาดเป็นครั้งแรกอาจรู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นผู้คนและแผงขายของมากมายเรียงรายอยู่ข้างถนน. ผู้คนรวมทั้งเด็ก ๆ เทินของขายไว้บนศีรษะ. เมื่อดูใกล้ ๆ ก็จะเห็นว่าในตะกร้ามีไก่เป็น ๆ, ส้มที่ปอกเปลือกแล้ว, สารพัดหยูกยา, และสิ่งของอื่น ๆ.
บนโต๊ะไม้นับร้อย ๆ ตัวมีผักกองโต เช่น กะหล่ำปลี, แครอท, แตงกวา, มะเขือยาว, น้ำเต้า, ถั่วแขก, มันเทศ, มะเขือเทศ, หัวมัน, และผักกาดหอมหลากหลายชนิด. ผู้เที่ยวชมจากทวีปอื่น ๆ อาจไม่รู้จักผลิตผลทุกชนิด เพราะบางอย่างเป็นของชอบประจำท้องถิ่นและไม่ค่อยพบเห็นนอกแอฟริกา. บางทีแผงขายของที่มีสีสันที่สุดอาจได้แก่แผงขายพริก มีทั้งพริกเหลืองพริกแดงสด ๆ ซึ่งแวววาวเมื่อต้องแสงแดดยามเช้า. หลายแผงขายอะโวคาโด, กล้วย, เกรปฟรุต, แตง, สับปะรด, ส้ม, และมะนาว. ผลไม้เหล่านี้ดูน่ากินและราคาก็น่าซื้อ! หัวมัน, มันสำปะหลัง, และข้าวซึ่งเป็นผลิตผลหลักของคนท้องถิ่นก็มีขายมากมาย พร้อม ๆ กับหัวหอมและกระเทียมซึ่งเป็นสินค้านำเข้า.
ตลาดแห่งหนึ่งในเมืองดูอาลา เจ้าของแผงร้านค้าหลายคนเป็นชาวเผ่าเฮาซาและเผ่าฟูลา. พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ดูสะดุดตาในชุดยาวสีน้ำเงิน, ขาว, หรือเหลืองที่เรียกว่า กันดูราหรือบูบู อีกทั้งพวกเขาทักทายกันในภาษาฟุลฟุลเดอย่างเป็นมิตร. สภาพแวดล้อมในตลาดมีบรรยากาศสบาย ๆ. มาคราวนี้ อิบราฮิมเจ้าของแผงคนหนึ่งได้เลือกหอมหัวใหญ่สามหัวยื่นให้ผมฟรี. เขาแนะนำว่า “บอกภรรยาคุณให้ผสมข้าวคลุกเครื่องเทศแล้วยัดใส่ในหัวหอมแล้วใส่หม้อตั้งไฟอ่อน ๆ.”
เลยไปอีกหน่อย ก็เป็นแผงขายเนื้อสัตว์ ส่วนใหญ่เป็นเนื้อวัวและเนื้อแพะ. คนงานที่แข็งแรงบึกบึนแบกสัตว์ที่ถูกฆ่ามา และเหวี่ยงลงบนโต๊ะ. คนขายใช้มีดแล่เนื้อด้วยความชำนิชำนาญ แล้วเชิญชวนลูกค้าให้เลือกว่าจะเอาส่วนไหน. แพะ, ไก่, และหมูเป็น ๆ ก็มีขายให้ลูกค้าซึ่งพอใจจะนำไปเชือดเอง.
เชิญมากินอาหารที่ร้าน
ไม่มีตลาดไหนที่ไม่มีร้านอาหาร. บางร้านเปิดเพลงเสียงดังเพื่อเรียกลูกค้า แต่ก็มีบางร้านที่เงียบสงบซึ่งเราสามารถสั่งอาหารพื้นบ้านแอฟริกาและพบปะกับคนท้องถิ่นได้. รายการอาหารก็มักจะเขียนไว้บนกระดานดำ และคนที่ไม่คุ้นกับอาหารพื้นบ้านอาจต้องการคนช่วยแปล.
อาหารหลัก ๆ สองอย่างคือข้าวและฟูฟู ซึ่งหมายถึงมันสำปะหลังบด, กล้วยกล้ายบด, หรือหัวมันบด. นอกจากนั้น ก็มีปลาย่าง, เนื้อย่าง, และไก่ย่างเสิร์ฟพร้อมกับซอสทำจากกระเจี๊ยบมอญ, เนยถั่ว, หรือมะเขือเทศ. ในร้านอาหารไม่มีใครเร่งรีบ และมีเวลาเหลือเฟือที่จะพูดคุยกัน.
เด็กเสิร์ฟสองคนยกอาหารมาให้เรา. คนหนึ่งถือถาดใหญ่มีจานสังกะสีใส่ข้าวร้อน ๆ, ถั่ว, และฟูฟู. อาหารหลักจานนี้ปรุงด้วยซอสกระเจี๊ยบมอญ มีเนื้อและปลาย่างวางข้างบน. นอกจากนั้น มีถ้วยซอสพริกแดงเผ็ด ๆ สำหรับคนที่ชอบรสจัด. เด็กเสิร์ฟคนที่สองนำผ้าขนหนูและอ่างใส่น้ำมาให้เราล้างมือ. เรื่องนี้สำคัญ เนื่องจากปกติแล้วการกินอาหารพื้นบ้านก็ไม่ได้ใช้ช้อนส้อม. เป็นธรรมดาที่ลูกค้าจะอธิษฐานก่อนกินอาหาร แล้วจะได้ยินลูกค้าที่นั่งโต๊ะข้าง ๆ ร่วมกล่าวคำ “อาเมน” ด้วย.
ประกาศข่าวดีในตลาด
ตลาดมีบทบาทสำคัญทางสังคมของหลายชุมชนมายาวนาน. ตลาดเป็นแหล่งซื้อขายที่ดีมาก แต่ไม่ใช่แค่นั้น ตลาดยังเป็นที่เหมาะในการกระจายข่าว, พบปะเพื่อนฝูง, และแม้แต่ที่จะหางานทำ. พระคัมภีร์กล่าวว่า พระเยซูได้ไปที่ตลาดเพื่อสั่งสอนประชาชนเรื่องพระเจ้าและทำการรักษาโรค. อัครสาวกเปาโลก็เช่นกันได้ชี้แจง “กับคนที่เขาพบที่ตลาดทุกวัน.” (กิจการ 17:16, 17; มาระโก 6:56) ทำนองเดียวกันในปัจจุบัน พยานพระยะโฮวาในแคเมอรูนพบว่าตลาดเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า.—ผู้อ่านส่งมา
[ภาพหน้า 24]
พริกหลากสี
