Her insanın bir ismi vardır. Tanrı’nın da özel bir isminin olması makul değil mi? Özel isimlerin olması ve kullanılması, insan ilişkileri için çok önemlidir. Tanrı’yla ilişkimiz söz konusu olduğunda da aynı şeyin geçerli olması gerekmez mi?

 Yaratıcı, Sözünde şöyle der: “Ben Yehova’yım. İsmim budur” (İşaya 42:8). Kadiri Mutlak, “Ulu Rab”, “Yaratıcı” ve “Allah” gibi unvanları olsa da Tanrı bizi O’na özel ismiyle hitap etmeye davet ederek bizi onurlandırır (Başlangıç 17:1; Elçiler 4:24; 1. Petrus 4:19).

 Kutsal Kitabın birçok çevirisinde Çıkış 6:3 ayetinde Tanrı’nın ismi geçer. Orada şöyle yazar: “İbrahim’e, İshak’a ve Yakup’a Mutlak Güce Sahip Tanrı olarak göründüm, fakat Kendimi onlara Yehova ismimle tanıtmadım.”

 Tanrı’nın isminin yüzyıllardır Türkçede kullanılan şekli Yehova’dır. Bazı bilginler “Yahve” şeklini tercih etse de bu ismin en yaygın kabul edilen hali Yehova’dır. Kutsal Kitabın ilk kısmı İbranice kaleme alınmıştır. Sağdan sola doğru okunan bu dilde Tanrı’nın ismi şu dört ünsüz harfle yazılır: יהוה. Karşılığı YHVH olan bu dört İbranice harf Tetragrammaton olarak bilinir.