İşaya 60:1’de şunları okuyoruz: “Kalk ey kadın, ışık saç, çünkü ışığın geldi, Yehova’nın ihtişamı senin üzerinde parlıyor.” Ayetin bağlamından burada bahsedilen ‘kadının’ Sion, yani Yeruşalim olduğunu anlıyoruz a (İşa. 60:14; 62:1, 2). Yeruşalim o dönemde Yahuda’nın başkentiydi ve bütün İsrail milletini temsil ediyordu. İşaya’nın sözleri aklımıza şu iki soruyu getiriyor: (1) Yeruşalim ne zaman ve nasıl ‘kalktı’ ve ‘ışık saçtı’? (2) İşaya’nın sözlerinin daha büyük bir gerçekleşmesi var mı?

Yeruşalim ne zaman ve nasıl ‘kalktı’ ve ‘ışık saçtı’? Yahudiler 70 yıl boyunca Babil’de sürgünde kaldılar. O dönemde Yeruşalim ve oradaki mabet harap haldeydi. Fakat daha sonra Medler ve Persler Babil’i ele geçirdi. Babil İmparatorluğu’nun dört bir yanındaki İsrailoğulları serbest bırakıldı. Onlar artık memleketlerine dönmek ve pak tapınmayı yeniden başlatmak için özgürlerdi (Ezra 1:1-4). MÖ 537’den itibaren İsrail’in 12 kabilesinden sadık kişiler Yeruşalim’e dönmeye başladı (İşa. 60:4). Onlar Yehova’ya kurbanlar sunmaya, bayramları kutlamaya ve mabedi yeniden inşa etmeye başladılar (Ezra 3:1-4, 7-11; 6:16-22). Böylece Yehova’nın ihtişamı Yeruşalim’de, yani O’nun geri dönen halkı üzerinde tekrar parladı. Bunun üzerine İsrail halkı da, ruhen karanlıkta olan milletler için bir ışık kaynağı oldu.

Ancak İşaya’nın pak tapınmayla ilgili bildirdiği sözler o dönemde yalnızca kısmen gerçekleşti. İsraillilerin çoğu Tanrı’ya itaat etmeye devam etmedi (Neh. 13:27; Mal. 1:6-8; 2:13, 14; Mat. 15:7-9). Hatta onlar Mesih’i, yani İsa’yı reddettiler (Mat. 27:1, 2). Daha sonra, MS 70’te Yeruşalim ve mabet ikinci kez harap edildi.

Yehova bunun olacağını önceden bildirmişti (Dan. 9:24-27). Peki bu bize ne gösteriyor? Yehova İşaya’nın 60. bölümündeki sözlerin her ayrıntısını, yerdeki Yeruşalim üzerinde gerçekleştirmeyi amaçlamadı.

İşaya’nın sözlerinin daha büyük bir gerçekleşmesi var mı? Evet, bu sözler Pavlus’un söz ettiği mecazi bir kadın üzerinde gerçekleşecekti. Bu, ‘yukarıdaki Yeruşalim’dir.’ Pavlus onun hakkında şöyle dedi: “Bizim annemiz odur” (Gal. 4:26). Yukarıdaki Yeruşalim, Tanrı’nın teşkilatının gökteki kısmıdır. O’na hizmet eden sadık ruhi varlıklardan oluşur. Kadının çocukları, İsa ve ruhla meshedilen 144.000 kişidir. Onlar tıpkı Pavlus gibi gökte yaşama ümidine sahiptir. Meshedilmiş Hıristiyanlar ‘kutsal milleti’ yani ‘Tanrı’nın İsraili’ni’ oluşturur (1. Pet. 2:9; Gal. 6:16).

Yukarıdaki Yeruşalim nasıl ‘kalktı’ ve ‘ışık saçtı’? Bunu yeryüzündeki meshedilmiş çocukları aracılığıyla yaptı. Şimdi onların başından geçenlerle İşaya’nın 60. bölümünde bildirilenler arasındaki benzerliğe bakalım.

Meshedilmiş Hıristiyanların ‘kalkması’ gerekti. Çünkü deliceler meselinde bildirildiği gibi MS ikinci yüzyılda hakikate isyan başladı ve ruhen karanlık bir döneme girdiler (Mat. 13:37-43). Sahte din dünya imparatorluğu  olan Büyük Babil’e esir düştüler. Onların esareti ‘bu ortamın sonuna’ dek devam etti. “Bu ortamın sonu” 1914’te başlayan bir dönemdir (Mat. 13:39, 40). Kısa süre sonra 1919’da tutsaklıktan kurtuldular ve hemen iyi haberi gayretle duyurdular. b Böylece ruhen ışık saçmaya başladılar. O günden bu yana, tüm milletlerden insanlar bu ışığa geliyor. Onların arasında hâlâ yeryüzünde yaşayan ve Tanrı’nın İsraili’ne katılan kişiler de var. İşaya 60:3’te bahsedilen “krallar” onlardır (Vah. 5:9, 10).

Gelecekte meshedilmiş Hıristiyanlar Tanrı’nın ışığını çok daha geniş çapta yansıtacak. Nasıl? Yeryüzündeki yaşamları bittiğinde ‘Yeni Yeruşalim’in’ bir kısmı olacaklar. Mesih’in 144.000 kral ve kâhinden oluşan gelini olacaklar (Vah. 14:1; 21:1, 2, 24; 22:3-5).

Yeni Yeruşalim, İşaya 60:1’deki sözlerin gerçekleşmesinde kilit bir rol oynayacak (İşaya 60:1, 3, 5, 11, 19, 20’yi Vahiy 21:2, 9-11, 22-26 ile karşılaştırın). Eski İsrail nasıl yerdeki Yeruşalim’den yönetildiyse, yeni dünyada insanlar Mesih ve Yeni Yeruşalim tarafından yönetilecek. Peki Yeni Yeruşalim nasıl ‘gökten, Tanrı’nın yanından inecek’? Yeryüzündeki insanların yararına işler yaparak. Tüm milletlerden gelen ve Tanrı’dan korkan insanlar “bu şehrin ışığında yürüyecek.” Onlar günahın ve ölümün esaretinden kurtulacak (Vah. 21:3, 4, 24). İşaya’nın ve diğer peygamberlerin bildirdikleri tamamen gerçekleşmiş olacak. “Her şeyin geri verileceği” bu dönem Mesih kral olduğunda başladı ve Bin Yıllık Hükümdarlığının sonunda bitecek (Elçi. 3:21).