1, 2. (a) Kolose cemaatinin birliğinin tehdit altında olduğunu nereden biliyoruz? (b) Pavlus Kolose’deki kardeşlerin sadık kalmasına yardım etmek için hangi öğüdü verdi?

BİRİNCİ YÜZYILDA Kolose cemaatinin birliği tehdit altındaydı. Bazı kardeşler Musa Kanununa bağlı kalınması gerektiğini söyleyerek cemaatte bölünmelere yol açıyordu. Bazıları da putperest bir felsefe olan ve hayattan hiç zevk almama düşüncesini içeren çileciliği savunuyordu. Pavlus Koloselilere yazdığı teşvik edici mektupta cemaati bu tehlikelere karşı şöyle uyardı: “Dikkat edin; insan geleneklerine dayanan felsefeyle, yanıltıcı boş sözlerle sizi tuzağa düşürmek isteyenler olabilir; bunlar bu dünyanın benimsediği temellere dayanır, Mesih’ten değildir” (Kol. 2:8).

² İsa’nın bu meshedilmiş takipçileri zihinlerini “bu dünyanın dayandığı temeller” üzerinde toplasalardı, Yehova’nın yaptığı kurtuluş düzenlemesine sırt çevirmiş olacaklardı (Kol. 2:20-23). Pavlus Tanrı’yla değerli ilişkilerini korumalarına yardımcı olmak için onlara şu öğüdü verdi: “Zihninizi yerdeki şeyler üzerinde değil, yukarıdaki şeyler üzerinde toplayın” (Kol. 3:2). Evet, Mesih’in kardeşleri ‘onlar  için göklerde ayrılmış olan’ bozulmaz mirasla ilgili ümitlerine odaklanmalıydılar (Kol. 1:4, 5).

3. (a) İsa’nın meshedilmiş takipçileri hangi ümide odaklanırlar? (b) Bu makalede hangi soruları ele alacağız?

³ Bugün de İsa’nın meshedilmiş takipçileri zihinlerini Tanrı’nın gökteki Krallığı ve ‘Mesih’le ortak mirasçı’ olma ümitleri üzerinde toplarlar (Rom. 8:14-17). Peki ya yeryüzünde yaşama ümidine sahip kişiler için ne denebilir? Pavlus’un öğüdünü onlar nasıl uygulayabilir? “Başka koyunlar” zihinlerini nasıl “yukarıdaki şeyler” üzerinde toplayabilir? (Yuhn. 10:16). Ayrıca zorluklara rağmen zihnini yukarıdaki şeyler üzerinde toplamış İbrahim ve Musa gibi imanlı kişilerin örneklerini incelemekten hepimiz nasıl yarar görebiliriz?

4. Başka koyunlar zihinlerini nasıl yukarıdaki şeyler üzerinde toplayabilirler?

⁴ Başka koyunlar gökte yaşama ümidine sahip olmasalar da zihinlerini yukarıdaki şeyler üzerinde toplayabilirler. Nasıl? Yehova Tanrı’ya ve Krallığa hayatlarında ilk yeri vererek (Luka 10:25-27). Örneğini izlediğimiz Mesih böyle yapmıştı (1. Pet. 2:21). Birinci yüzyıldaki kardeşlerimiz gibi biz de Şeytan’ın ortamının yanlış düşünce tarzlarıyla, insan felsefeleriyle ve maddiyatçı tutumlarıyla karşı karşıyayız (2. Korintoslular 10:5’i okuyun). İsa’yı örnek alan kişiler olarak, ruhi durumumuzu tehlikeye sokan böyle saldırılara karşı tetikte olmalıyız.

5. Maddi şeylerle ilgili görüşümüz hakkında kendimizi nasıl sınayabiliriz?

⁵ Dünyanın paraya ve maddi şeylere karşı bakış açısı bizi etkiliyor olabilir mi? Sevdiğimiz şeyler genelde düşünce ve davranışlarımızdan belli olur. İsa “Hazinen neredeyse yüreğin de orada olacaktır” demişti (Mat. 6:21). Yüreğimizin bizi nereye götürdüğünü fark etmek için zaman zaman kendimizi sınamamız iyi olur. Kendinize şöyle sorun: “Parasal konular üzerinde düşünmek ne kadar vaktimi alıyor? Daha iyi bir iş, yatırımlar ya da daha rahat bir yaşam tarzına sahip olmak için çok mu kaygılanıyorum? Yoksa basit bir yaşam sürmeye ve ruhi konulara odaklanmaya mı çalışıyorum?” (Mat. 6:22). İsa ‘yeryüzünde hazineler biriktirmeye’ odaklanan kişilerin kendilerini ciddi bir ruhi tehlikeye soktuğuna dikkat çekmişti (Mat. 6:19, 20, 24).

6. Bedensel eğilimlerimize karşı verdiğimiz mücadeleyi nasıl kazanabiliriz?

⁶ Kusurlu bedenimiz yüzünden arzularımıza kolayca yenik düşebiliriz (Romalılar 7:21-25’i okuyun). Tanrı’nın kutsal ruhu hayatımızı yönlendirmezse ‘karanlığa özgü işlere’ teslim olabiliriz. Bu işlerin arasında “çılgın eğlenceler, içki âlemleri, yasak cinsel ilişkiler, edepsiz davranışlar” vardır (Rom. 13:12, 13). ‘Yerdeki şeylere’, yani bedenin isteklerine karşı verdiğimiz mücadeleyi kazanmak için zihnimizi yukarıdaki şeyler üzerinde toplamalıyız. Bu çaba ister. Pavlus’un şöyle demesinin nedeni buydu: “Bedenimi yumruklayıp onu köle gibi hükmüm altına alıyorum” (1. Kor. 9:27). Kuşkusuz yaşam koşusunda kalmak istiyorsak kendimize karşı fazla yumuşak olmamalıyız. Şimdi geçmişte yaşamış iki imanlı adamın “Tanrı’yı hoşnut etmek” için neler yaptığına bakalım (İbr. 11:6).

7, 8. (a) İbrahim ve Sara ne gibi sorunlar yaşadı? (b) İbrahim neye odaklandı?

⁷ Yehova İbrahim’e ev halkıyla birlikte Kenan diyarına taşınmasını söylediğinde o bu emre seve seve itaat etti. İbrahim’in imanından ve itaatinden ötürü Yehova şu sözlerle onunla bir ahit yaptı: “Seni büyük bir millet yapacağım, sana bereket vereceğim” (Başl. 12:2). Fakat yıllar geçmesine rağmen İbrahim ile karısı Sara’nın çocuğu olmadı. Acaba Yehova İbrahim’e verdiği vaadi unutmuş muydu? Üstelik Kenan’da hayat kolay değildi. İbrahim ve ev halkı, evlerini ve akrabalarını Mezopotamya’nın zengin bir şehri olan Ur’da bırakmıştı. Ayrıca Kenan’a gelmek için yaklaşık 1.650 kilometre yolculuk etmiş, orada çadırlarda yaşamış, kıtlıkla mücadele etmiş ve yağmacılarla karşılaşmışlardı (Başl. 12:5, 10; 13:18; 14:10-16). Yine de hiçbir zaman Ur’daki rahat hayatlarına dönmeyi istemediler (İbraniler 11:8-12, 15’i okuyun).

⁸ İbrahim ‘yerdeki şeylere’ odaklanmak yerine “Yehova’ya iman etti” (Başl. 15:6). Evet, o zihnini yukarıdaki şeyler üzerinde topladı, yani dikkatini Tanrı’nın vaatlerine verdi. Bunun sonucunda Yüceler Yücesi Tanrı İbrahim’e görünüp onun imanını ödüllendirdi. “‘Lütfen göklere bak, yıldızları sayabilirsen say’ dedi. Ardından, ‘İşte senin soyun da böyle olacak’ dedi” (Başl. 15:5). Bu sözler İbrahim’e büyük bir güvence vermiş olmalı! O, yıldızlarla dolu gökyüzüne her baktığında Yehova’nın bu vaadini hatırlayacaktı. Tanrı’nın belirlediği zaman geldiğinde gerçekten de vaat edildiği gibi İbrahim’in bir oğlu oldu (Başl. 21:1, 2).

9. İbrahim’i nasıl örnek alabiliriz?

⁹ İbrahim gibi biz de Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleşmesini bekliyoruz (2. Pet. 3:13). Zihnimizi yukarıdaki şeyler üzerinde toplamazsak bu vaatler gecikiyormuş gibi gelebilir ve ruhi faaliyetlerde gevşeyebiliriz. Örneğin geçmişte öncülüğe başlamak ya da başka bir şekilde Yehova için daha fazlasını yapmak amacıyla bazı özverilerde bulunmuş olabilirsiniz. Bu övgüye değer. Peki şimdi ne durumdasınız? Unutmayın, İbrahim “temelleri sağlam şehri” her zaman aklında tutmuştu (İbr. 11:10). O “Yehova’ya iman etti ve böylece doğru bir kişi sayıldı” (Rom. 4:3).

10. Musa’nın gençken nasıl bir hayatı vardı?

¹⁰ Zihnini yukarıdaki şeyler üzerinde toplayan başka bir kişi de Musa’ydı. O gençken “Mısırlılara ait her türlü bilgeliği öğrendi.” Bu sıradan bir eğitim değildi. Musa hem o sırada dünyanın en güçlü ülkesi olan Mısır’da yaşıyordu hem de Firavunun ev halkından biriydi. Aldığı bu iyi eğitim Musa’yı “sözleri ve yaptıklarıyla etkili biri” haline getirdi (Elçi. 7:22). Bunun ona ne gibi fırsat kapıları açmış olabileceğini bir düşünün! Ancak Musa daha önemli bir şeye odaklanmıştı: Tanrı’nın isteğini yapmaya kararlıydı.

11, 12. Musa hangi eğitime çok değer verdi? Bunu nereden biliyoruz?

¹¹ Musa çocukken, annesi Yokebed İbranilerin Tanrısını ona mutlaka tanıtmış olmalı. Musa Yehova bilgisine başka herhangi bir zenginlikten çok daha fazla değer verdi. Bu sayede Firavunun ev halkından biri olmanın getirebileceği ayrıcalıklardan ve fırsatlardan  seve seve vazgeçti (İbraniler 11:24-27’yi okuyun). Musa’nın aldığı ruhi eğitim ve Yehova’ya duyduğu iman, zihnini yukarıdaki şeyler üzerinde toplamasını sağladı.

¹² Musa o zamanın en iyi dünyevi eğitimini almıştı. Fakat bu eğitimi Mısır’da kariyer yapmak, ünlü ya da zengin olmak için kullanmadı. Böyle yapsaydı, onun için şu sözler söylenmeyecekti: “Firavunun kızının oğlu olarak tanınmayı reddetti. Bir süre günahın sefasını sürmektense Tanrı’nın halkıyla birlikte kötü muamele görmeyi seçti.” Açıkça görüldüğü gibi Musa aldığı ruhi eğitimi Yehova’nın amacı için kullandı.

13, 14. (a) Musa Yehova’nın vereceği görev için nasıl yeterli hale geldi? (b) Musa gibi bizim de ne yapmamız gerekebilir?

¹³ Musa Yehova’yı ve O’nun toplumunu çok seviyordu. 40 yaşındayken Tanrı’nın toplumunu Mısır esaretinden kurtarmaya hazır olduğunu düşündü (Elçi. 7:23-25). Ancak Yehova’nın vereceği görev için henüz yeterli durumda değildi. Alçakgönüllülük, sabır, yumuşak başlılık ve özdenetim gibi nitelikler geliştirmesi gerekiyordu (Özd. 15:33). Onu önündeki sınavlara ve zorluklara hazırlayacak bir eğitim almalıydı. Çoban olarak geçireceği 40 yıl, ihtiyacı olan bu nitelikleri geliştirmesine yardım edecekti.

¹⁴ Peki Musa çoban olarak yaşadıklarından neler öğrendi? Tanrı’nın Sözü, Musa’nın “yeryüzündeki tüm insanlardan çok daha yumuşak başlı biri” haline geldiğini söyler (Say. 12:3). Alçakgönüllü olmayı öğrendiği için farklı farklı kişilerle ve onların sorunlarıyla sabırla ilgilenebildi (Çık. 18:26). Benzer şekilde bizim de ‘büyük sıkıntıyı’ geçip Tanrı’nın adil yeni dünyasına girebilmemiz için bazı nitelikler geliştirmemiz gerekebilir (Vah. 7:14). Aksi ya da alıngan olduğunu düşündüğümüz kişiler de dahil herkesle geçinebiliyor muyuz? Petrus’un iman kardeşlerine yaptığı şu uyarıya kulak vermek bize yardım edebilir: “Her tür insanı sayın, bütün kardeşler topluluğunu sevin” (1. Pet. 2:17).

15, 16. (a) Zihnimizi doğru şeyler üzerinde toplamamız neden çok önemlidir? (b) İsa’nın takipçileri neden iyi davranışları sürdürmelidir?

¹⁵ ‘Çetin ve bunalımlı bir dönemde’ yaşıyoruz (2. Tim. 3:1). Bu nedenle ruhen uyanık kalmak için zihnimizi doğru şeyler üzerinde toplamamız şarttır (1. Sel. 5:6-9). Şimdi bunu hayatımızın üç alanında nasıl yapabileceğimizi görelim.

¹⁶ Davranışlarımız: Petrus iyi davranışların önemi üzerinde durdu. Şöyle dedi: ‘Dünyadaki milletler arasında iyi yaşayışınızı sürdürün ki, iyi davranışlarınızı görerek Tanrı’yı yüceltsinler’ (1. Pet. 2:12). Evdeyken, işteyken, okuldayken, eğlenirken veya hizmetteyken iyi davranışlarımızla Yehova’yı yüceltmek için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Tabii ki kusurlu insanlar olarak hepimiz hatalar yapıyoruz (Rom. 3:23). Fakat ‘iman yolundaki değerli mücadeleyi sürdürerek’ kusurlu bedenimizle yaptığımız savaşı kazanabiliriz (1. Tim. 6:12).

17. Mesih İsa’nın zihniyetini nasıl geliştirebiliriz? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹⁷ Tutumumuz: İyi davranışları sürdürmek doğru tutuma sahip olmakla yakından bağlantılıdır. Pavlus “Mesih İsa’nın zihniyetine bağlı kalın” dedi (Filip. 2:5). İsa nasıl bir zihniyete sahipti?  O alçakgönüllüydü. Bu nedenle özverili bir hizmet sundu. Zihnindeki en önemli şey, insanlara Tanrı’nın Krallığının iyi haberini duyurmaktı (Mar. 1:38; 13:10). O, Tanrı’nın Sözünü en yetkili kaynak olarak gördü (Yuhn. 7:16; 8:28). Kutsal Yazıları gayretle incelediği için ondan alıntı yapabildi, onu savunabildi ve açıklayabildi. Biz de alçakgönüllü bir tutum sergiler, ayrıca hizmetimizde ve kişisel Kutsal Kitap incelememizde gayretli olursak düşünüşümüz Mesih’inkine daha da benzeyecek.

18. Hangi alanlarda çaba harcamalıyız?

¹⁸ Çabalarımız: Yehova ‘gökte ve yerde olan herkesin İsa’nın ismini tanıyarak diz çökmesini’ amaçladı (Filip. 2:9-11). İsa bulunduğu bu yüksek konuma rağmen Babasının isteğine alçakgönüllülükle boyun eğecek. Biz de böyle yapmalıyız (1. Kor. 15:28). Bunu nasıl yapabiliriz? Bize verilen işi, yani ‘bütün milletlerden insanları öğrenci olarak yetiştirme’ işini bütün yüreğimizle destekleyerek (Mat. 28:19). Ayrıca hem komşularımız hem de kardeşlerimiz, yani ‘herkes için iyilik yapmak’ istiyoruz (Gal. 6:10).

19. Ne yapmaya kararlı olmalıyız?

¹⁹ Yehova bize zihnimizi yukarıdaki şeyler üzerinde toplamamızı hatırlattığı için ne kadar minnettar olsak azdır! Öyleyse “önümüze konulan koşuyu tahammülle koşalım” (İbr. 12:1). Hepimiz ‘Yehova’ya yapar gibi candan çalışmaya’ kararlı olalım. Gökteki Babamız içten çabalarımızı bol bol ödüllendirecektir (Kol. 3:23, 24).