1, 2. İbranice Kutsal Yazılarda ‘ayaklar için basamak’ ifadesi neye atfeder?

YEHOVA TANRI “Gökler Benim tahtım, yeryüzü ise ayaklarıma basamaktır” dedi (İşa. 66:1). Bu “basamak” hakkında da şöyle söyledi: “Ben ayağımı koyduğum yeri görkemli kılacağım” (İşa. 60:13). Yehova bunu nasıl yapar? Ayrıca, O’nun ‘ayaklarına basamak’ olan yeryüzünde yaşadığımızdan bunun bizim için anlamı nedir?

² İbranice Kutsal Yazılarda ‘ayaklar için basamak’ ifadesi yeryüzünün yanı sıra İsrailoğullarının kullandığı eski mabede de atfeder (1. Tar. 28:2; Mezm. 132:7). Yeryüzünde bulunan bu mabet hakiki tapınmanın merkeziydi. Bu nedenle Yehova’nın gözünde çok güzeldi ve mabedin varlığı Yehova’nın ‘ayağını koyduğu yeri görkemli kılıyordu.’

3. Tanrı’nın büyük ruhi mabedi nedir? Bu mabet ne zaman oluştu?

³ Ancak bugün hakiki tapınmanın merkezi yeryüzündeki bir mabet değil, Yehova’yı herhangi bir yapıdan çok daha fazla yücelten ruhi bir mabettir. Bu mabet İsa Mesih’in kâhinliği ve fidyesi aracılığıyla Tanrı’yla barışmamızı mümkün kılan bir düzenlemedir. Ruhi mabet düzenlemesi, İsa MS 29’da vaftiz edildiğinde ve Yehova’nın büyük ruhi mabedinin  başkâhini olarak meshedildiğinde başladı (İbr. 9:11, 12).

4, 5. (a) Yehova’ya hizmet eden kişilerin arzusu 99. Mezmur’da nasıl anlatılır? (b) Kendimize hangi soruyu sormalıyız?

⁴ Ruhi mabet düzenlemesi için Yehova’ya minnettarız. Bu minnettarlığımızı insanlara Yehova’nın adını duyurarak ve O’nun merhametini yansıtan fidyeyi anlatarak gösteriyoruz. Bugün 8 milyonu aşkın İsa’nın takipçisinin Yehova’yı yücelttiğini bilmek bizi çok heyecanlandırıyor! Ölüp göğe gittiği zaman Tanrı’yı yücelteceğini düşünen bazı dindar insanların aksine, tüm Yehova’nın Şahitleri O’nu şimdi ve burada, yani yeryüzünde yüceltmeleri gerektiğinin farkındadır.

⁵ Yehova’yı yücelttiğimizde Mezmur 99:1-3, 5’teki sözlere kulak vermiş oluruz (Okuyun). Bu mezmurun da belirttiği gibi, Musa, Harun ve Samuel kendi dönemlerinde hakiki tapınma için yapılan düzenlemeyi var güçleriyle desteklediler (Mezm. 99:6, 7). Bugün de İsa’nın yeryüzündeki meshedilmiş kardeşleri, gökte onunla birlikte kâhin olarak hizmet etmeye başlamadan önce ruhi mabedin yeryüzündeki avlusunda sadakatle hizmet ediyorlar. Milyonlarca “başka koyun” onları vefayla destekliyor (Yuhn. 10:16). Bu iki grubun ümitleri farklı olsa da, onlar Yehova’ya burada, ‘ayaklarına basamak’ olan yeryüzünde birlik içinde ibadet ediyor. Bununla birlikte bireyler olarak kendimize şöyle sormalıyız: “Yehova’nın pak tapınma için yaptığı düzenlemeyi var gücümle destekliyor muyum?”

6, 7. İlk Hıristiyan cemaatinde nasıl bir sorun çıktı? 1914 ile 1919 yılları arasında ne oldu?

⁶ Hıristiyan cemaatinin kurulmasının üzerinden daha 100 yıl bile geçmeden, önceden bildirildiği gibi cemaat içinde hakikate isyan başladı (Elçi. 20:28-30; 2. Sel. 2:3, 4). Ardından, kimin gerçekten Tanrı’nın ruhi mabedinde hizmet ettiğini saptamak gittikçe zorlaştı. Yehova’nın bu meseleyi netleştirme zamanı ancak yüzyıllar sonra geldi. O bunu yeni tahta geçen kralı İsa Mesih aracılığıyla yaptı.

⁷ 1919’a gelindiğinde, Yehova tarafından onaylanan ve O’nun ruhi mabedinde hizmet eden kişiler artık kolaylıkla saptanabilirdi. Onlar Tanrı’ya hizmetlerinin daha da makbul olabilmesi için ruhen arındırılmışlardı (İşa. 4:2, 3; Mal. 3:1-4). Böylece, elçi Pavlus’un yüzyıllar önce bir görüntüde gördükleri sınırlı ölçüde gerçekleşmeye başladı.

8, 9. Pavlus’un bir görüntüde gördüğü “cennet” neydi?

⁸ Pavlus’un gördüğü görüntü 2. Korintoslular 12:1-4’te anlatılır (Okuyun). Pavlus bu doğaüstü görüntüde gördüklerinden vahiy olarak söz eder. O kendi döneminde var olan bir şeyi değil, gelecekte gerçekleşecek bir olayı gördü. Acaba Pavlus’un ‘üçüncü göğe götürüldüğünde’ gördüğü “cennet” neydi? Bu “cennet”, gelecekte aynı anda yaşanacak fiziksel, ruhi ve gökteki koşullara atfeder. Nasıl bu sonuca varıyoruz? Çünkü “cennet” ifadesi gelecekte yeryüzünde kurulacak fiziksel cennete atfeder (Luka 23:43). İkinci olarak, yeni dünyada tam olarak yaşayacağımız ruhi cennete atfeder. Ayrıca ‘Tanrı’nın cennetine’, yani gökte O’nun huzurundaki harika ortama da atfeder (Vah. 2:7).

⁹ Peki neden Pavlus ‘insanların söylememesi gereken, dile getirilemez sözler duyduğunu’ söyledi? Çünkü o görüntüdeki  olağanüstü şeylerin açıklanma zamanı henüz gelmemişti. Fakat bugün, Yehova toplumunun şu anda tattığı nimetleri ‘dile getirmemize’ izin veriyor.

10. “Ruhi cennet” ile “ruhi mabet” neden aynı şey değildir?

¹⁰ “Ruhi cennet”, teokratik dilimize yerleşmiş bir ifadedir. Bu ifade ruhen pek çok şeye sahip olduğumuz ve hem Tanrı’yla hem de kardeşlerimizle barış içinde olmamızı mümkün kılan eşsiz ortamımızı ya da durumumuzu anlatır. Dolayısıyla “ruhi cennet” ile “ruhi mabet” aynı şey değildir. Ruhi mabet Tanrı’nın hakiki tapınma için yaptığı düzenlemedir. Ruhi cennet ise bugün kimlerin Tanrı’nın onayına sahip olduğunu ve O’na ruhi mabedinde hizmet ettiğini kolaylıkla saptamamıza yardım eder (Mal. 3:18).

11. Bugün hangi ayrıcalığa sahibiz?

¹¹ Yehova 1919’dan beri yeryüzündeki ruhi cennetin oluşmasında, güçlenmesinde ve genişlemesinde kusurlu insanların Kendisiyle birlikte çalışmasına izin veriyor. Bunu bilmek hepimizi heyecanlandırıyor! Bu olağanüstü işte sizin de payınız var mı? Yehova’nın ‘ayağını koyduğu yeri’ görkemli kılma işinde O’nun iş arkadaşı olma ayrıcalığınızı takdir ediyor musunuz?

12. İşaya 60:17’nin gerçekleştiğinden neden eminiz? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹² Yehova’nın teşkilatının yeryüzündeki kısmında muazzam bir değişimin meydana geleceği İşaya 60:17’de bildirilmişti (Okuyun). Genç veya hakikatte nispeten yeni olanlar bu değişimin kanıtlarını okuyor ya da bunları başkalarından duyuyor. Fakat bu harika değişime bizzat tanık olmuş birçok kardeşimiz var. Onlar bu teşkilata Kralımız İsa aracılığıyla Yehova’nın rehberlik ettiğinden ve yön verdiğinden kesinlikle emin. Bu kardeşlerimiz güvenlerinin sağlam kanıtlara dayandığını biliyorlar. Biz de böyle bir güven duyuyoruz ve onların tecrübelerini dinlediğimizde Yehova’ya imanımız ve güvenimiz daha da güçleniyor.

13. Mezmur 48:12-14’e göre hangi sorumluluğa sahibiz?

¹³ Ne kadar zamandır hakikatte olursak olalım başkalarına Yehova’nın teşkilatını anlatmalıyız. Kötü, yozlaşmış ve sevgisiz bir dünyada ruhi bir cennetin var olması mucizedir! Yehova’nın teşkilatıyla, yani “Sion”la ilgili harika şeyleri ve ruhi cennetle ilgili hakikati “gelecek nesillere” sevinçle aktarmalıyız (Mezmur 48:12-14’ü okuyun).

14, 15. 1970’lerde teşkilatlanma alanında hangi değişiklikler yapıldı? Bu değişiklikler nasıl yarar sağladı?

¹⁴ Yaşlı kardeşlerimiz, Yehova’nın teşkilatının yeryüzündeki kısmını daha da güzelleştiren bazı değişikliklere yıllar içinde bizzat tanık oldu. Onlar cemaatlerde ihtiyarlar kurulu yerine tek bir cemaat hizmetçisinin olduğu, ülkelerde Temsil Heyeti yerine tek bir büro gözetmeninin bulunduğu ve Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulu yerine Watch Tower Society’nin başkanının teşkilata önderlik ettiği zamanları hatırlıyorlar. Gerçi tüm bu biraderlerin sadık yardımcıları vardı; ancak cemaatlerde, Bürolarda ve dünya merkez bürosunda verilen kararlardan temelde tek kişi sorumluydu. 1970’lerde gözetim sorumluluğunun artık bireylere değil,  ihtiyarlardan oluşan gruplara verilmesi için düzenlemeler yapıldı.

¹⁵ Bu değişiklikler yararlı oldu mu? Evet. Böyle olması da son derece mantıklıdır, çünkü bu değişiklikler Kutsal Yazılarla ilgili artan anlayışa dayanıyordu. Böylece kararları tek bir kişi vermiyor; teşkilat Yehova’nın ‘hediye olarak verdiği’ tüm ihtiyarların güzel niteliklerinden yararlanıyor (Efes. 4:8; Özd. 24:6).

16, 17. Son zamanlardaki değişikliklerden özellikle hangileri sizi etkiledi? Neden?

¹⁶ Şimdi de daha yakın zamandaki değişiklikleri düşünelim. Yayınlarımızın tasarımı, içeriği ve bunları dağıtma yöntemlerimiz değişti. Pratik önerilerde bulunan ilgi çekici yayınlarımızı hizmette sunmaktan zevk alıyoruz. Ayrıca iyi haberi duyururken teknolojiden nasıl yararlandığımızı da düşünelim. Örneğin jw.org internet sitemiz aracılığıyla hakikat dünyanın her yerindeki insanlara ulaşıyor, böylece bu kişiler gerçekten ihtiyaçları olan yardımı alabiliyorlar. Yapılan tüm bu değişiklikler Yehova’nın insanlara olan yakın ilgisini ve sevgisini gösteriyor.

¹⁷ İbadetlerimizde yapılan değişikliği de çok takdir ediyoruz. Bu sayede aile ibadetine veya kişisel incelemeye daha çok zaman ayırabiliyoruz. Diğer bir örnek büyük ibadet programlarında yapılan değişikliklerdir. Sık sık bu ibadetlerin bir önceki yıla göre daha iyi olduğunu söylüyoruz. Ayrıca birçok teokratik kursta sağlanan eğitim de bize büyük sevinç veriyor. Tüm bu değişikliklerin ardında Yehova’nın olduğu çok açık. O, teşkilatını ve şimdiden tattığımız  ruhi cenneti her geçen gün daha da güzelleştiriyor.

18, 19. Ruhi cennetimizin güzelliğine nasıl katkıda bulunuruz?

¹⁸ Yehova’nın ruhi cennetimizin güzelliğine katkıda bulunmamıza izin vermesi bizim için büyük bir onur. Bunu Krallığın iyi haberini duyurma ve öğrenci yetiştirme işine gayretle katılarak yapıyoruz. Bir kişinin ilerleyip yaşamını Yehova’ya adamasına yardım ettiğimiz her seferinde ruhi cennetin sınırlarının genişlemesinde payımız oluyor (İşa. 26:15; 54:2).

¹⁹ İsa’nın takipçilerine özgü kişiliğimizi sürekli geliştirerek de ruhi cennetimizin güzelliğine katkıda bulunuruz. Bu şekilde ruhi cennetimizi dışarıdan bakanlar için daha çekici hale getiririz. İnsanları teşkilata ve daha sonra Tanrı’ya ve Mesih’e çeken ilk şey genellikle Kutsal Kitap bilgimizden çok, temiz davranışlarımız ve barışsever tutumumuzdur.

20. Özdeyişler 14:35’le uyumlu olarak arzumuz ne olmalı?

²⁰ Bugün güzel ruhi cennetimizi görmek Yehova’yı ve İsa’yı çok mutlu ediyor olmalı. Bu cennetin güzelliğine katkıda bulunmanın verdiği mutluluk, gelecekte yeryüzünü cennete çevirmenin vereceği sevincin sadece küçük bir örneğidir. Özdeyişler 14:35’teki şu sözleri aklımızdan çıkarmayalım: “Kral sağgörülü hizmetkârından hoşlanır.” Ruhi cennetimizin güzelliğine katkıda bulunmak için gayretle çalışırken daima sağgörülü davranalım.