Atalarımdan biri olan Thomas (1) * Williams, 20 Ocak 1815’te İngiltere’nin Horncastle kasabasında doğmuş. İki yaşındayken annesini kaybetmiş, bu nedenle onu ve üç kardeşini babaları John Williams büyütmüş. Thomas babasından marangozluk eğitimi almış olsa da farklı bir kariyer tercih etmiş.

O dönemde vaiz John Wesley, İngiltere Kilisesinden ayrılıp Metodizm hareketini başlatmıştı. İngiltere’nin her yerinde dini bir canlanma yaşanıyordu. Vaizlik işine ve Kutsal Kitabı kişisel olarak incelemeye önem veren Wesley’nin öğretileri hızla yayıldı. Bu öğretileri benimseyenler arasında Williams ailesi de vardı. Thomas Williams, Wesley’nin vaizlerinden biri oldu ve hemen vaizlik etmek için gönüllü olarak Güney Pasifik’e gitti. Temmuz 1840’ta karısı Mary’le (2) birlikte Fiji’nin Lakeba Adası’na * yerleşti; burası o zamanlar yamyamların yaşadığı volkanik bir adaydı.

Thomas ve Mary, Fiji’deki ilk yıllarında birçok sıkıntıya dayanmak zorunda kaldı. Tropik iklimin yol açtığı aşırı sıcakta uzun saatler ilkel şartlarda çalıştılar. Ayrıca kabile savaşları, dulların boğularak öldürülmesi, bebek cinayetleri ve yamyamlık gibi korkunç şeylere şahit oldular. Yöre halkı da duyurdukları mesaja genellikle olumsuz karşılık verdi. Mary ve ilk çocukları John ciddi şekilde hastalandı, hatta neredeyse öleceklerdi. 1843’te Thomas şunları yazdı: ‘Tükenmiştim ve umudumu yitirmek üzereydim.’ Williams ailesi tüm bunlara rağmen Yehova Tanrı’ya duydukları iman sayesinde orada yaşamaya devam etti.

Bu arada Thomas marangozluk alanındaki becerilerini kullanarak Fiji’deki ilk Avrupa tarzı evi inşa etti. Thomas’ın bu evin inşasında kullandığı yöntemler yöre halkında büyük merak uyandırdı. Örneğin ev yükseltilmiş zemin üzerine kurulmuştu, böylece içeri hava akışı sağlanıyordu. Evin inşası bitmek üzereyken Mary ikinci oğlu Thomas Whitton (3) Williams’ı doğurdu.

1843’te Thomas Williams, Yuhanna İncilinin Fiji diline çevrilmesine yardım etti. * Bu onun için oldukça zor bir işti. Fakat Thomas çok yetenekli bir antropolog ve dikkatli bir gözlemciydi. O titizlikle kaydettiği araştırmalarını Fiji and the Fijians (1858) kitabında yayımladı. Bu kitap 19. yüzyılda yaşamış Fijililerin yaşamını anlatan ünlü bir eserdir.

 Fiji’de yoğun şekilde çalışarak ve birçok sıkıntıyla mücadele ederek geçen 13 yılın sonunda Thomas’ın sağlığı bozuldu. Bunun üzerine ailesiyle birlikte Avustralya’ya taşındı. Thomas Williams, bir din adamı olarak başarıyla geçen uzun bir ömrün ardından 1891’de Victoria eyaletinin Ballarat kentinde hayata gözlerini yumdu.

1883’te Thomas Whitton Williams ve karısı Phoebe, (4) çocuklarıyla birlikte Batı Avustralya’nın Perth kentine taşındılar. İkinci çocukları olan Arthur Bakewell (5) Williams, o zamanlar dokuz yaşındaydı.

Arthur 22 yaşına geldiğinde daha fazla para kazanma umuduyla Perth’in yaklaşık 600 kilometre doğusunda bir maden kasabası olan Kalgoorlie’ye gitti. Orada bugün Yehova’nın Şahitleri olarak bilinen Uluslararası Mukaddes Kitap Tetkikçilerinin bazı yayınlarını okudu. Ayrıca Zion’s Watch Tower (bugünkü Gözcü Kulesi) dergisine abone oldu. Okuduklarından çok etkilenen Arthur öğrendiklerini başkalarıyla paylaşmaya ve Kutsal Kitabın incelenmesi için ibadetler düzenlemeye başladı. Böylece Yehova’nın Şahitlerinin Batı Avustralya’daki faaliyetinin ilk tohumları atılmış oldu.

Arthur öğrendiklerini ailesine de anlattı. Oğlunun Mukaddes Kitap Tetkikçileriyle görüşmesi Thomas Whitton’ın hoşuna gitti, fakat kendisi kısa süre sonra öldü. Arthur’un annesi Phoebe ve kız kardeşleri Violet ile Mary de Mukaddes Kitap Tetkikçisi oldu. Violet öncü olarak hizmet etmeye başladı, yani vaktinin büyük kısmını Kutsal Kitaptaki mesajı duyurmaya ayırdı. Arthur onun “Batı Avustralya’daki en iyi, en gayretli ve en kararlı öncü” olduğunu söylemişti. Arthur, Violet’i belki de kardeşi olduğu için bu kadar çok övdü, ama şu bir gerçek ki Violet’in gösterdiği gayretin Williams ailesinin sonraki nesilleri üzerinde büyük bir etkisi oldu.

Bir süre sonra Arthur evlendi ve Batı Avustralya’nın güneybatısında meyve yetiştiriciliğiyle ünlü bir kasaba olan Donnybrook’a taşındı. 1914 tarihiyle ilgili Kutsal Kitapta önceden bildirilen peygamberlik sözlerini gayretle duyurduğu için kasabadaki insanlar ona “1914’çü Deli İhtiyar” lakabını taktılar. * Fakat I. Dünya Savaşı patlak verince onunla alay etmeyi bıraktılar. Arthur dükkânına gelen müşterilere Kutsal Kitaptaki iyi haberi duyururdu. Hatta Kutsal Kitaba dayalı yayınları vitrininde sergilerdi. Ayrıca vitrine, üçlemeyi kanıtlayabilene 100 pound ödül vereceğini belirten bir yazı da asmıştı; bu Kutsal Kitaba dayanmadığı için Arthur’un kesinlikle reddettiği bir öğretiydi. Ödülü kimse kazanamadı.

Williams ailesinin evi, grupça yapılan Kutsal Kitap incelemeleri ve ibadetler için Donnybrook’taki başlıca buluşma noktası haline gelmişti. Arthur daha sonra kasabanın merkezinde Batı Avustralya’nın ilk İbadet Salonlarından birini inşa etti. 70 yaşını  geçmesine rağmen takım elbisesini giyer, kravatını takar ve Doll ismindeki yaşlı atına binip Donnybrook bölgesini bir uçtan diğer uca gezerek iyi haberi duyururdu.

Arthur’un çocukları sakin, ağırbaşlı ama gayretli biri olan babalarını örnek aldılar. Kızı Florence (6) Hindistan’da görevli vaiz olarak hizmet etti. Oğulları Arthur Lindsay (7) ve Thomas da babaları gibi uzun süre cemaatte gözetmen olarak hizmet ettiler.

Büyük büyükbabam Arthur Lindsay Williams, düşünceli ve nazik biri olarak tanınır ve çok sevilirmiş. Her zaman başkalarına vakit ayırır ve saygılı davranırmış. Ayrıca kütük kesme şampiyonuymuş; 12 yıl boyunca yarışmalarda 18 kez birinci olmuş.

Ancak bir gün iki yaşındaki oğlu Ronald’ın, (8) yani dedemin küçük bir elma ağacına balta saplaması Arthur’un pek hoşuna gitmemiş. Ronald’ın annesi evlerinin yanındaki bu ağacı dikkatle bağlamış ve ağaç yıllar sonra az rastlanır lezzete sahip olan tatlı elmalar vermiş. Lady Williams olarak adlandırılan bu yeni elma çeşidi, daha sonra dünyanın en meşhur elma türlerinden biri olan Cripps Pink elmasının üretiminde kullanılmış.

Ronald dedem sonradan daha yararlı şeyler yapmaya başlamış. Anneannemle beraber Şahitlerin Avustralya ve Solomon Adaları’ndaki inşa projelerinde yıllarca gönüllü olarak çalışmış. Dedem şimdi neredeyse 80 yaşında, ama hâlâ cemaatinde gözetmen olarak hizmet ediyor ve Batı Avustralya’daki İbadet Salonlarının yenilenmesine ve inşasına yardım ediyor.

Babam Geoffrey (9) ve annem Janice (10) dedelerimden kalan mirası korudular. Beni (12) ve kız kardeşim Katharine’ni (11) Kutsal Kitap ilkelerine değer veren kişiler olarak büyütmek için çok gayret ettiler. 13 yaşındayken ben de bu ilkelere göre yaşamaya karar verdim. Yehova’nın Şahitlerinin bir kongresine katılmıştım. Orada Yönetim Kurulu üyesi olan John E. Barr gençleri şu sözlerle teşvik etti: “Sahip olduğunuz en değerli şeyi, Yehova’yı tanıma ve sevme ayrıcalığınızı kaybetmeyin.” O gece dua ederek yaşamımı Yehova’ya adadım. İki yıl sonra da öncülük hizmetine başladım.

Bugün ben ve eşim Chloe, Batı Avustralya’nın kuzeybatısındaki maden kasabası Tom Price’da Yehova Tanrı’ya tamgün hizmet etmekten sevinç duyuyoruz. Geçimimizi sağlamak için yarım gün çalışıyoruz. Anne babam ve kız kardeşim Katharine ile kocası Andrew, bizden yaklaşık 420 kilometre uzakta bulunan Port Hedland’da öncülük yapıyorlar. Babam da ben de cemaatlerimizde gözetmen olarak hizmet ediyoruz.

Yedi nesil önce, dedelerimden Thomas Williams Yehova Tanrı’ya hizmet etmeye karar verdi. Onun Yehova’ya duyduğu iman ve hizmetteki gayreti bir miras gibi nesilden nesle aktarıldı. Böyle değerli bir mirasa sahip olduğum için kendimi gerçekten de ayrıcalıklı hissediyorum.