ბიბლიას მოშინაფილ სიტყვა „გათელება“ თარგმნილ რე ბერძნულ სიტყვაშე „ანასტასის“, ნამუთ სიტყვასიტყვათ „წუმოდგინას“, „ედგინას“ ნიშნენს. გათელებურ პიროვნება ღურაშე კინ ართუ სიცოცხლეს დო ზუსტას თი პიროვნება იჸუაფ, მუნერით ღურაშახ რდჷ (1 კორინთელები 15:12, 13).

 მართალ რე, სიტყვა „გათელება“ ჯვეშ აღთქმას ვა რე მოშინაფილ, მარა თინა ხუჯის უკინენს გათელებაშ გურშენ ბიბლიურ გურაფას. მაგალთო, ღორონთიქ წინასწარმეტყველ ოსიას ორაგადაფუ: „სამარეშ ხეშე გეგშეპჸიდენქ თინეფს, ღურაშე დეფრსხენქ“ (ოსია 13:14; იობი 14:13—15; ესაია 26:19; დანიელი 12:2, 13).

 სო გეთელებნა ღურელეფ? ნამთინე ადამიან ზეციერ ცხოვრებაშო გეთელებ, ნამდა ქრისტეწკუმა ართო იმეფას (2 კორინთელები 5:1; გამოცხადება 5:9, 10). ბიბლია თეს „პირველ გათელებას“ უძახ, მუთ თიშ ნიშან რე, ნამდა თეს შხვა გათელება ხოლო მაჸუნუ (გამოცხადება 20:6; ფილიპელები 3:11). გათელებურეფიშ უმენტაშ დედამიწას იცხოვრენს (ფსალმუნი 37:29).

 მუჭო მოხვადუ გათელება? ღორონთიქ იესოს ღურელეფიშ გათელებაშ ძალა მეჩჷ (იოანე 11:25). იესო გათელენს არძას, მით „სამახსოვრო სასაფლეფს“ რენა (იოანე 5:28, 29, სქოლიო). თენა თის ნიშნენს, ნამდა გათელებურ ადამიანეფს კინ თიცალ თვისებეფ, ხასიათ დო მეხსიერება აღვენუ, მუნერით ღურაშახ უღუდ. მით ზეციერ ცხოვრებაშო გეთელებ, სულიერ სხეულ აღვენუ დო მით დედამიწას ოცხოვრებელო გეთელებ მიღენს ჯანმრთელ ფიზიკურ სხეულს (ესაია 33:24; 35:5, 6; 1 კორინთელები 15:42—44, 50).

 მი გეთელებუ? ბიბლია იჩიებ: „იჸუაფ ღურელეფიშ გათელება, ქოთ მართალეფიშ დო ქოთ უმართლოეფიშ“ (საქმეები 24:15). მართალეფშა მიშურს თი ართგურ კათა, მუნერეფით რდეს ნოე, სარა დო აბრაამ (დაბადება 6:9; ებრაელები 11:11; იაკობი 2:21). უმართლოეფშა მიშურს თინეფ, მით ვეჩინენდეს ღორონთის დო თიშ განზრახვეფს, დო ათეშენ ვართ იცვენდეს თიშ მითითებეფს.

 მარა თინეფს, მით თიცალ უბადოეფ რდეს, ნამდა მუთუნ ვეგშასწორენს, ღორონთ ვა დურთინუანს სიცოცხლეს. მუჟამსით თეცალ ადამიან ღურუ, თინა სამუდამოთ ინადგურებ დო დღას ვა დართუ სიცოცხლეს (მათე 23:33; ებრაელები 10:26, 27).

 მუჟამ იჸუაფ ღურელეფიშ გათელება? ბიბლიას ნაწინასწარმეტყველებ რე, ნამდა ზეციერ გათელება მოხვადუდ ქრისტეშ მოულაშ უკულ. ქრისტექ 1914 წანას გემეფ (1 კორინთელები 15:21—23). დედამიწას ოცხოვრებელო ადამიანეფ იესოშ ანთასწანიან მართველობაშ დროს გეთელებნა, მუჟამსით დედამიწა სამოთხეთ გინირთუ (ლუკა 23:43; გამოცხადება 20:6, 12, 13).

 მუშენ რე ლოგიკურ ბჯერდან, ნამდა გათელება იჸუაფ? ბიბლიას დეტალურო რე ეჭარილ გათელებაშ ჩხორო შემთხვევა, ნამუთ ადამიანეფქ მუნეფიშ თოლით ძირეს (1 მეფეები 17:17—24; 2 მეფეები 4:32—37; 13:20, 21; ლუკა 7:11—17; 8:40—56; იოანე 11:38—44; საქმეები 9:36—42; 20:7—12; 1 კორინთელები 15:3—6). განსაკუთრებულო საინტერესო რე ლაზარეშ გათელება, მუშენდა ლაზარე თე დროს ოთხ დღერ ნაღურა რდჷ დო იესოქ თინა ხალხიშ თოლიშ წოხოლე გათელ (იოანე 11:39, 42). თე ფაქტის აღიარენდეს იესოშ მოწინააღმდეგეეფ ხოლო, მუშ გურშენით ქოთ თიშ დო ქოთ ლაზარეშ ჸვილუა გეგნოჭყვიდეს (იოანე 11:47, 53; 12:9—11).

 ბიბლიაშე ბგებულენთ, ნამდა ღორონთის ღურელეფიშ გათელებაშ ძალათ უღჷ დო სურვილით ხოლო. იეჰოვას თითოულ ადამიანიშ ინფორმაცია დეტალურო აფჷ დამახსოვრებულ მუშ სრულყოფილ მეხსიერებას (იობი 37:23; მათე 10:30; ლუკა 20:37, 38). ღორონთის შეულებ, სიცოცხლე დურთინუას ღურელეფს დო ქოთ მანგარო ოკო თეშ კეთება! მუჟამსით ბიბლია ყურადღებას ამახვილენს გათელებაშენ, ღორონთიშ გურშენ თეცალ მუდგარენს იჩიებ: „მიგენატრებ სქან ხეშ გუნაჭყეფ“ (იობი 14:15).

გავრცელებურ არასწორ აზრეფ გათელებაშ გურშენ

 არასწორ: გათელებაშ დროს შურ კინ ართუ სხეულს.

 სწორ: ბიბლიაშე ბგებულენთ, ნამდა შურ თვითონ რე ადამიან დო ღურაშ უკულ თინა სოთინ ვაგრძელენს არსებობას (დაბადება 2:7; ეზეკიელი 18:4). გათელებაშ დროს შურ ვართუ სხეულს. ადამიანს კინ დუდშე გაჭყანს ღორონთ, მუჭოთ ცოცხალ შურს.

 არასწორ: ნამთინე ადამიან გეთელებ, მარა ხეთეშე გენადგურებ.

 სწორ: ბიბლიას ბკითხულენთ, ნამდა „გლახაშ მაკეთებელ გასასამართლებერო“ გეთელებ (იოანე 5:29). მარა თინეფიშ გასამართლება მოხვადუ თი საქმეეფით, მუდგას გათელებაშ უკულ აკეთენა დო ვართ ხოლო თი საქმეეფიშ მიხედვით, მუთ ულირს უკეთებნა. იესოქ თქუ: „ღურელეფ ქიგეგენა ღორონთიშ სქუაშ ხონარს დო მით გეგონუანს, იცოცხლენს“ (იოანე 5:25). თინეფიშ სახელეფ, მით გათელებაშ უკულ „გეგონუანს“, შხვანერო ქოფთქუათინ, მორჩილებას გეგმირჩქინანს, ინოჭარილ იჸუაფ „სიცოცხლეშ გრაგნილს“ (გამოცხადება 20:12, 13).

 არასწორ: კოჩ ზუსტას თი სხეულს გეთელებუ, მუნერით ღურაშახ უღუდ.

 სწორ: ღურაშ უკულ პიროვნებაშ სხეულ ჸორდუ დო დიხას ართუ (ეკლესიასტე 3:19, 20).